OVOM/ILT DE ONGELUKSDAG WILT U RUK WORDEN!! 1 MILLIOEN franc 1 MILLIOEN franc O Meer gezondheid Meer kracht Meer weerstandsvermogen meer levenskracht OVOMALTINE qeeft U Eieren 12 WOENSDAG 3 NOVEMBER 1937 DE GROOTE DAG VOOR U. Dan heeft wederom plaats de schitterende Fransche trekking der voor de Ned. wet geoorloofde loten Credit National émission 1920 (Fr. Staatsgar.) Duizenden geld prijzen o.m. van 2 a Fr. frs. 200.000, 3 a Fr. frs. lOO.QOO, 6 a Fr. frs. 50.000 enz., minste uitlotingsprijs 500 franc. Directe en volle uitbetaling. Om met een geheel premielot reeds mede te trekken slechts een rijksdaalder. Men heeft dan recht op den geheelen prijs die er op valt. 2 stuks f4.50; 3 stuks f6.50; 5 stuks flO.—10 stuks f 19.— Aan iederen kooper wordt drie dagen na de trekking gratis de volledige lijst ge zonden. Zendt nog heden een postwissel of Girostorting no. 135173 aan de Firma i. SANDERS, Hoogstraat 4, Den Haag, Tel. 116587, het bekende geluks- kantoor, dat in den loop der jaren duizenden guldens aan prijzen uitkeerde. BESTELT NOG HEDEN. LAAT 3 NOV. A.S. VOOR U EEN DER MOOISTE DAGEN VAN UW LEVEN WORDEN. De wetenschappelijke combinatie van de sterk geconcentreerde extracten van versche melk, versche eieren en Dr. Wander's Moutextract, waaraan alle ballast- stoffen, die het organisme maar nocdeloos vermoeien, zijn onttrokken, vormt in den vorm van Ovomaitine het beste middel voor het verkrijgen en het bestendigen van een ijzersterke gezondheid. Anderhalve dessertlepel Ovomaitine in een beker melk verdubbelen de voedings waarde van die melk. Juist omdat U met Ovomaitine Uw voedsei zoo verrijkt, versterkt Ovo zoo. Binnen korten tijd bemerkt U reeds, hoe dat oude gevoel van veerkracht weer terugkeert, hoe Uw dagtaak U minder zwaar valt en hce U Uw werkzaamheden weer verricht met een opgewektheid, die alleen gezonde menschen hebben. ENKELE BEWIJZEN. Alle K. L. M. - vliegtuigen der Holland-Indië-lijn heb ben Ov om ml fitte amn boord. Op de of/ideele menn'a voor de deelnemers man de Olympische Spelen 1932 en 1936 stond Ovomaitine vermeld. Ook voor Uw kinderen is Ovomaitine uitstekend. Het helpt ze door die moeilijke periode van leeren en groeien heen en vormt ze tot sterke, krachtige menschen. Bij apothekers en drogisten in busjes van 60 cant af door John Baity Teddy Breen stond 's morgens op met het gevoel, dat hij zijn ge luksdag had. Zoo'n vToolijk, op timistisch gevoel, dat de dag een belofte inhoudt, heeft ieder mensch wel eens, maar voor 'n armen parel- visscher heeft het toch nog een aparte beteekenis. Het was Maart en de Clyde was sinds den vorigen dag vrij van ijs. Dat beteekende, dat het seizoen voor de parelvisschers was aangebroken. Het water was wel koud, maar het zonne tje scheen dien morgen vrij krachtig en het parelvissehersvolk aan de Clyde is zóó gehard, dat het niet spoedig ge vaar zal loopen in het water te be vriezen. Teddy nam zijn schepnet en de drie- tandige vork, waarmee de parelmossels van de rotsachtige rivierbedding worden losgestoken en verliet zijn huis. Het geluk, dat die dag hem beloofde, scheen iets van zijn glans vooruit te hebben geworpen over alle. mensehen en dingen. Het zonnetje zette, de oude huisjes van het dorp in een warmen, intiemen gloed en de menschen deden vroolijk en luidruchtig. Het seizoen was aan gebroken en evenals Teddy liepen de meeste mannen en jongens met schep net en vork. Teddy ging het huisje binnen van de weduwe Holm. Zij was Mary's moe der en Mary was zijn meisje. Nog wel niet officieel, maar liet zou er toch spoedig van komen. „Goedenmorgen," zei Teddy vroolijk. „Prachtig weertje. Ik denk eens aan de stuw te gaan kijken. Ik heb het ge voel, dat ik 'n goeden dag zal maken." Hij gaf Mary een kus en haar moeder schonk koffie in. „Ik zou het niet doen," zei ze er waarschuwend hij. ,.'t Is vloed en er staat nog een aardig briesje. Betoom je ongeduld maar de mosse len loopen daar niet weg." Teddy keek naar den rook en de jagende wolken. Er stond inderdaad vrij wat wind en dat maakte het duiken bij de stuw, waar de oudste mosselen zaten, niet zonder gevaar. Het water „trok" er geweldig en menige parel- visseher, die het gevaar had onderschat, was muurvast tegen de stuwdeuren aangezogen en