lusteloos
TONICUM NOURY
10
maar ik doe mijn best om 't netjes te
houden. De nette café's zijn tenslotte
de steunpilaren van 't rijk, om zoo te
zeggen, dus dan moeten we 't zoo hou-
den, zeg ik altijd."
„Daar is 'n lieeleboel voor te zeggen,"
erkende Glencannon, die met aandacht
had geluisterd. „Wilt u niet aan dat
tafeltje plaats nemen, juffrouw Bottle,
l en me de eer bewijzen, 'n glaassie kwast
van me an te nemen f"
Mejuffrouw Bottle wou weigeren,
maar zoo hoffelijk was de buiging, waar-
mee Glencannon den stoel uittrok, dat
zij zich bedacht en plaatsnam.
„Een glaasje kwast zal me goeddoen,"
zei ze. „Dan maar met spuitwater, Hor-
t tense, en breng meneer Glencannon z'n
flesch even hier, dan hoeft ie niet heen
en weer te loopen." Toen liet zij haar
stem dalen, opdat haar nicht haar niet
verstaan zou. „Ik vind 't echt prettig,
om kennis te maken met zoo'nheschaafd
en ontwikkeld persoon as u, meneer
j Glencannon je krijgt hier zooveel
rapalje van zee binnen.
„Nou nou, juffrouw Bottle u bent
erg vrindelijk," zei meneer Glencannon
blozend.
Ook Portia Bottle bloosde.
Ergens achter de dokken floot een
passeerende sleepboot een signaal uit
twee lange stooten en een korten. De
kellnerin keek snel naar haar tante,
maar juffrouw Bottle had niets gehoord,
scheen het. De sleepboot blies nog eens,
nu met kribbigen nadruk. Toen ver
volgde zij puffend haar weg stroom
afwaarts.
I n de rookerige diepten van het droog
dok sloeg een ploeg mannen met ha
mers schilfers van de roestige platen der
Inchcliffe Castle, en een klinkmachine
zong staccato haar lied boven al het
rumoer uit. Het was een leven als een
oordeel, met een gekkenhuis en een veld
slag- er bovenop.
1 „Wat heb ik gehoord over meneer
Glencannon vroeg kapitein Ball, een
sigaar opstekend en plaatsnemend op
den rand van zijn kooi. „Meneer Swales
zegt, dat hij met een vrouw of zooiets
i omgaat."
„Meneer Glencannon? Zoo'n Ieelijke
Schotsche bonk riep meneer Mont-
gomery, eerste officier van de Cast.le.
„Ik eb er niets van gehoord, meneer.
Wat is 't voor hiemand
„Dat weet ik niet precies da's
juist 't ongeluk," fronste kapitein Ball.
„Iemand uit een herberg op den West
India Road, zeggen ze. Als ik 't goed
begrepen heb, zijn we hem gauw kwijt
na deze of de volgende reis."
„Driewerf oera riep meneer Mont
gomery, diep aangedaan.
„Nou nou, zeg protesteerde kapi
tein Ball. „Dat je 't niet erg op hem
hebt, weet ik, maar je zult toe moeten
geven, dat er geen betere machinist op
de wereld te vinden is. 't Schip kan hem
niet missen, meneer Montgomery. U
bent verplicht, er een stokje voor te
steken en te beletten, dat hij trouwt.
Daarom heb ik u hier laten komen."
„Goed, meneer, als u 't wilt, best
meneer," zei meneer Montgomery, een
gezicht trekkend. „Hofschoon ik niet
hinzie, dat 't me haangaat."
Kapitein Ball trok zijn wenkbrauwen
op. „Meneer de stuurman," zei hij ijzig,
„ik heb u al gezegd, wat uw plicht was."
„Mm," knorde meneer Montgomery,
naar zijn pet grijpend, „ik zal zien wat
ik doen kan, meneer, maar beloven doe
ik niets."
Toen hij de deur achter zich dicht had
bleef hij op dek even staan. Geleidelijk
kwam er een glans van vastberaden
heid in zijn oogen, en in zijn zakken
vouwden zich zijn handen tot vuisten.
„Ik zal 'm elpen," mompelde hij. „Ik
f 1.50 per flacon. Dubbele flacon f 2.25. Fabr.: N V. Nowypharma, Deventer
Wanneer U na Uw dagelijksche taak
zoo moe en lusteloos bent
wanneer U bij de geringste aanleiding
zenuwachtig wordt wanneer U
tegen Uw werk opziet dan zal
Tonicum Noury U goed doen. Rust
voor Uw zenuwen, kracht voor Uw
lichaam, opwekking voor Uw geest.
Een weldaad voor Uw geheele wezen
Uitvwermc Braia Braas.
GEEN OUDERWETSCHE
TRAPROEDEN MEER!
Kijk!... ik heb ze vervangen door
deze "Clipper'-traplooperklemmen.
Geen overbodig werk meerHet is uit
met die plaag van roeden poetsen
Zie eens hoe mooi ze zijn!
