Semesetas
«lONBOto.
Op Bezoek
KHASANA
Hij haalde het papier uit zijn zak en
duwde het Grayson voor zijn neus. De
heler keek er in neer, trok zijn schou
ders op en maakte een welsprekend
handgebaar.
„Goed," zei hij, „ga je gang maar
alleen beloof ik je, dat je er nog van
hooren zult."
Tank klapte in zijn handen. Snel
ging de deur open en twee der mannen,
die Mannering op de werf had zien
loopen, kwamen binnen. De sergeant
droeg hun op, te beginnen en zij draal
den niet.
Mannering bleef op zijn stoel zitten,
verslagen en niet weinig bang. Als er
maar het minste of geringste gebeurde,
waaruit bleek, dat hij John Mannering
was, bedacht hij, was het spelletje uit.
Toch keek hij geboeid toe bij de
huiszoeking. De rechercheurs vorschten
in iederen hoek, in iedere mogelijke
bergplaats. Zij zochten stapels papier
door, die dik onder het stof zaten, zij
snuffelden in oude doozen, in de laden
van het bureau, en trokken zelfs twee
losse planken van den vloer omhoog.
Het resultaat was nihil.
Het humeur van Tank werd er echter
niet slechter op. Waarschijnlijk had hij
niet veel succes verwacht.
„Nu de brandkast nog," zei hij. „Mag
ik den sleutel, Grayson V'
„Hij is niet op slot," zei Grayson. „Ik
was er net in geweest, vóór je kwam."
„0 ja Da's eigenaardig," zei de
politieman peinzend.
Zij liet zich van den hoek van het
bureau afglijden en ging naar de brand
kast. De deur ging makkelijk open, de
pakjes biljetten van een pond drie
stuks, te zamen een bedrag van twaalf
honderd pond kwamen te voorschijn.
De sergeant nam ze van de plank en
wierp ze op in de lucht, terwijl hij naar
het bureau terugliep. Hij ging er weer
op zitten.
Mannering had een gevoel of zijn hart
omdraaide. Tank zat maar een centi
meter of twee drie van den knop af, die
de spleet in het bureau afgesloten
hield.en de parels.
De Barpn zat toe te kijken, voort
durend op heete kolen. Iederen keer,
dat Tank een millimeter opschoof, was
hij bang, dat de sluiting door den druk
open zou springen. Er vormde zich een
vochtige kring op zijn voorhoofd en
achter in zijn nek. Hij had nog nooit
van zijn leven zoo in angst gezeten.
Het gelukte hem echter, zijn gezicht
strak en zijn handen stil te houden. Hij
keek naar de pakjes banknoten en zijn
gelaatsuitdrukking sprak van zóóveel
begeerlijkheid, dat Tank, die hem even
aanzag, in den lach schoot.
„Begeer nooit, wat het uwe niet is,"
ried hij schertsend aan. Toen keek hij
naar Grayson, zijn gelaatsuitdrukking
werd harder. „Je hebt nogal veel geld
in huis," zei hij.
Grayson speelde prachtig comedie.
Geen geknipper van een ooglid zelfs gaf
blijk van den angst, dien hij zeer zeker
voelen moest, nu Tank zoo dicht bij
den knop in het bureau kwam. Met een
glimlachje om zijn lippen antwoordde
hij
„Wat je véél noemt. Ik zou tienmaal
zooveel van de bank kunnen halen, dan
bleef er nog aardig wat over," zei hij.
„Dat zijn loonen, Tring."
„Dan betaal je nogal wat loon uit,"
zei Tring peinzend.
Hierop kwam Grayson uit den hoek.
„Dat is mijn zaak," snauwde hij. „Ik
zeg je dat ik dat geld hier heb om loon
te betalen. Ik heb 't nog geen twintig
minuten geleden van de bank gehaald.
Ga maar vragen, als je me niet gelooft."
Tring schudde het hoofd hij trok
zich van den uitval niets aan.
„Hoeft niet," zei hij. „Ik heb je de
bank in zien gaan en je er uit zien
komen. We houden elkaar maar voor
niemendal op, Grayson waar was dit
geld voor bestemd V'
Even zag het er naar uit of Grayson
heelemaal buiten zichzelf zou raken,
maar hij spande zich in en beheerschte
zich.
„Dat héb ik je al verteld," zei hij.
„Ik betaal loon bij de maand.
„Bootwerkers worden niet bij de
maand betaald," zei Tring.
„Dacht je, dat ik bootwerkers op
mijn schepen heb varen f'riep Grayson.
De sergeant keek uit 't veld geslagen
aan die mogelijkheid had hij niet
gedacht, begreep Mannering.
