ZEELAND
EN ORANJE
ORANJE-BEZOEKEN UIT HET VERLEDEN
Een foto uit de negentiger jaren de Koningin Regentes en prinses Wilhelmina bij een
hater bezoeken aan Zeeland op het perron te Goes toegezongen door de Goesche school
kinderen onder leiding van den heer van den Berge, hoofd der Armen- en Weezenschool,
releveeren van Oran j e en Zeeland
in het verleden, en u te doen
zien, dat ook vroeger belang
stelling bestond als het een lid
van ons geliefd vorstenhuis gold.
Toen Zijn Doorluchtige Hoog
heid Prins Willem V op 8 Maart
1766 achttien jaar was gewor
den, was dit voor ons volk een
zeer gedenkwaardige dag. Ook
de provincie Zeeland bleef niet
in gebreke om de meerderjarig
heid van den prins met vreugde
betoon te vieren. Zeeuwsche
afgevaardigden deden 't verzoek
aan den jeugdigen stadhouder
om naar Zeeland te komen,
teneinde hem daar officieel als
stadhouder te huldigen. Het
verzoek werd niet tevergeefs
gedaanZijne Hoogheid ver
klaarde gaarne naar zijn trouwe
Zeeuwen te komen en op 20 Mei
1766 ondernam hij de reis. Twee
Zeeuwsche jachten voeren hem
tegemoet. En toen op de „Lange
Jan" van Middelburg de vlag
werd uitgestoken als een teekeu,
dat het prinselijk jacht in het
zicht was, kende de geestdrift
in Middelburg geen grenzen.
Langs weerszijden van 't kanaal
van Welzinge (thans verzand)
stonden duizenden bezoekers en
juichten den Oranjetelg harte
lijk toe. Zoo zong men luide,
terwijl de boot langzaam naar
Middelburg voer
Triumf, Triumf 't Jacht
komt allengskens nader,
Ter haven in, straks stapt
de vorst aan land,
O goede God, o volle
goedheid vader,
Geleid hem door uw liefd'
en rechte hand.
Oranjevorst, door duizend,
duizend tongen,
Met dankbaarheid en opge-
wekten lust,
Door 't Zeeuwsche volk ook
vroolijk toegezongen
Bij uwe komst, aan onze
Zeeuwsche kust.
Van oudsher heeft het Zeeuwsche gewest den naam gehad van Oranje-gezind
te zijn. En werkelijk niet alleen den naam. Bij verschillende gelegenheden
heeft het gewest de laatste drie en een halve eeuw zijn gehechtheid aan het
Oranjehuis metterdaad bewezen. Na Den Briel waren de Zeeuwsche steden
Veere en Vlissingen de eerste, die zich in 1672 aan de zijde van den prins schaarden
en zoowel in 1572 als in 1747 ging de beweging ten voordeele van den Oranje
vorst van Veere uit, dat in zijn strijd tegen de regenten en vóór Oranje geheel het
gewest achter zich wist.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat de vorsten uit het Oranjehuis
graag in Zeeland waren,
waar zij zich omringd wis
ten van een hun sympa
thiek gezinde bevolking.
Bij vele gelegenheden in
vroeger en later tijd trad
deze wederzigdsche aan
hankelijkheid op dikwijls
treffende wijze aan den
dag.
't Is ditmaal niet ons
doel om stil te staan bij
de laatste koninklijke be
zoeken aan Zeeland. Zij
liggen nog betrekkelijk
versch in het geheugen.
De trouwe lezers van
„Ons Zeeland" slaan de
jaargangen van 1929
1930 der Zeeuwsche editie
op, en bewonderen deze
fraai geïllustreerde num
mers van het bezoek
aan Oostelijk Zeeuwsch-
Vlaanderen en aan de
havenwerken te Vlissin
gen. De Oranjeliefde van
't Zeeuwsche volk spreekt
uit deze illustraties.
Ons doel van heden is,
om bij oude platen iets te
Deze oude gravure uit 1786 herinnert
nog aan het bezoek, dat stadhouder
prins Willem V met zijn gezin in
Juli van dat jaar aan Zeeland bracht
zij stelt de aankomst te Middelburg voor.
Een détail uit den optocht Jacoba van Beieren, die in 1907 bij gelegenheid van
Goes gehouden werd.
H.M.'s bezoek te