HEERSCHERS OVER RISMND 250 JAREN RUSSISCHE GESCHIEDENIS douw* IJ. J. Snictanic-Klinsky Het winterpaleis te St. Petersburg met op den voorgrond de Alexanderzuil (naar een lithografie van Durana). Alexander is reeds twee weken dood en nog steeds weet Rus land niet, wie de nieuwe Czaar zal zijn: Constantijn of Ni- colaas. De rijksraad, de senaat, de synode en 'f leger hebben den eed van trouw afgelegd aan Constantijn, den tweeden zoon van den vermoorden Czaar Paul. Het was toen nog niet bekend, dat deze reeds jaren geleden afstand had gedaan van zijn erfrecht op den troon. In een nagelaten schrijven van Alex ander, dat in de Uspensky-kathedraal bewaard werd, wees hij z'n broer Nicolaas als troon opvolger aan. Nloeilijkliecle»! bij Je troonsbcstgging Ticolaas weigerde echter den troon te bestijgen, j^[ alvorens de schriftelijke verklaring, waarin Constantijn van z'n rechten afzag, in handen te hebben, 't Was noodzakelijk, dat Constantijn persoonlijk te Moskou verscheen. Deze vertoefde te Warschau, als stadhouder van 't Poolsche koninkrijk. Rusland wachtte vol ongeduld op de ontknooping. De koeriers snelden tussehen St. Petersburg en Warschau over en weer, onder wie de jongste broer van Alexander, grootvorst Michael. Constan tijn weigerde te komen en deelde mede, dat zijn vroegere verklaring en 't testament van den overle den Czaar volstonden. Nicolaas bleef echter op 'n formeel manifest aandringen. Wie weet, hoe lang deze onderhandelingen tus sehen de twee broers geduurd hadden, als niet gene raal Dibitsch vanuit Taganrog een alarmeerend schrijven had gezonden, dat Nicolaas tot handelend optreden dwong. De generaal schreef, dat men on mogelijk langer mocht talmen, daar de samen- ZEVENTIENDE VERVOEG zwering der officieren, die in 't Zuiden begonnen was, op de hoofdstad was overgeslagen, zoodat te St. Petersburg ieder oogenblik onlusten konden uit breken. Nicolaas aarzelde nu niet langer. Hij liet zich door geen enkele waarschuwing meer weerhouden de macht aan zich te trekken. Hij wist zeer goed, dat hij door z'n militaire strengheid en door z'n vasthoudend karakter allerminst populair was en dat 't leger, hetwelk door zijn broer Alexander verwend was, hem niet als heerscher op den Rus- sischen troon wenschte. De nieuwe Czaar zond korte, strenge bevelen naar de drie haarden der samenzwering Moskou, Koersk en Odessa. Hij gaf daarbij aan 't oppercommando dezer steden de volmacht om de verdachte officieren bij de minste aanleiding daartoe gevangen te zetten. Nicolaas besloot te St. Petersburg zelf door energiek op te treden mogelijke onlus ten te voorkomen. Uit welke kringen stamden de samenzweerders Bij het achtervolgen van Napoleon wa ren de Russische troepen bekend geraakt met die geestesstroo- mingen, die Alexander uit den grond van zijn hart haatte. Zij maakten daar kennis met de ideeën der Fransche revolutie, begrippen van vrijheid en humaniteit. Tegelijk met de terugkeerende legerscharen dron gen talrijke revolutionnaire geschriften en nieuwe levensopvattingen Rusland binnen. Het waren niet uitsluitend jeugdige heethoofden, die deze nieuwe denkbeelden stormachtig aanhingen en propa geerden. Ook bezadigde, verdienstelijke mannen, zooals de vleugeladjudant van Kutusow, vorst Sergei Wolkonsky en andere hooge officieren, gingen over tot het stichten van 'n nieuwe beweging, wier ideaal en einddoel het was den menschen op aarde zooveel mogelijk geluk té bezorgen. Zij oefenden vooral critiek uit op de ambtenaren, die zich gemakkelijk lieten omkoopen, op de ge brekkige rechtspraak, op de smadelijke lijfeigenschap en het analphabetisme. Zij trokken in korten tijd zeer vele aanhangers en uit dit milieu stamden de eerste samenzweerders. Men was het in deze oppositiekringen nog niet eens over de keuze van regeeringsvorm in Rusland. Sommigen spraken zich uit voor de constitutie, anderen wilden 'n republikeinsch bewind naar het voorbeeld der Vereenigde Staten van Amerika. Ook over de middelen om het doel te bereiken werd nog hevig gedisputeerd. De idealisten schrokken voor iedere geweldpleging terug, de fanatici echter zagen hierin de beste methode en zouden gr niet voor terug deinzen den Czaar te vermoorden. Er bestond echter geen hecht verband tussehen de samenzweerders en het volk, laat staan tussehen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 30