Die hebben
een eigen
5 modellen, ontworpen door
CdCheti gn tocj1 komen deze 5 modellen,
10
Weensche en Parijsche modekunstenaars.
waarvan zooveel charme uitgaat,
U slechts op 1 cent, indien U zich „Winterweelde 1938"
aanschaft. 319 voorbeelden van de a.s. Herfst-en Winter
mode, alle ontworpen door knappe modekunstenaars uit
Weenen, Parijs en Berlijn, zijn er in opgenomen en de prijs
bedraagt60 cent. Nimmer bestond er een Hollandsch
modeboek zóó fraai, zóó uitgebreid en zóó goedkoop.
Hoe maakt men een mantel
Dit is één van de nuttige artikelen,
welke speciaal voor „Winter
weelde" geschreven zijn. Het
bevat een schat van aanwijzingen
en tips voor het zelf-maken van
kleeding.
De knippatronen zijn nóg
beter geworden
Het persoonlijke cacher, dat U in
confectiekleeding zoo dikwijls ge
mist hebt, vindt U in onze knip
patronen. Daarom kunnen wij
gerust zeggen
Een Panora-patroon is
geknipt voor U
Met de extra-wenken, welke bij
ieder patroon gevoegd worden,
zal het U nóg makkelijker vallen
een costuum te maken, waarin Uw
figuur beter tot haar recht komt.
Wij leveren de patronen in handige
zakjes en binnen 24 uur.
Prijzen 20, 35 en 50 cent.
Wij willen U meteen in de ge
legenheid stellen met deze ver
beterde knippatronen kennis te
maken. Daarom bevindt zich in
de nieuwe „Winterweelde"
een reductie-bon voor
40 tot 50 korting.
Met dezen bon kuntU één patroon
uit den geheelen voorraad verkrij
gen tegen sterk gereduceerden prijs.
Een patroon van 50 ct.
kost dan 30 ct.
Een patroon van 35 ct.
kost dan 20 ct.
Een patroon van 20 ct.
kost dan 10 ct.
Bestelt vandaag nog „Winterweelde 1938" mèt reductie-bon. Prijs 60 ct.
PATROXEXKAXTOOKPAXORA
Nassauplein 1 Haarlem
Bestellingen km men als volgt geschieden: door bemiddeling van l'w agent
of h ezorqer: door girostorting op no. 20)651 door toezending van het hedrag
per postwissel of in postzegels (s.v.p. niet fan 6 ct.) aan bovenstaand adres.
Op een morgen kwam Spencer Rooney
den winkel binnenvallen. Muriel liad
hem den kaatsten tijd slechts zelden
gezien, hij scheen troost voor zijn teleur
stelling te hebben gezocht- in het gezel
schap van een ander meisje.
..Heb je 't. gelezen vroeg hij driftig.
..De Amtacy is failliet."
Muriel ontstelde en kon het niet ge-
looven, maar Spencer Rooney toonde
het haar zwart op wit in de krant.
En haar laatste twijfel verdween, toen
de eigenaar 's middags verscheen, ba
lans maakte en haar met twee maanden
salaris de deur uitzond.
„De zaken zijn gesloten," zei hij laco
niek. Hij nam het verlies van de tien
duizend dollar, die de Amtacy hem ge
kost had, met 'n onaandoenlijke kalmte,
die Muriel onnatuurlijk toescheen. En
met 'n verwezen blik nam zij afscheid van
den winkel, dien zij vier jaar als haar
eigen domein had beheerd en beschouwd.
Muriel Egerton hoefde zich niet be
paald te beschouwen als een stiefkind
van de fortuin. Een maand later had
zij een andere baan gevonden en stond
/.ij aan de sorteermachine van een groote
scliroevenfabriek. Het was vermoeiend
werk en een ander milieu dan waarin zij
tot nu toe had geleefd, maar zij was ge
vrijwaard voor gebrek. Van haar vroe
gere vrienden zag zij alleen nog Spencer
Rooney, die den moed nog niet verloren
had. Dick Allison ontmoette zij slechts
zelden, het scheen wel, of hij haar op
zettelijk ontweek.
Op een avond wachtte Spencer op
haar aan de poort van de fabriek. „Ik
ga Zondag toeren," zei hij met een hoop-
vollen klank in zijn stem. „Ga je mee
Het was lente zij dacht aan de
lange, vermoeiende dagen in de fabriek,
aan de vervelende Zondagen en stemde
toe. Zondagsmorgens kwam Spencer
haar reeds vroeg halen. Zij reden naar
buiten en bij een klaterenden waterval
maakten zij zich los uit de lange file
auto's en zochten een rustig plekje op.
„Eindelijk alleen," zuchtte Spencer
komisch. Zij beantwoordde die ver
zuchting met een lachenden blik en
voelde zich opleven ver van het geroe
zemoes van de stad en de kille fabriek.
Het werd een heerlijke dag en toen zij
's avondsnaar huis reden, nam Spencer
haar hand.
„Muriel.
Zij keek hem van terzijde aan. Zijn
oogen bedelden en in zijn stem lag een
klank, die iets in haar aan het trillen
bracht.
