31
ixaAi* nu'itwiL
oomA.ii>no-rEBo.iK)moiiHOE
0E03P-BHIE.
nun vojmo •apeauct iu catr\. Cm»-
pb, WVfWk I fO um tf-fWIf* eutf. sto-
- jUh» mm rtf.my y c«6i iwric«mwro 6yp*y»,
v ÏMBiWWCTK». >"4lf .«.«W tv aj-MWtn. rk
XM'*ot, of**u<n »prrco«pB»Bi-
r*v c* cu^ «toa upd»'. itvHHoctMe ScenttyMri,
-.-I)*!», «us »r?*T**9
terreurdaden der revolutionnairen worden haast alge
meen veroordeeld, 't Eenvoudige volk denkt met
bijgeloovige vrees aan 'n straf van God. Zelfs de
oppositiepartij der regeering huivert voor de te
verwachten tegenmaatregelen, die aan alle her
vormingen van den volksbevrijder een einde kunnen
maken.
De verschillende aanslagen hebben hun doel niet
bereikt. De weerklank, dien zij opwekken, is niet
van dien aard, dat de regeering daardoor tot tege
moetkoming bereid zou zijn. De reactie wint terrein
en de Czaar zelf begint aan 't nut van zijn hervor
mingen te twijfelen. Een soort vermoeidheid en
ontgoocheling hebben 'n remmenden invloed op
zijn hervormingsijver uit vroegere jaren.
Verouderd en diep geschokt schrijdt hij langs de
kisten der soldaten, die den aanslag ten offer vielen.
Zijn weerstand is gebroken. Hij besluit de revolution
nairen met alle mogelijke middelen te bestrijden.
De terreur moet en zal 'n einde nemen
Dictatuur
f%p bevel van den Czaar wordt 'n commissie in 't
leven geroepen, wier taak het is de openbare orde
te beschermen. Aan 't hoofd daarvan wordt de
vleugeladjudant graaf Loris-Melikow gesteld. Deze
Prinses Katharina Michailowna Dolgorukaja, die
op 18 Juli 1880 in 't slot van Sarska je Selo met
Czaar Alexander II in een geheim huwelijk werd
vereenigd.
gaat, voorzien van dictatoriale volmachten, aan 't
werk. Hij, de dappere veroveraar der Turksche ves
ting Kars en de succesvolle bestrijder van de pest
epidemie langs de Wolga-oevers, weet zich aanstonds
't noodige respect te verschaffen.
Bij 't betreden van zijn huis, in 't middaguur, lost
'n terrorist op hem uit de onmiddellijke nabijheid
drie revolverschoten, die in de
zware pelsjas van den generaal
blijven steken. Bliksemsnel werpt
zich Loris-Melikow op zijn aanran
der en slaat hem met 'n vuistslag
neer. Hij geeft hem vervolgens
eigenhandig over aan 'n gendarme,
die ijlings komt toegesneld, en gaat
kalm zijn woning binnen.
De koene daad wekt veel be
wondering in de hoofdstad. Men
hoopt, dat het dezen man, met 'n
dergelijke vastberadenheid en ener
gie, zal gelukken de rust in het
land te herstellen.
De aanrander wordt onverbidde
lijk gestraft. Sinds 'n halve eeuw-
is te St. Petersburg geen enkele
misdadiger in 't openbaar terecht
gesteld. Thans wordt bekend ge
maakt, dat de terrorist voor de
oogen van 't volk zal worden ge
ëxecuteerd.
Zooals vroeger, ten tijde van
Peter den Grooten, wordt de aan
rander geboeid op 'n boerenkar
door de straten der hoofdstad
gereden. Hij heeft 'n plakkaat op
de boi'st hangen, waarop het
toestroomende volk „staatsmis-
dadiger" kan lezen. De galg is
opgericht op 't Semenowsky-plein;
waar de terechtstelling plaats
vond.
Een geheim KuwelqL
Alexander, de volksbevrijder,
had nog maar weinig gelukkige
oogenblikken beleefd. Een daarvan
was de ontmoeting met prinses
Katharina Michailowna Dolgoru-
kaja. Steeds was hij nadien met
bijzondere genegenheid aan haar
blijven denken. Hij kende haar
reeds, toen zij nog 'n klein kind
was. Drieëntwintig jaar geleden,
toen hij de manoeuvres bij St.
