DE BARMHARTIGE
SAMARITAAN
VERKADE
WAAROM IS MIJN
KIND NIET ZOO
STERK ALS....?
I
j
NICOLAAS II
20
Vreemd verschil
in de gezondheid van
2 kinderen.
Dezelfde voeding, dezelfde ver
zorging en toch moet een moeder
vaak bekennen, dat haar kind zwak
en mager is. En vooral 's winters
is het zwak: geen eetlust, lusteloos
en telkens weer verkouden.
Vele moeders geven hun kinderen
levertraan. En terecht! Want levertraan
is het beste versterkingsmiddel, waar
door het lichaam meer weerstand kan
bieden, hetgeen vooral in den winter
zoo noodig is.
Maar blijft Uw kind dan toch suk
kelen, helpt de levertraan schijnbaar
niet Dat komt, omdat men vergeet,
dat levertraan volkomen verteerbaar
moet zijn, om op de gevoelige maag
van het kind niet storend te werken.
De wetenschap heeft vastgesteld, dat
alléén een emulsie, waarin de lever
traan uiterst fijn is verdeeld, volkomen
verteerbaar is.
Geef Uw kind daarom Scott's
Emulsion, de levertraan, die onmid
dellijk door het bloed wordt opge
nomen. 30 Minuten na het innemen
is elke druppel bezig het geheele
lichaam alle versterking te geven,
die het noodig heeft.
Scott's Emulsion bevat de vitaminen
A en D van levertraan in fijn verdeel
den toestand, en bovendien phosphor
voor hersenen en zenuwen en hypo-
phosphieten van kalk en soda. Ook
mist Scott's Emulsion dien afschuwe
lijken traansmaak.
Begin nog heden met Scott's Emul
sion en binnen enkele weken zal Uw
kind sterk en gezond zijn, vrij van ver
koudheid en.vrij van verkoudheid
BLIJVEN. Vraag naar de origineele
Scott's Emulsion, de fijn verdeelde
en dus direct verteerbare levertraan.
Uitsluitend bij apothekers en er
kende drogisten verkrijgbaar.
DOOR DEREK MARRYDONE
Hij zat tegenover me in den trein.
Wij waren samen en hij ont
popte ziek als een gezellige pra
ter. Na een boom over het weer en de
duurte keek hij de krant in die ik
uitgelezen had en nauwelijks had hij
een blik op de fotopagina geworpen, of
er ontsnapte hem een onderdrukte
uitroep.
„Mister Swarts is overleden," zei hij,
alsof hij dacht dat dit nieuws me zou
interesseeren. Ik kende mister Swarts
echter niet en had ook de fotopagina
niet gezien. Mijn praatgrage reisgezel
toonde me de afbeelding van een soort
reus, die in een park liep te wandelen
met vier hazen windhonden. De foto was
scherp genoeg om een groot litteeken
te kunnen onderscheiden, dat over zijn
geheele linkerwang liep. „De bekende
millionnair Henry Swarts, op negenen
vijftigjarigen leeftijd op zijn landgoed
te Long Island overleden." luidde het
onderschrift.
,,U begrijpt natuurlijk niet waarom
dat berichtje me interesseert," vervolg
de mijn vis-a-vis. ,,U zult het wel be
grijpen, als ik u de geschiedenis van dat
litteeken vertel. Toevallig heb ik mis
ter Swarts gekend. Hij was een joviale
kerel, een self-made man en sterk als
'n os. Ik geloof dat ie zijn loopbaan be
gon als darmenschraper op een blikjes-
vleeschfabriek en vijftien jaar later was
hij er eigenaar van. Geluk, weet u, 'n
gezond stel hersens en pienter voor
tien. Hij beroemde er zich op dat nie
mand zoo pienter was als hij, maar één
keer heeft ie zich daar toch in vergist.
Het was op een avond, toen hij laat
van zijn club naar huis terugkeerde. Zijn
chauffeur was 's avonds ziek geworden
en om de een of andere reden gaf hij
er de voorkeur aan naar huis te gaan
loopen, in plaats van een taxi te nemen.
Het was mistig en er waren niet veel
menschen op straat. Ergens op een hoek
stak hij een plein over en halverwege
werd hij aangereden door een wielrijder,
die er in weerwil van den mist een tame
lijk vaartje in had. De wielrijder viel en
mankeerde niets, maar Henry Swarts
kwam ongelukkig met zijn gezicht in
een fleschscherf terecht, die heel zijn
wang openreet. De smak dien hij maakte
was zoo hevig, dat ie voor eenige oogen-
blikken buiten westen was.