„Hm," mompelde Tring. „Heb je
schepen binnen V'
„Drie," zei Grayson, en zijn gezicht
zei er achter „en als je me niet ge
looft, ga je maar kijken."
Tring knikte, zuchtte en gooide een
zijner assistenten de pakjes bankbil
jetten toe.
„Leg maar weg," zei hij.
Terwijl hij ze opgooide, verschoof
hij weer iets, en nu maakte hij den
heelen knop onzichtbaar. Manneriug
kon zijn oogeu haast niet van de ge
vaarlijke plek afhouden, en toen Tank
weer een paar centimeter naar voren
kwam, was de opluchting groot. Maar
lang van duur was zij nietde vol
gende seconde reeds kwam zijn angst
drievoudig terug.
„Dat is dat," zei Tring, en er glansde
iets in zijn oogen. „Nu zal ik je even
fouilleeren, Grayson èn je kameraad."
Mannering voelde zijn oogleden trek
ken van den schrik, maar hij hield
zich zoo kalm mogelijk. Hij schoof zijn
stoel achteruit en kwam half overeind,
hoofdzakelijk met het doel, zijn ver
warring te verhelen.
„Dat dacht jegromde hij. „Je hebt
geen bevel om me te fouilleeren, vader,
dus je blijft van me af, verstaan T"
Tring keek hem bedaard aan.
„Ik heb een bevel tot huiszoeking in
dit kantoor," zei hij volkomen rustig,
„en daar ben je in. Je bent een groote
kerel maar probeer geen kunstjes,
anders logeer je vannacht in den bak,
om bij te komen."
Mannering keek woedend, hij hield
zijn oogen zoo ver mogelijk dicht, in de
vurige hoop, dat Tring er niet te scherp
in zou kijken. Het was een zeer ge
spannen oogenblik Mannering voelde
een kou op zijn ruggegraat, want de
sergeant had iets dreigends over zich.
„Nou blafte Tring.
„Laat 'm z'n gang toch gaan," advi
seerde Grayson snel.
Mannering haalde zijn schouders op
en bromde. Voor 't eerst van zijn leven
werd hij gefouilleerd. Het kostte hem
groote moeite, zich te beheerschen, en
de seconden schenen minuten te duren,
maar er was één ding, dat hem weer
moed gaf. Hij wist, dat hij niets bij zich
had, dat op zijn persoonlijkheid als
Mannering kon wijzen het eenige ding
in zijn zak, waar Tring belang in zou
kunnen stellen, was het rubberzakje,
waarin hij de parels had meegebracht
Er zweefde een ironisch lachje om
zijn lippen, toen Tring het zakje om
hoog hield en van binnen bekeek. Een
uur tevoren zou hij daar een der dingen
hebben gevonden, waarnaar hij met
wanhopigen ijver zocht en dan wa
de carrière van den Baron opeens afge
knapt geweest. Nu.
„Waar is dat voor t" vroeg Tring,
naar de onfrissche tanden van den zee
man kijkend. „Voor je tandenborstel t"
Mannering trok nijdig zijn mond
hoeken op.
„Je bent geestig," mopperde hij.
blijft steeds gelijk dank zij
Suiker zet vet aan, „Hermesetas", kristal-
saccharine tabletten, echter nooit. Zij
zoeten spijzen en dranken zonder eeni-
gen bijsmaak. Zij zijn gemakkelijk oplos
baar en kunnen uitstekend bij het koken
en bakken gebruikt worden. Absoluut
onschadelijk.
Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten in handige
schuifdoosjes a 43 ets., inhoudende 500 tabletten.
A. G. Hermes" Zurich 2
ZWITSERSCH FABRIKAAT
Als U op bezoek gaat, let U natuurlijk
op, dat Uw kleding smaakvol en elegant
is en Uw haar keurig zit. Van goed ver
zorgd haar gaat altijd een bijzondere
charme uit. Om Uw haar {raai en glan
zend te houden moet U het geregeld
wassen met de alkalivrije haarwasmiddelen
Blondona of Brunetta Eerst dan zult U
het door U zozeer gewenste resultaat ver
krijgen. Want Blondona is het enige haar
wasmiddel, dat Kamilloflor bevat, waar
door blond haar zo prachtig van tint blijft,
terwijl alleen Brunetta het zuiver plantaar
dige preparaat Hequil bevat, dat donker
haar een fraaie,
diepe glans geeft,
de moderne okoli- J
delen voor een vol
maakte haarverzorging
vtaajt kleut
Lippenstift en Rouge
zorgen hiervoor onopvallend. Tegen
weer en water bestand en kissproof 1
Lippenstift: Fl. 1.25, -.75 en -.35.
Rouge Fl. 35.
Vervolg op blz. 26 Generaalverteqenwoordiging: J. WINKEL Jzn., Den Haag, Merwedestraat 4/