Petersburg had bezocht, kwam
zij hem tegemoet loopen, om hem,
den Czaar van Rusland, met eigen
oogen van nabij te zien. Deze ont
moeting zou 't latere lot van den
Czaar bestemmen.
Prinses Dolgorukaja was 'n lief
lijke, opvallend mooie vrouw. Zij
bezat een bewonderenswaardigen
tact om den afstand tusschen den
keizer en haar persoon te bewaren.
De Czarina was gestorven. Op
'n keer, 't was in Juli 1880, deelde
de Czaar zijn intiemsten vriend
mede, dat hij besloten was de
prinses te trouwen. Hij zag de
verwondering en tegenspraak in de
oogenvan z'n ceremoniemeester,
en vervolgde op koelen, haast
dreigenden toon
„Ik ben keizer en alleen ik ben
ertoe gerechtigd critiek op mijn
daden uit te oefenen
Op 18 Juli 1880 vond in 't slot van Sarskoje Selo
in 't bijzijn van slechts enkele getuigen 't geheime
huwelijk van Czaar Alexander IJ van Rusland
met prinses Katharina Michailowna Dolgorukaja
plaats.
Het gevolg weet aanvankelijk niet, welke rol de
prinses aan 't Russische hof eigenlijk zal vervullen.
De Czaar, die zich thans zeer gelukkig voelt, denkt
-er zelfs aan zich geheel uit de staatszaken terug
te trekken en den troon over te geven aan z'n zoon
Alexander. Voordat hij echter hiertoe overgaat,
wil hij zijn echtgenoote, wie hij den titel van door-
luchtigste vorstin Jurjewskaja verleend heeft, tot
Czarina van Rusland kronen.
In 't rijk is het rustiger geworden. Graaf Loris-
Melikow is er, door van den eenen kant de terreur te
onderdrukken en van den anderen kant blijk te
geven van liberale gezindheid, in geslaagd de orde
in 't land te herstellen. Het gerucht had zich ver
spreid, dat nieuwe, groote hervormingen op til waren.
Men wist zelfs te vertellen, dat de constitutie zou
worden ingevoerd. Deze geruchten wekten in de
Het geheime orgaan van het revolutionnaire comité, de ,,Narodnaja
Wolja" (De Volkswil), met de portretten van de terechtgestelde moor
denaars van Czaar Alexander II, Sofia Perowkaja en Alexander
Scheljaboff, en van den werper van de hom, Orinewitzki, die daarbij
zelf eveneens gedood werd.
rijen van zoowel de reactionnairen als die der revo
lutionnairen misnoegen op. De reactiepartij, die
zich om den troonopvolger had geschaard en poogde
dezen te beïnvloeden, meende, dat het rijk door de
op handen zijnde constitutie den ondergang tegemoet
ging. De revolutionnairen van hun kant vreesden
met recht, dat 'n manifest van den Czaar over de
invoering der constitutie den heerscher in de oogen
van 't volk zou verheerlijken. En het lag niet in de
bedoeling der revolutionnairen 'n populairen mo
narch te dulden Hun doel werd daarom, de monar
chie niet te steunen, maar onmogelijk te maken.
Loris-Melikow bevond zich in een moeilijke positie.
De vleugel der absolutisten, onder leiding van
Constantijn Pobjedonoszew, den leermeester van
den troonopvolger, wist den Czaar te beïnvloeden.
Van den anderen kant maakten de liberalen Loris-
Melikow er een verwijt van, dat hij niet doortastend
genoeg optrad, zij begonnen een perscampagne
tegen den dictator en eischten positieve daden op 't
gebied van zelfbestuur.
Loris-Melikow koos de zijde der liberalen. Hij
wist den Czaar lang
zaam maar zeker te
beïnvloeden, en Alex
ander, die eigenlijk
wars was geworden
van iederehervorming,
hechtte op 17 Februari
1881 zijn goedkeuring
aan 't constitutie-ont
werp en onderteeken-
de op 28 Februari 't
manifest, datdenieuwe
staatshervorming aan
kondigde.
Gansch Rusland zag
met spanning de ko
mende hervormingen
tegemoet. Het scheen,
dat voor 't rijk een
nieuwe tijd van rust
De vermoorde Czaar
Alexander II op zijn
doodsbed.