Zij doen het patroon van den looper
beter uitkomener komen geen
krassen op het is altijd" schoon en
netjes. Geen stofnesten meer!... Ik
ben er verrukt over
Maar, zeg eens, houden
ze den looper goed op
zijn plaats?
En ofIk heb gezien, dat de
"CLIPPER"- traplooperklemmen in
cinema's, hotels, restaurants, café's,
loopers op hun plaats houden, die
breeder zijn dan de mijne... en ondanks
het voortdurend heen en weer geloop.
Die "CLIPPER"- traplooperklemmen
uit één stuk, zonder scharnieren, vee-
ren,krammen...worden dooreen enkele
schroef vastgezetzij kunnen dus
onmiddellijk geplaatst en wegge
nomen worden.
EISCH DE ECHTE "CUPPEIt"-TRAPLOOPE&KLEMMEN.
Zij rijn voorzien von dit fabrieksmerk: een "boot".
De "Clipper'-traplooperklemrnen zijn verkrijgbaar in bruin
brons, gepolijst koper, verchroomd.
Verkrijgbaar bij alle behangers en ijzerwinkels. Zoo ge ze niet
iudt, vraag dan het adres van dichtstbijzijnden winkelier aan:
W. A. TOLEDO
Bilderdijkstraat 125, 's-Gravenhage
Telefoon 394221
zal 'm zoo goed elpen, dat ie voor z'n
leven binnen is en lak aan mijn
plichtHij daalde de loopplank af
naar den rand van het droogdok en
richtte zich naar den West India Road.
In De Scheepsbouw was niemand,
buiten een kellnerin, die gesteven mors
mouwen en een eigenaardig bezorgd ge
zicht droeg. Terwijl zij bier tapte voor
meneer Montgomery en het schuim
afstreek slaakte zij een benepen, fluis
terend zuchtje.
„Aha zei de stuurman bij zichzelf.
„De jongedame lijdt aan minnesmart
En hoorbaar vervolgde hij „Eel baar
dige zaak ebt u ier, juffrouw eh.
juffrouw.
„Juffrouw Bottle," zei de kellnerin
verstrooid, haar blik op den muur
tegenover haar gericht.
„Haangename kennismaking, juf
frouw Bottle. Hik ben Montgomery van
de Hinchcliffe Castle."
Bij dien naam liet de kellnerin het
glas bijna vallen. „Inchcliffe Castle 1"
herhaalde zij. „O maar ja, meneer
Montgomery, meneer Glencannon heeft
't wel eens over u gehad."
„O, meneer Glencannonzei me
neer Montgomery geestdriftig. „Hechte
baardige man. Geestige man de
meeste ersens op 't eele schip, juffrouw
en ik geloof niet, dat er eden ten dage
een betere machinist op de eele wereld
bestaat."
Bij die lofprijzing op meneer Glen- -
cannon hield juffrouw Hortense op
met glazen wrijven en boog zij zich gre
tig over de toonbank. Meneer Mont
gomery raakte bezield door zijn taak
en werd welsprekend. Volgens hem was
de machinist een toonbeeld van alle
mannelijke deugden, en zelfs van die,
welke gewoonlijk slechts aan heiligen
worden toegeschreven. Juffrouw Hor
tense nam woord voor woord in zich
op, maar tegen het einde, zóo merkte
meneer Montgomery op, maakte zij
een krachtige slikbeweging. En wat
hij voor een vonk van liefdevuur in
haar oogen hield, kon ook heel goed
een opkomende vloed van tranen zijn.
Hij echter betaalde zijn consumptie
en ging, zichzelf gelukwenschend met
het welgedane werk.
„Zoo," zei hij. „Nou weet ik wie 't
is. En zij weet, dat er nog nooit zoo'u
prachtkerel bestaan eeft als ij hal
wist ze dat natuurlijk al van emzelf.
Wacht maar, ik zal zorgen, dat ze 'm
aan den aak slaat
Hortense was intusschen de gelag
kamer doorgeloopen naar een luikje
in den muur. waardoor bij gelegenheid
consumptie kon worden doorgegeven
naar het vertrek daarachter. Voor
zichtig duwde zij dat luikje een eindje
open.
Door den kier zag zij meneer Glen
cannon zitten, in een rood pluchen
fauteuil. Mejuffrouw Portia Bottle was
zijn hoofd aan 't masseeren met Ma-
kassar-olie, van welke vloeistof een
ruime hoeveelheid neerstroomde, om
zijn guttapercha boord te smeren.
„Ze heeft hem te pakken," griende
juffrouw Hortense, den hoek van haar
oog uitvegend met den glazendoek.
„Precies Samson en Dalilah. 't Is haar
alleen om klanten voor de herberg te
doen."
„....Ja, m'n haar is 'n tikkie dun
bovenop, dat weet ik wel," zei meneer
Glencannon. „U zei me misschien niet
gelooven, juffrouw Bottle, maar 't is
weggewaaid door een orkaan, die 't
rampzalige eiland Porto Rieo ver
woestte in 't jaar negentien zevenen
twintig. Oei, wat was me dè-t een wind
je Hij tastte in zijn zak naar zijn pijp,
en toen hij die gevonden had nam
Vervolg op bladz. 14
