OVOM/ILT
DE ONGELUKSDAG
WILT U RUK WORDEN!!
1 MILLIOEN franc
1 MILLIOEN franc
O Meer gezondheid Meer kracht
Meer weerstandsvermogen
meer
levenskracht
OVOMALTINE
qeeft U
Eieren
12
WOENSDAG 3 NOVEMBER 1937 DE GROOTE DAG VOOR U.
Dan heeft wederom plaats de schitterende Fransche trekking der voor de Ned. wet
geoorloofde loten Credit National émission 1920 (Fr. Staatsgar.) Duizenden geld
prijzen o.m. van
2 a Fr. frs. 200.000, 3 a Fr. frs. lOO.QOO, 6 a Fr. frs. 50.000 enz., minste
uitlotingsprijs 500 franc.
Directe en volle uitbetaling. Om met een geheel premielot reeds mede te trekken
slechts een rijksdaalder. Men heeft dan recht op den geheelen prijs die er op
valt. 2 stuks f4.50; 3 stuks f6.50; 5 stuks flO.—10 stuks f 19.—
Aan iederen kooper wordt drie dagen na de trekking gratis de volledige lijst ge
zonden. Zendt nog heden een postwissel of Girostorting no. 135173 aan de
Firma i. SANDERS, Hoogstraat 4, Den Haag, Tel. 116587, het bekende geluks-
kantoor, dat in den loop der jaren duizenden guldens aan prijzen uitkeerde.
BESTELT NOG HEDEN. LAAT 3 NOV. A.S. VOOR U
EEN DER MOOISTE DAGEN VAN UW LEVEN WORDEN.
De wetenschappelijke combinatie van de sterk geconcentreerde extracten van
versche melk, versche eieren en Dr. Wander's Moutextract, waaraan alle ballast-
stoffen, die het organisme maar nocdeloos vermoeien, zijn onttrokken, vormt in den
vorm van Ovomaitine het beste middel voor het verkrijgen en het bestendigen van
een ijzersterke gezondheid.
Anderhalve dessertlepel Ovomaitine in een beker melk verdubbelen de voedings
waarde van die melk. Juist omdat U met Ovomaitine Uw voedsei zoo verrijkt, versterkt
Ovo zoo. Binnen korten tijd bemerkt U reeds, hoe dat oude
gevoel van veerkracht weer terugkeert, hoe Uw dagtaak
U minder zwaar valt en hce U Uw werkzaamheden weer
verricht met een opgewektheid, die alleen gezonde menschen
hebben.
ENKELE BEWIJZEN.
Alle K. L. M. - vliegtuigen
der Holland-Indië-lijn heb
ben Ov om ml fitte amn boord.
Op de of/ideele menn'a
voor de deelnemers man
de Olympische Spelen 1932
en 1936 stond Ovomaitine
vermeld.
Ook voor Uw kinderen is Ovomaitine uitstekend. Het helpt ze
door die moeilijke periode van leeren en groeien heen en vormt
ze tot sterke, krachtige menschen.
Bij apothekers en drogisten in busjes van 60 cant af
door John Baity
Teddy Breen stond 's morgens op
met het gevoel, dat hij zijn ge
luksdag had. Zoo'n vToolijk, op
timistisch gevoel, dat de dag een
belofte inhoudt, heeft ieder mensch
wel eens, maar voor 'n armen parel-
visscher heeft het toch nog een aparte
beteekenis.
Het was Maart en de Clyde was
sinds den vorigen dag vrij van ijs. Dat
beteekende, dat het seizoen voor de
parelvisschers was aangebroken. Het
water was wel koud, maar het zonne
tje scheen dien morgen vrij krachtig
en het parelvissehersvolk aan de Clyde
is zóó gehard, dat het niet spoedig ge
vaar zal loopen in het water te be
vriezen.
Teddy nam zijn schepnet en de drie-
tandige vork, waarmee de parelmossels
van de rotsachtige rivierbedding worden
losgestoken en verliet zijn huis. Het
geluk, dat die dag hem beloofde, scheen
iets van zijn glans vooruit te hebben
geworpen over alle. mensehen en dingen.
Het zonnetje zette, de oude huisjes
van het dorp in een warmen, intiemen
gloed en de menschen deden vroolijk
en luidruchtig. Het seizoen was aan
gebroken en evenals Teddy liepen de
meeste mannen en jongens met schep
net en vork.
Teddy ging het huisje binnen van
de weduwe Holm. Zij was Mary's moe
der en Mary was zijn meisje. Nog wel
niet officieel, maar liet zou er toch
spoedig van komen.
„Goedenmorgen," zei Teddy vroolijk.
„Prachtig weertje. Ik denk eens aan
de stuw te gaan kijken. Ik heb het ge
voel, dat ik 'n goeden dag zal maken."
Hij gaf Mary een kus en haar moeder
schonk koffie in. „Ik zou het niet doen,"
zei ze er waarschuwend hij. ,.'t Is vloed
en er staat nog een aardig briesje.
Betoom je ongeduld maar de mosse
len loopen daar niet weg."
