DE BARMHARTIGE SAMARITAAN VERKADE WAAROM IS MIJN KIND NIET ZOO STERK ALS....? I j NICOLAAS II 20 Vreemd verschil in de gezondheid van 2 kinderen. Dezelfde voeding, dezelfde ver zorging en toch moet een moeder vaak bekennen, dat haar kind zwak en mager is. En vooral 's winters is het zwak: geen eetlust, lusteloos en telkens weer verkouden. Vele moeders geven hun kinderen levertraan. En terecht! Want levertraan is het beste versterkingsmiddel, waar door het lichaam meer weerstand kan bieden, hetgeen vooral in den winter zoo noodig is. Maar blijft Uw kind dan toch suk kelen, helpt de levertraan schijnbaar niet Dat komt, omdat men vergeet, dat levertraan volkomen verteerbaar moet zijn, om op de gevoelige maag van het kind niet storend te werken. De wetenschap heeft vastgesteld, dat alléén een emulsie, waarin de lever traan uiterst fijn is verdeeld, volkomen verteerbaar is. Geef Uw kind daarom Scott's Emulsion, de levertraan, die onmid dellijk door het bloed wordt opge nomen. 30 Minuten na het innemen is elke druppel bezig het geheele lichaam alle versterking te geven, die het noodig heeft. Scott's Emulsion bevat de vitaminen A en D van levertraan in fijn verdeel den toestand, en bovendien phosphor voor hersenen en zenuwen en hypo- phosphieten van kalk en soda. Ook mist Scott's Emulsion dien afschuwe lijken traansmaak. Begin nog heden met Scott's Emul sion en binnen enkele weken zal Uw kind sterk en gezond zijn, vrij van ver koudheid en.vrij van verkoudheid BLIJVEN. Vraag naar de origineele Scott's Emulsion, de fijn verdeelde en dus direct verteerbare levertraan. Uitsluitend bij apothekers en er kende drogisten verkrijgbaar. DOOR DEREK MARRYDONE Hij zat tegenover me in den trein. Wij waren samen en hij ont popte ziek als een gezellige pra ter. Na een boom over het weer en de duurte keek hij de krant in die ik uitgelezen had en nauwelijks had hij een blik op de fotopagina geworpen, of er ontsnapte hem een onderdrukte uitroep. „Mister Swarts is overleden," zei hij, alsof hij dacht dat dit nieuws me zou interesseeren. Ik kende mister Swarts echter niet en had ook de fotopagina niet gezien. Mijn praatgrage reisgezel toonde me de afbeelding van een soort reus, die in een park liep te wandelen met vier hazen windhonden. De foto was scherp genoeg om een groot litteeken te kunnen onderscheiden, dat over zijn geheele linkerwang liep. „De bekende millionnair Henry Swarts, op negenen vijftigjarigen leeftijd op zijn landgoed te Long Island overleden." luidde het onderschrift. ,,U begrijpt natuurlijk niet waarom dat berichtje me interesseert," vervolg de mijn vis-a-vis. ,,U zult het wel be grijpen, als ik u de geschiedenis van dat litteeken vertel. Toevallig heb ik mis ter Swarts gekend. Hij was een joviale kerel, een self-made man en sterk als 'n os. Ik geloof dat ie zijn loopbaan be gon als darmenschraper op een blikjes- vleeschfabriek en vijftien jaar later was hij er eigenaar van. Geluk, weet u, 'n gezond stel hersens en pienter voor tien. Hij beroemde er zich op dat nie mand zoo pienter was als hij, maar één keer heeft ie zich daar toch in vergist. Het was op een avond, toen hij laat van zijn club naar huis terugkeerde. Zijn chauffeur was 's avonds ziek geworden en om de een of andere reden gaf hij er de voorkeur aan naar huis te gaan loopen, in plaats van een taxi te nemen. Het was mistig en er waren niet veel menschen op straat. Ergens op een hoek stak hij een plein over en halverwege werd hij aangereden door een wielrijder, die er in weerwil van den mist een tame lijk vaartje in had. De wielrijder viel en mankeerde niets, maar Henry Swarts kwam ongelukkig met zijn gezicht in een fleschscherf terecht, die heel zijn wang openreet. De smak dien hij maakte was zoo hevig, dat ie voor eenige oogen- blikken buiten westen was. Toen hij zijn oogen opsloeg was ie