iir DYNAMIET LUX TOILET ZEEP 9£èt gescfvenk p dooc 3tecsfonis~ zen oceugde ^HlMI De natuurzuivere KING pepermunt DOOR EMILE FROMENTIN Een fraai geborduurd crêpe de chine zakdoekje is altijd een welkome atten- DOOC IcdcCCGri! tie. Vooral als het is uitgevoerd in smaakvolle,fijne pasteltinten. U kunt het thans cadeau krijgen in de Kerstverpakkingen van Lux Toilet Zeep, de beroemde toiletzeep tegen vermoeide huid, vier flinke stukken en crêpe de chine zakdoekje... alles voor slechts 50 ets. Verhoog de feestvreugde van Uw kennissen met zulk een aangename verrassing *4 Proeft alles, wat U maar wilt. Proeft óók KING pepermunt. En op het zelfde moment weet U het. KING blinkt uit in zuiverheid, in smaak, in verkwikking, in geneeskracht. Waar U staat of waar U gaat, draagt steeds KING bij U, om te genieten, om U te verkwikken, om fit te blijven. TONNEmA CIE FABRIKANTEN VAN KING PEPERMUNT SNEE De ochtendposttrein was juist te Marigny aan de Oise binnenge- loopen de kruier kwam met zijn handkar aan den bagagewagen, om de aankomende post in ontvangst te nemen. In snelle volgorde vlogen de stukken, door de zekere lujnd van den conducteur geslingerd, naar buiten, onverschillig of er „Boven" of „Onder", „Voorzichtig" of „Breekbaar" op stond. De kruier stapelde alles met zijn gewone handig heid bijeen en reed er mee naar het dienstlokaal, waar verdere behande ling volgen moest. ..Rijden riep assistent Stropié en slordig ging liij even met zijn hand naar zijn dienstpet. Toen liep hij lang zaam het stationsgebouw binnen, mis handelde de telefoon en begon de inge komen poststukken na te kijken. Dat moest er was pas weer een circulaire uit Parijs geweest maar hij deed het toch tamelijk onverschillig. Wat deed het er toe, of een der bewoners van het dorpje een pakje ontving of niet Hij kreeg echter één stuk in handen, dat zijn bijzondere attentie trok en hem deed denken aan de pasgenoemde circulaire. Het was een blikken doosje, stevig dichtgebonden, en het was ge adresseerd aan den heer Gaston Racket- te, fabrikant, Marignv. Die meneer Rachette was schatrijk en woonde in een huis als een kasteel dicht bij Marig- ny, en hij bezat een reusachtige bont- werkerij er werkten bij de zeshonderd man. In een zoo groote arbeidsgemeen schap was het natuurlijk niet altijd rustig er hadden voor een paar maan den zelfs geruchten van staking ge- loopen, een angstwekkend dreigement in die rustige streek. Assistent Stropié bekeek het doosje en woog het op zijn hand. Toen zette hij het neer en deed een stap achteruit. Hij boog het bovenlichaam naar voren en hield het hoofd schuin. Ja, ja. absoluut Binnen in dat blik was een zonderling gegons te hoorenof er metaaldeeltjes langs elkaar wreven. of er een veer verliep. Stropié werd bleek. Rijke fabrikant. geschillen. Parijs. bommen Hij liep een deur verder de gang in en riep zijn chef. „Luistert u eens aan dat pakje, maar voorzichtigNiet aankomen De chef luisterde en trok zijn grijze hoofd terug. „Wat denkt u ervan - De chef haalde zijn schou ders op. Stropié ging voort - 't Is na tuurlijk onzinwat zou er achter zitten Maar je kunt nooit weten We leven in een tijd. De chef knikte. Dat laatste was waar. „Wie wéét.... Aubert Aubert was de kruier. Hij kwam volijverig. „Luister jij eens aan die doos Aubert luisterde, schudde zijn hoofd en zei „Da's leuk „Leuk Da's heelemaal niet leuk, 't is een zeer ernstig geval. Hoor je niets?" „Ja zeker.... d'r zit een beest in." „Jij bent er ook een maar wét voor een 'n Beest Heb je dan niets gelezen over die helsche machines, die ze iemand bezorgen of sturen, en die op een bepaalden tijd uit elkaar springen - „Nou, nou zei Aubert. „Je bent een ezel," antwoordde Stropié. „Ga direct naar den burgemeester, en vraag, of hij even hier komt." Aubert ging, en kwam weldra terug met den waardigheidsbekleeder. Stropié zette hem het geval uiteen. De burge meester keek zeer ernstig naar liet cor pus delicti. „Luistert u maar, burge meester," zei Stropié. De burgemeester echter schudde zijn kale hoofd en deed een paar stappen achteruit en zei „Dat hoeft niet. De heeren zullen zich wel vergewist hebben. Neem dat ding weg en zet het buiten Niemand stak een hand uit. „Meneer Stropié, verstaat u me niet Als hoofd der politie en onbezoldigd rijksveldwachter. Stro pié krabde zich achter de ooren en antwoordde„Burgemeester, ik heb vijf kinderen „Dienst is dienst," zei de stationschef. „Breng dat ding buiten het gebouw, meneer Stropié De assistent deed een stap naar voren en twee stappen naar achteren en antwoordde stijfhoofdig„lk durf 't niet „Schaam je, hazenhart riep de chef. „Breng jij dat ding even weg, Aubert."—- „Pardon, chef," zei Aubert, ,.ik heb maar twee kinderen, maar ik wil mijn armen en beenen ook graag nog een poosje houden Het geval werd steeds moeilijker tot er een fraaie auto langs het gebouw rolde. „Meneer Rachetteklonk het in spreekkoor. „Aubert," beval de chef, „ga gauw naar buiten, meneer Rachette is zóó 't plein om - vraag, of meneer Rachette even hier wil komen." Aubert gehoorzaamde als een wind hond, en binnen een minuut stond de fabrikant in het lokaal. „Meneer Ra chette," begon de chef, „er is een pakket voor udaar, op tafelH alt past u.ik moet u er even op wijzen. er is iets eigenaardigs met dat doosje. 't beweegt dus. wat wou u In ieder geval is voorzichtigheid aan te raden men kan nooit weten tegenwoordig. „Ah," zei Rachette glimlachend, „bent u bang, dat er onaangenaam heden inzitten Dat zullen we dan meteen maar eens kijken Hij liep op het pakje toe en tegelijk verdwenen alle toeschouwers van het tooneel. „Maar heeren riep Rachette, „blijft u toch hier, wat denkt u wel Kijkt u eens Hij had het open doosje in de hand en zoem, zoem.. zoem Kr vloog een bruine kever naar den zolder, toen nog een en nog een. De heeren kwamen in het dienstlokaal terug. De burgemeester keek zeer ontevreden. „Meneer Rachet te," riep hij verontwaardigd uit, „dat is een hoogst ongepaste grap „Maar, meneer antwoordde de fa brikant. „Ik heb die kevers van een vriend heb hem er om gevraagd. Ik wou er mee visschen er is hier geen enkel exemplaar van die soort te vinden, maar waar hij woont, zwermt 't ervan. U had lieusch niet bang hoeven zijn voor een ontploffing." „Ontploffing riep de chef. „Spot n niet met ons, meneer Rachette 1 We dachten wel, dat er zooiets in het doosje zat, maar we wouen u er in laten loopen. Ik zal proces-verbaal op moeten maken wegens overtreding van het spoorwegreglement het is ver boden, levende dieren anders dan in een veewagen te laten vervoeren

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 18