„Wat is er vroeg zij met een ge
dwongen glimlach.
„Heb je al eens over dat beroerde
leven daar nagedacht f Ik verdien nu
genoeg voor twee en ik weet een aardig
huisje te staan. Knik eens ja.
Haar besluiteloosheid bleef echter.
Met een zucht opende zij de oogen. „Mag
ik je morgenavond antwoorden
vroeg ze, haar hand terugtrekkend.
Spencer keek teleurgesteld. „Is dat
noodig f' vroeg hij kort.
„Ja, ik voel het. zoo," antwoordde zij
resoluut en tegelijk viel haar de ge
dachte in, dat zij zich verkocht voor een
goed leventje, als zij ja zou zeggen. Het
was een vreemde gedachte, die haar
afschrikte, en haar voor de rest van den
avond stil maakte. Spencer Rooney
nam een paar uur later op een bijna
bruuske manier van haar afscheid.
De volgende dag scheen haast niet om
te komen, 't geestdoodende werk aan de
machine stond haar tegen en de banale
gesprekken, die zij kreeg aan te hooren,
verveelden haar. Met een zucht van ver
lichting begroette zij het einde van den
werktijd, doch toen zij alleen op haar
kamer was. verlangde zij naar de fa
briek terug. De wijzers van de klok
schenen sneller te gaan dan anders en
om acht uur had zij een afspraak met
Spencer Rooney. Ja of neen wat
zou zij hem zeggen f
Toen het half acht sloeg, had zij nog
steeds geen besluit genomen. Zij stond
gekleed en met. de hand aan den deur
knop, toen haar huisjuffrouw aan kwam
kloppen. „De krant, juffrouw. Er staat
nog iets in van de Amtacy, toevallig
viel mijn oog erop."
„De Amtacy T" vroeg zij. Zij was
de beteekenis van die afkorting al bijna
vergeten. „Wat bedoelt u
„Wel, dat faillissement is opgeheven.
De schuldeischers hebben het accoord
aangenomen."
„0 ja t" bracht Muriel onverschillig
uit.
De praatgrage juffrouw knikte. „Die
meneer Allison zal nog wel eens spijt
hebben van zijn geld."
Muriel keek haar aan met. een dwazen
blik. „U zegt Morgether heette de
eigenaar van de Amtacy."
„In de krant staat duidelijk Allison.'
wierp haar huisjuffrouw tegen.
Er kwam een onrtistig gevoel in
Muriel op. Zij sloeg de krant open en
zocht in de rubriek Handelsberichten.
En toen was het plotseling, of haar hart
een oogenblik stilstond. Het, stond hier
zwart op witDick Allison, voorheen
eenig exploitant van de sigarenwinkels,
handelende onder den naam Amtacy".
Zij stond van haar stoel op, ging weer
zitten en las den naam opnieuw. Al het
bloed was uit haar gelaat geweken. Was
liet, mogelijk, dat Dick Allisonom
haar te helpen.
Dick Allison stond op dat uur met
een bitter lachje voor den spiegel. Op
tafel lag de geopende krant. Ilij keek
naar zijn steile, koperkleurige haren,
naar zijn sproetig gezicht en den inge
vallen trek om zijn mond. Een ver
schijning zonder de minste aantrekke
lijkheid. Hij dacht aan Muriel Egerton
en om zijn lippen trok een spottend,
bijna smalend glimlachje. Knappe meis
jes als zij lachten om dergelijke Adonis
sen.
Er werd gebeld en onwillekeurig bleef
hij luisteren.
Er klonk een stem beneden in de
gang, die hem bekend voorkwam, maar
een keeschen klank had.
Muriel Egerton trad binnen. Zij zag
er heel vreemd uit bleek en onzeker
van zichzelf. Maar haar oogen schitter
den. De deur ging dicht en zwaar leunde
zij er tegen aan.
„Muriel," bracht hij verbijsterd uil
„Ja, ik ben het," zei ze met, een
vreemden glimlach. „Ik ben geko
men. Haar blik viel op de geopen
de krant en plotseling wist zij niet meer.
wat zij had willen zeggen.
„Je bent gekomen.trachtte hij
haar te hulp te komen.
Muriel wees naar de krant. „Ik heb
het gelezen ik weet alles," ver
volgde zij. „Waarom deed je. het f"
„Waarom V' haalde hij de schouders
op. „Ik zocht een goede geldbelegging.
Maak je er niet druk over. Een onvoor
zichtige speculatie, dat is alles.
Zij keken elkander aan beiden
heel bleek en onzeker. Toen strekte
Muriel haar hand naar hem uit. „Ja,
een onvoorzichtige speculatie," beaam
de zij met, een ijle stem. „Maar
misschien geen verloren geldbeleg
ging
„Hoe bedoel je vroeg hij vreemd,
terwijl hij de aangeboden hand nam.
In de blauwe oogen van Muriel Eger
ton kwam een warme glans. „Als je het
misschien zou willen beschouwen als
een geldbelegging in de liefde," ant
woordde zij met een zachten glimlach