mand bezig hem te verbinden. Het was een arme slokker, die op zijn sjofel jasje het insigne droeg van een verband- cursus. Hij bepleisterde zijn gezicht totdat er geen druppel bloed meer te voorschijn kwam, hielp hem op de been en vergezelde hem naar zijn huis. Hij moest mee naar binnen en in de bibliotheek schonk Henry Swarts twee glazen sherry in. „Je bent m'n levensredder en ik zal je tot aan m'n dood dankbaar blijven," zei hij ernstig. „Als ik was blijven lig gen, zou ik leeggebloed zijn of in gru zelementen zijn gereden. Wat doe je voor den kost De man, die 'm had opgeraapt, zei. dat ie 'n werklooze kruideniersbediende was en dat zijn hulp overigens vanzelf sprekend was geweest en niets te be- teekenen had. „Niets te beteekenen voer Henry Swarts verontwaardigd uit. „Denk je, dat m'n leven geen waarde voor me heeft f Ik ben je dankbaar, zeg ik, en dat zal ik 'n barmhartigen Samaritaan toonen ook. Je bent kruideniersbe diende, zeg je 1 Welnu, dan zal je vanaf morgen kruideniersbaas zijn. Weet je ergens een goed zaakje te beginnen V' De barmhartige Samaritaan zei ja en Henry Swarts ging aan zijn schrijftafel zitten en schreef een cheque uit van tienduizend dollar. Zijn redder begon stamelend aan 'n soort litanie dankbe tuigingen, maar hij wou nergens van weten. Om van den schrik te bekomen schonk hij nog eens in en na het derde glas sherry bekeek hij zijn bepleisterd gezicht in den spiegel. „Als ik dien schurk hier had, aan wien ik die physionomie te danken heb, brak ik hem zonder gewetens wroeging in tweeën," zei hij wraakzuch tig. „Zoo'n schooier Instede van hulp te gaan halen, of me naar 't trottoir te sleepen, laat hij me midden op den rij weg liggen. In gruzelementen hadden ze me gereden, als u me niet bijtijds te hulp was gekomen...." „Dat is nu zeventien jaar geleden," vervolgde mijn reisgezel na een korte adempauze. „Henry Swarts kwam er goed af en dank zij dien barmhartigen Samaritaan, zooals hij zijn redder noem de, heeft hij nog zeventien jaar geleefd. En de ander was er ook goed mee af, want de zaak die hij begon liep als ge smeerd en breidde zich voortdurend uit. Twee jaar geleden heeft ie haar voor deel^ overgedaan." Mijn reisgezel zag er uit als een man in bonis en op den revers van zijn jas ontdekte ik het insigne van een ver- band-cursus. „Die barmhartige Sama ritaan was u zeker t" vroeg ik belang stellend. „U hebt het precies geraden," beken de hij met een bescheiden glimlach. „En hebben ze dien wielrijder nog gevonden 1" De barmhartige Samaritaan schudde het hoofd. „Nooit, hoewel de politie er veel moeite voor heeft gedaan. Als hij gevonden was zou Henry Swarts hem inderdaad 'n paar ribben gebroken hebben, geloof ik, in plaats van hem te laten vervolgen. Maar de politie be schikte over geen enkele aanwijzing en omdat het zoo erg mistig was, had Henry Swarts mijn fiets aan den kant niet zien staan, toen hij aan mijn arm wegstrompelde MEDEDEELING AAN ONZE ABONNÉ'S Hoewel wij de oplage van hel I uxe-prem ieboek j hebben verdubbeld, was deze binnen enkele dagen uiiverkochl. Uit hel nog voorradige beperkte aanial ingenaaide exemplaren i kan slechts geleverd worden zoolang deze voorraad slreki. Usib creams, powders en lotions daar zit niets kunstmatigs in. Zij geven U het gevoel, dat U hebt na een bad in zee. Zij geven Uw uiterlijk het na tuurlijke, dat jonge meisjes kenmerkt. Gebruikt Uub creams, powders en lotions. Er is maar écn prijs voor rqfiig ont. l ijftig cent. Vijftig CC1Ü. De verpakking is dezelfde als die van de reeds zoo bekende Usib eau de Cologne de verpakking-met-de - bloemen. Goede zaken hebben Usib in voorraad. Ze zijn er weer, die verrukkelijke Parijsche wafels, met de zachte roomvulling. Bestrooid met poedersuiker. Ver- rsri laagde prijs: per ons MVf ct.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 20