Teddy keek naar den rook en de
jagende wolken. Er stond inderdaad
vrij wat wind en dat maakte het duiken
bij de stuw, waar de oudste mosselen
zaten, niet zonder gevaar. Het water
„trok" er geweldig en menige parel-
visseher, die het gevaar had onderschat,
was muurvast tegen de stuwdeuren
aangezogen en verdronken.
Teddy was een verstandige jongen
en hield zich nooit doof voor goeden
raad. Maar vandaag aarzelde hij toch.
Hij was er zeker van, dat hij geluk zou
hebben en de stuw was van bijzondere
beteekenis voor zijn toekomstdroomen.
Daar was nog een aparte geschiedenis
aan verhonden.
Twee jaar geleden had John Mooney,
ongeveer twee kilometer vóór de stuw,
een kostbare, oude mossel opgeviseht.
Zij had zich zoo vast aan de rivier
bedding gemetseld, dat hij viermaal
had moeten duiken, voor hij haar goed
losgestoken had. De schaal vertoonde
een bijzondere teekening en bij opening
bleek zij een zeldzaam groote, rose
parel te bevatten, die de veelgezochte
Zulupaarlen in glans, grootte en zuiver
heid van kleur en vorm ver overtrof.
John Mooney had er twintig pond
voor gekregen, een ongehoorden prijs
voor een enkele parel. Twee maanden
daarna was de juwelier, aan wien hij
hem had verkocht, onverwachts in het
dorp verschenen. Hij had den visschers
vijftig pond geboden voor een twééde
parel van die soort een meneer in
Londen was er bijzonder op gesteld
twee parels van die grootte en kleur
in 'een paar oorbellen- te laten mon
teer en. De juwelier had den mannen op
het hart gedrukt goed te letten op mos
selen, waarvan de schaal ongeveer de
zelfde gekleurde teekening droeg als
die, waarin de rose parel gevonden was
de kans was volgens hem groot, dat
die bijzondere parel in een bepaalde
mosselenfamilie voorkwam.
Hij scheen inderdaad gelijk te hebben.
Vorig jaar had Teddy ook het geluk
gehad een mossel met zoo'n scliaal-
teekening op te visschen. Maar toen hij
ermee hoven kwam, had hij terstond
gezien, dat zij kleiner en dus nog niet
volwassen was. Gelukkig had hij zijn
opwinding en nieuwsgierigheid kunnen
bedwingen en de schaal niet open
gebroken. Oude visschers gaven hem
den raad haar hij de stuw weer in het
water te werpen om haar tot vollen
wasdom te laten komen. Zij zou zich
daar opnieuw aan de bedding vast
hechten en het volgend jaar kon hij haar
weer opvisschen. De parel kon dan nog
een jaar „groeien" en de kans was niet
denkbeeldig, dat zij dan de eerste
parel in grootte zou evenaren.
Teddy had dien raad opgevolgd. En
dit was de reden, waarom de stuw van
zoo'n groote beteekenis was voor zijn
toekomstdroomen. Want de parel
visschers aan de Clyde zijn arm en
vijftig pond is voor hen een enorm
kapitaal.
Toen Teddy zijn koffie gedronken
had, stond hij op. Hij aarzelde nóg, toen
hij hij de deur was. Maar Mary.was hem
gevolgd en legde een arm om zijn hals.
„Doe wat moeder zegt, Ted. Met
dezen wind niet naar de stuw."
„Maar ik voel, dat ik m'n geluksdag
heb," protesteerde hij ernstig. „Waar
om zou ik niet eens gaan kijken.
Mary gaf echter niet toe. „Moeder
is zooveel ouder dan jij en ze weet alles
van den wind en den vloed. Doe het
niet Zij zal je niet terughouden, als
er geen gevaar is."
„In orde, dan niet," bezweek Teddy
voor haar aandrang. Hij gaf haar een
kus, zei tot zichzelf, dat hij eigenlijk
een ezel was, omdat hij zijn eigen zin
niet deed en vertrok met zijn vork en
schepnet.
De parelvisscherij is noch een winst
gevend, noch een romantisch beroep
hoe vaak en geestdriftig het ook be
zongen werd. Het is wèl rijk aan te
leurstellingen en aan de Clyde zelfs niet
zonder gevaar. Daar was in de eerste
plaats de stuw, die haar offers op-
eischte. Zij nam alléén de roekeloozen,
maar er was nog een tweede gevaar,
waaraan óók de voorziclitigen dage
lijks blootstonden. En dat was een
verraderlijk en levend gevaar de
kleine krabbetjes, die in sommige
mossels huisden. Als een duiveltje uit
een doos schoten hun scharen uit de
schaal te voorschijn, als deze geopend
werd. In het wondje, dat zij veroor
zaakten, stortten zij een zwaar vergif,
dat onmiddellijk een verandering te
weegbracht in de samenstelling van
het bloed en het slachtoffer binnen
het uur deed sterven. En deze twee
gevaren maakten het parelvisschen
aan de Clyde vaak zelfs tot een nood
lottig beroep.
Op de plek, waar Teddy naar zijn
geluk dook, bevond zich het halve dorp
ouden en jongen. Zij doken on
bevreesd in het ijskoude water, staken
vlug en behendig vijf of zes mosselen
van de rivierbedding los en brachten
ze in hun schepnet boven. Aan den