De fakir heeft zichzelf in een toestand ran verstijving gebrachtzijgt achteroveren ligt als een plu rik zoo stijf met nek en roeten op schragen.
..Maar u werkt me tegen
De fakir antwoordde met het excuus, dat iedere
.schooljongen honderdmaal gebruikt ..Tegenwer
ken f Ik doe niks
..Toch is het zoo. Als u hier blijft, mislukt alles en
moet ik het publiek z'n geld terugbetalen."
Voor dat argument zwichtte hij, waarop de tele-
paatli hem toevertrouwde, dat hij waarschijnlijk
dezelfde gave bezat.
Wie zou, als hij zooiets hoorde, niet gauw probee-
ren, of het waar was Riemersma fietste in den nacht
naar huis, sliep en ging den volgenden morgen naar
liét kippenhok van het vaderlijk tehuis. Vijf haantjes
werden op tafel gelegd, even de handen er over
daar lagen de haantjes, stijf als een looden pijp. Een
fakir had zichzelf ontdekt.
Het Akkrum.sch publiek komt lichtelijk rood en
paars en bibberend binnen wat kan het koud in
Friesland zijn en maakt het zich zoo gezellig
mogelijk in de zaal. De stemming is uitmuntend, de
temperatuur wordt behaaglijk en een dikke rook om
hult spoedig allen, waardoor er een intieme huis
kamersfeer komt, doch het werk van den fotograaf
niet bepaald vergemakkelijkt wordt. Bergini geeft
de inleiding hij toovert, sigaretten uit de lucht, goo
chelt kaarten weg en maakt er een vlag van of iets
even onbegrijpelijks, eet scheermesjes en laat 'n zil
veren kogel over het kleine tooneel zweven. Daarna
spoort fakir Riemersma, om „warm te loopen"drie
maal een verborgen dubbeltje op. Het publiek mag
verschillende opdrachten geven, en het publiek doet
het graag, terwijl de fakir de zaal verlaat hij moet
verschillende keeren de trap afloopen en in de koude
gang beneden wachten. De boodschappen worden
stipt gedaan precies zooals de bezoekers afgespro
ken en beschreven hebben, worden er glaasjes bier
bij het buffet gehaald, kammen, vulpotlooden en
horloges gerold, en dassen en jassen van den een naar
den ander gebracht.
De groote attractie komt echter na de pauze, wan
neer Bergini doorgeknipte touwen aan elkaar heeft
gegoocheld en een behoorlijken inventaris uit een
papieren zakje heeft laten komen. De fakir begint zijn
hypnose-nummers met duiven, kippen, hanen, enz.;
de dieren hebben niets tegen zijn sterken wil in te
brengen en liggen voor dood op het tafeltje, voordat
zij goed en wel hun protest uitgekakeld hebben. Met
een kalkoen gaat het moeilijker, maar deze moet
toch ook bezwijken voor den verlammenden invloed
van den Frieschen fakir om echter te toonen, dat
het tot het laatste oogenblik zijn eigen wil volgt, doet
het dier nog gauw iets onbehoorlijks op het tafeltje
en verstijft dan ook.
De dames en heeren, die dat verkiezen, mogen zelf
ook ondervinden, dat de fakir met hen doet, wat
hij wil. lederen keer plaatst hij hen op het tooneel en
klinkt de niet zeer geheimzinnige formule. „Gaat, u
maar rustig staan, niet bang zijn, hakken tegen elkaar,
tanden en kiezen op elkaar en dan moet u maar goed
aan mij denken." zooals Riemersma het uitdrukt.
Dan vallen de oogen dicht en zijgt de gehyp
notiseerde mensch stijf in de armen van den fakir
en zijn partner. Onder oorverdoovenden bijval van
de zaal en luidruchtige hilariteit laat Riemersma
den een brullen als een leeuw, den ander springen als
De lerende brug.
een haas, met kinderspeelgoed en zuigfleRch werken,
beurtelings lachen en huilen of als orgeldraaier op
het tooneel loopen. En alles in een verwonderlijk vlug
tempo.
Een sterk staaltje vertoont hij, als hij drie heeren
achter elkaar onder hypnose brengt de verstijfde
lichamen worden met de voeten op stoelen ge
plaatst en met de hoofden op een tafel, waarna
de fakir over deze levende brug wandeltgeen
lichaam buigt, door, geen spier beweegt, totdat
Riemersma de betoovering opheft en zijn sujetten
tot normaal leven terugroept.
Hij past de catalepsie, de verstijving, echter ook
op zichzelf toe wanneer hij even heeft neergehurkt
voor een spiegel, richt hij zich plotseling op, valt
achterover en ook met zijn lichaam kan men
handelen als met een plank, waarbij als merkwaardige
bijzonderheid nog vermeld moet worden, dat hij zelf
bepaalt, na hoeveel minuten hij tot zichzelf zal
komen.
Ter afwisseling plaatst hij iemand op een stoel,
brengt hem onder hypnose en vertelt hem „F zit
in een bootje op zee u gaat schommelen" stoel
met man bonkt heen en weer „er komt storm en
het bootje slaat om" de man ploft op den vloer
„en zoo gauw u in liet water valt, gaat u natuurlijk
zwemmen als iemand, die een record verbeteren
wil, schuift de zwemmer op z'n buik over den vloer,
en zoo krachtig slaat hij zijn armen uit. dat de poot
van een tafeltje wordt gemept De angstige zwem
mer. die zich ergens in den Atlantischen Oceaan
waant, voelt er niets van, en de zaal wordt door het
geestdriftige publiek bijna afgebroken.
De beroemde truc van de oostersche fakirs, die
een touw los in de lucht laten staan, berust op
suggestie men heeft nog nooit een foto van het won
der kunnen maken. Wat de fakir van Grouw evenwel
presteert, js zoo echt als de vork, waarmee u eet
het publiek van Akkrum en de vele plaatsen, waar
Riemersma optreedt, kan het bevestigen, en de
overigen kunnen zich overtuigen op deze pagina's.
Foto's liegen niet.
II.A.
Volwassenen worden onder den invloed van Riemersma
weer kinderen en amuseeren zich met ratel en zuiqflesch.