Toen hij zijn oogen opsloeg was ie
mand bezig hem te verbinden. Het was
een arme slokker, die op zijn sjofel jasje
het insigne droeg van een verband-
cursus. Hij bepleisterde zijn gezicht
totdat er geen druppel bloed meer te
voorschijn kwam, hielp hem op de
been en vergezelde hem naar zijn huis.
Hij moest mee naar binnen en in de
bibliotheek schonk Henry Swarts twee
glazen sherry in.
„Je bent m'n levensredder en ik zal
je tot aan m'n dood dankbaar blijven,"
zei hij ernstig. „Als ik was blijven lig
gen, zou ik leeggebloed zijn of in gru
zelementen zijn gereden. Wat doe je
voor den kost
De man, die 'm had opgeraapt, zei.
dat ie 'n werklooze kruideniersbediende
was en dat zijn hulp overigens vanzelf
sprekend was geweest en niets te be-
teekenen had.
„Niets te beteekenen voer Henry
Swarts verontwaardigd uit. „Denk je,
dat m'n leven geen waarde voor me
heeft f Ik ben je dankbaar, zeg ik, en
dat zal ik 'n barmhartigen Samaritaan
toonen ook. Je bent kruideniersbe
diende, zeg je 1 Welnu, dan zal je vanaf
morgen kruideniersbaas zijn. Weet je
ergens een goed zaakje te beginnen V'
De barmhartige Samaritaan zei ja en
Henry Swarts ging aan zijn schrijftafel
zitten en schreef een cheque uit van
tienduizend dollar. Zijn redder begon
stamelend aan 'n soort litanie dankbe
tuigingen, maar hij wou nergens van
weten. Om van den schrik te bekomen
schonk hij nog eens in en na het derde
glas sherry bekeek hij zijn bepleisterd
gezicht in den spiegel.
„Als ik dien schurk hier had, aan
wien ik die physionomie te danken
heb, brak ik hem zonder gewetens
wroeging in tweeën," zei hij wraakzuch
tig. „Zoo'n schooier Instede van hulp
te gaan halen, of me naar 't trottoir te
sleepen, laat hij me midden op den rij
weg liggen. In gruzelementen hadden
ze me gereden, als u me niet bijtijds te
hulp was gekomen...."
„Dat is nu zeventien jaar geleden,"
vervolgde mijn reisgezel na een korte
adempauze. „Henry Swarts kwam er
goed af en dank zij dien barmhartigen
Samaritaan, zooals hij zijn redder noem
de, heeft hij nog zeventien jaar geleefd.
En de ander was er ook goed mee af,
want de zaak die hij begon liep als ge
smeerd en breidde zich voortdurend uit.
Twee jaar geleden heeft ie haar voor
deel^ overgedaan."
Mijn reisgezel zag er uit als een man
in bonis en op den revers van zijn jas
ontdekte ik het insigne van een ver-
band-cursus. „Die barmhartige Sama
ritaan was u zeker t" vroeg ik belang
stellend.
„U hebt het precies geraden," beken
de hij met een bescheiden glimlach.
„En hebben ze dien wielrijder nog
gevonden 1"
De barmhartige Samaritaan schudde
het hoofd. „Nooit, hoewel de politie er
veel moeite voor heeft gedaan. Als hij
gevonden was zou Henry Swarts hem
inderdaad 'n paar ribben gebroken
hebben, geloof ik, in plaats van hem te
laten vervolgen. Maar de politie be
schikte over geen enkele aanwijzing en
omdat het zoo erg mistig was, had
Henry Swarts mijn fiets aan den kant
niet zien staan, toen hij aan mijn arm
wegstrompelde
MEDEDEELING AAN ONZE ABONNÉ'S
Hoewel wij de oplage van hel I uxe-prem ieboek
j hebben verdubbeld, was deze binnen enkele dagen uiiverkochl.
Uit hel nog voorradige beperkte aanial ingenaaide exemplaren
i kan slechts geleverd worden zoolang deze voorraad slreki.
Usib creams, powders en lotions
daar zit niets kunstmatigs in. Zij geven
U het gevoel, dat U hebt na een bad
in zee. Zij geven Uw uiterlijk het na
tuurlijke, dat jonge meisjes kenmerkt.
Gebruikt Uub creams, powders en
lotions. Er is maar écn prijs voor
rqfiig ont. l ijftig cent. Vijftig CC1Ü.
De verpakking is dezelfde als die van
de reeds zoo bekende Usib eau de
Cologne de verpakking-met-de -
bloemen. Goede zaken hebben Usib
in voorraad.
Ze zijn er weer, die verrukkelijke
Parijsche wafels, met de zachte
roomvulling. Bestrooid met
poedersuiker. Ver- rsri
laagde prijs: per ons MVf ct.