COLGATE U Het testament van Mac Cregor '"m tcé B Dagi gett Ramsd el 1 Geen glimmende neus meer... (Dn hei ïesuiiaai: fchilteïeiid! ZWARTK0P..SHAMP0D0R 10 door Ked Pittock Uw lach is innemender, natuurlijker als U weet dat Uw tanden gezond en mooi zijn. Bescherm ze dus, door regelmatig, minstens tweemaal daags, te borstelen met het werkzame schuim van Colgate's Tandpasta. Het dringt door tot in de kleinste scheurtjes in en tusschen de tanden, reinigt de mond volkomen en voorkomt tandbederf. Colgate's Tandpasta maakt Uw tanden parelblank, zonder het glazuur aan te tasten en houdt Uw adem frisch en aan genaam van geur! In tubes van 25, 40 en 65 cents. bij liet gebruik \au Daggett RamsdeM's ge zichtspoeder. welke zacht is en een fijne, gelijk matige samenstelling heeft, waardoor de poeder uren houdt. Ze heeft een heerlijken geur en wordt geleverd in zes tinten. Om een goed resul taat te verkrijgen moet men de poeder altijd aanbrengen over een dunne onderlaag van Daggett Ramsdell's Perfect Vanishing Cream. Imp. H. HAGEMEIJER Hoogstraat 30 - Den Haag De oude Mae Gregor keerde naar de Schotse,lie hooglanden terug om er te sterven. Als tienjarige jongen was hij met zij noudersnaar Amerika over gestoken en als zeventigjarige grijsaard zag hij zijn geboortedorp aan het Loch Lomond terug. Mae Gregor was onge huwd, maar in het dorpje Ailslev had hij oen groote familie. Het gerucht was hem voorafgegaan dat hij er warmpjes hij zat en hij werd bij z'n aankomst dus met vlag en wimpel ingehaald. Mac Gregor was echter niet zoo on wijs als hij eruit zag, met zijn langen witten baard en een alpino op zijn groot hoofd. Hij kocht een aardige rente nierswoning, liet haar behoorlijk inrich ten en nam een degelijke huishoudster. Naar zijn familie keek hij niet om, maar deze zooveel te meer naar hem. 's Avonds, als de duisternis over het dorp gevallen was, slopen er donkere ge daanten om het vrij eenzaam gelegen huisje, die eerst aan de deuren en vensters luisterden en pas aanklopten als zij zekerheid hadden, dat er geen ander bezoek was. Mac Gregor was menschenkenner genoeg, om te weten welk vleesch hij in de kuip had. Kort en bondig verklaar de hij hun die om geld kwamen, dat hij niet van plan was zich uit te kleeden voor hij naar bed ging en allen anderen verzekerde hij, dat ze allemaal gelijk bedeeld zouden worden. Een uitzon dering maakte hij slechts voor John Mac Gregor, een jongen van zijn zuster. Die zuster was dood, maar alle genegen heid. die hij voor haar gekoesterd had, droeg hij op haar zoon over. John Mac Gregor was tweeëntwintig jaar oud, lui van natuur en leugen achtig van karakter. Zooals alle Mac Gregors was hij visscher van beroep, maar hij verbeeldde zich, dat hij voor musicus of componist in de wieg was gelegd. Hij speelde een beetje harmonica en viool en wist den ouden Mac Gregor zoover te krijgen met zijn gladde tong, dat hij hem onderhield en muzieklessen voor hem bekostigde. Van dien dag af ging noef John gekleed als een lieer, rookte volop sigaretten en bracht alle meisjes van Ailslev het hoofd op hol alles tot groote verontwaardiging van de familie. Dat ging zoo een jaartje zijn gang en il dien tijd bleef de oude Mac Gregor doof voor de afgunstige waarschuwingen van de bezorgde neven en nichten. Toen verscheen neef John op een dag bij zijn oom en zei, dat hij den brui gaf aan de muziek. Hij wilde de kunst op andere wijze dienen. Men had hem verzekerd dat hij in zijn keel een goudmijn bezat, die slechts op ontginning wachtte. Zijn stemorgaan moest echter gekneed, ge traind. gezuiverd en ontwikkeld worden, ïlij moest zanglessen hebben, dure zang lessen, maar het geld dat eraan besteed werd zou te zijner tijd woekerrente af werpen. De oude Mac Gregor trok eens aan zijn neus, dacht aan de waarschuwingen van de neven en nichten, doch ein digde met toe te geven. Hij had nu een maal een zwak voor den jongen. Neef John kreeg dus zijn zangles, liep den heelen dag door het huis te halken en sprak over Caruso en Richard Tauber, alsof zij slechts krukken waren op de toonladder. Ilij vleide den ouden man met sti'oop en met honing, bezwoer hem zijn eeuwige dankbaarheid, sprak op