verdronken. Teddy was een verstandige jongen en hield zich nooit doof voor goeden raad. Maar vandaag aarzelde hij toch. Hij was er zeker van, dat hij geluk zou hebben en de stuw was van bijzondere beteekenis voor zijn toekomstdroomen. Daar was nog een aparte geschiedenis aan verhonden. Twee jaar geleden had John Mooney, ongeveer twee kilometer vóór de stuw, een kostbare, oude mossel opgeviseht. Zij had zich zoo vast aan de rivier bedding gemetseld, dat hij viermaal had moeten duiken, voor hij haar goed losgestoken had. De schaal vertoonde een bijzondere teekening en bij opening bleek zij een zeldzaam groote, rose parel te bevatten, die de veelgezochte Zulupaarlen in glans, grootte en zuiver heid van kleur en vorm ver overtrof. John Mooney had er twintig pond voor gekregen, een ongehoorden prijs voor een enkele parel. Twee maanden daarna was de juwelier, aan wien hij hem had verkocht, onverwachts in het dorp verschenen. Hij had den visschers vijftig pond geboden voor een twééde parel van die soort een meneer in Londen was er bijzonder op gesteld twee parels van die grootte en kleur in 'een paar oorbellen- te laten mon teer en. De juwelier had den mannen op het hart gedrukt goed te letten op mos selen, waarvan de schaal ongeveer de zelfde gekleurde teekening droeg als die, waarin de rose parel gevonden was de kans was volgens hem groot, dat die bijzondere parel in een bepaalde mosselenfamilie voorkwam. Hij scheen inderdaad gelijk te hebben. Vorig jaar had Teddy ook het geluk gehad een mossel met zoo'n scliaal- teekening op te visschen. Maar toen hij ermee hoven kwam, had hij terstond gezien, dat zij kleiner en dus nog niet volwassen was. Gelukkig had hij zijn opwinding en nieuwsgierigheid kunnen bedwingen en de schaal niet open gebroken. Oude visschers gaven hem den raad haar hij de stuw weer in het water te werpen om haar tot vollen wasdom te laten komen. Zij zou zich daar opnieuw aan de bedding vast hechten en het volgend jaar kon hij haar weer opvisschen. De parel kon dan nog een jaar „groeien" en de kans was niet denkbeeldig, dat zij dan de eerste parel in grootte zou evenaren. Teddy had dien raad opgevolgd. En dit was de reden, waarom de stuw van zoo'n groote beteekenis was voor zijn toekomstdroomen. Want de parel visschers aan de Clyde zijn arm en vijftig pond is voor hen een enorm kapitaal. Toen Teddy zijn koffie gedronken had, stond hij op. Hij aarzelde nóg, toen hij hij de deur was. Maar Mary.was hem gevolgd en legde een arm om zijn hals. „Doe wat moeder zegt, Ted. Met dezen wind niet naar de stuw." „Maar ik voel, dat ik m'n geluksdag heb," protesteerde hij ernstig. „Waar om zou ik niet eens gaan kijken. Mary gaf echter niet toe. „Moeder is zooveel ouder dan jij en ze weet alles van den wind en den vloed. Doe het niet Zij zal je niet terughouden, als er geen gevaar is." „In orde, dan niet," bezweek Teddy voor haar aandrang. Hij gaf haar een kus, zei tot zichzelf, dat hij eigenlijk een ezel was, omdat hij zijn eigen zin niet deed en vertrok met zijn vork en schepnet. De parelvisscherij is noch een winst gevend, noch een romantisch beroep hoe vaak en geestdriftig het ook be zongen werd. Het is wèl rijk aan te leurstellingen en aan de Clyde zelfs niet zonder gevaar. Daar was in de eerste plaats de stuw, die haar offers op- eischte. Zij nam alléén de roekeloozen, maar er was nog een tweede gevaar, waaraan óók de voorziclitigen dage lijks blootstonden. En dat was een verraderlijk en levend gevaar de kleine krabbetjes, die in sommige mossels huisden. Als een duiveltje uit een doos schoten hun scharen uit de schaal te voorschijn, als deze geopend werd. In het wondje, dat zij veroor zaakten, stortten zij een zwaar vergif, dat onmiddellijk een verandering te weegbracht in de samenstelling van het bloed en het slachtoffer binnen het uur deed sterven. En deze twee gevaren maakten het parelvisschen aan de Clyde vaak zelfs tot een nood lottig beroep. Op de plek, waar Teddy naar zijn geluk dook, bevond zich het halve dorp ouden en jongen. Zij doken on bevreesd in het ijskoude water, staken vlug en behendig vijf of zes mosselen van de rivierbedding los en brachten ze in hun schepnet boven. Aan den

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 12