roerenden toon over zijn moeder en troggelde hem geld af. De familie zag dit, spelletje aan en werd met den dag ongeruster. Men zou het beleven die schlemiel, die nietsnut van twaalf am bachten en dertien ongelukken, ging nog eens met de lieele erfenis strijken Dat laatste dacht neef John zelf ook In ieder geval maakte hij er ijverig werk van. De oude Mac Gregor begon te sukkelen en John toonde zich met den dag beminnelijker. En óók ietwat bezorgder voor zijn kunstenaarstoe komst. Hij hoopte dat oom een voLh eeuw zou halen en nog lang getuige zon mogen zijn van een roemrijke loopbaan, maar een mensch was slechts een wezci van een dag, nietwaar Mac Gregor begreep hein en gaf er geen antwoord op. Maar in zijn blik lag wat wantrou wen en den volgenden dag schreef hij met stijve, hanepootaehtige letters een brief naar Inverness. Hij was gericht aan John's zangleeraar. Twee dagen later kreeg hij een brief terug. Hij spelde hem tweemaal en wierp hem toen met een pe,inzenden blik en een gemompeld „zoo, zoo." in de kachel. Een week daarop ging hij zelf naar Inverness en de familie wist weldra, dat hij naar den notaris was geweest. Men vréésde en keek niet nijdige blikken naar neef John, die met een triomfantelijk glimlachje zijn muze volgde. Toen werd de oude Mac Gregor op een dag overvallen door een beroerte. Neef John haalde een dokter en deze schudde bedenkelijk liet hoofd. „Ik zóu de familie maar waarschuwen," zei hij, voor hij heenging. Toen de neven en nichten, haastig hij elkaar getrom meld, om ooms bed stonden, had hij echter 't bewustzijn verloren. En tegen den avond overleed hij zonder een woord te hebben gesproken. Vier dagen later verscheen de heelc familie bij den notaris in Inverness brandend nieuwsgierig lioe het testa ment zon luiden. Neef John, ..de ver beterde Caruso", zooals hij spottend door de familie genoemd werd. deed erg triomfantelijk en de neven en nichten vreesden het ergste. Toen allen gezeten waren haalde de notaris een acte te voor schijn. Met een vlugge, zakelijke stem begon hij den inhoud voor te lezen. Mac Gregor had zijn huis en inboedel aan zijn huishoudster vermaakt, bene vens een bescheiden lijfrente. Elk van de familieleden «kreeg voorts een legaat van honderd pond. De notaris noemde hen allen hij naam. doch dien van neef John noemde hij niet. De familie wierp spinnijdige blikken in zijn richting - die schlemiel had het dus inderdaad klaargespeeld hun liet fortuin van den ouden man afhandig te maken. Neef John beantwoordde die blikken met een opgewekt glimlachje. „Na aftrek van deze legaten," ging de notaris eensklaps voort, „vermaak ik mijn fortuin aan de hospitalen van In verness. Wat mijn neef John betreft ben ik van oordeel, dat hij het hem toe komend deel van mijn fortuin reeds ruimschoots genoten heeft." (Neef John keek het kantoor rond, alsof hij aan een nachtmerrie onderhevig was.) „Maar," klonk de stem van den notaris weer, ..ik heb hem beloofd zorg te zullen dragen, dat hij zijn zangersloopbaan kon volgen. Ik lieh hij zijn zangleeraar in lichtingen ingewonnen omtrent zijn talent en van oordeel, dat het te be treuren zou zijn, als hem de mogelijkheid zou worden onthouden dit verder te ontwikkelen, bepaal ik, dat te zijnen behoeve een legaat zal worden vastge zet (neef John keek ietwat fleuriger) ten bedrage van tien pond, uit de rente waarvan hem wekelijks een pakje zang zaad zal worden verstrekt...." Neemt voor de eerstvolgende haar- wassching eens de moderne zeepvrije Zwartkop "Shampodor". Reeds na de eerste proef zult U het ver schil kannen vaststellen! U zult verheugd zijn over den schitterenden glans en gol vende volheid van Uw haar. Bovendien houdt U Uw haar met deze alkalivrije haarwassching gezond en vermijdt den leelijken grijzen kalkzeep-neerslag. "Shampodor" voor iedere haarsoort en "Blond-Speciaal" per pakje 20 cent. Beide soorten ook "vloeibaar" in flacons van Fl. 035, 0,85 en 1,25! Hl Verlangt bij Uw kapper een haarwas sching met 'Zwartkop Non-Alkair, de geconcentreerde Shampodor gegalandeeld afkafi-ulij. NV. IMPORT EN EXPORT MY. VmWilmerink muller. AMSTERDAM

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 10