Sanatooj Voor HERSTELLENDEN 31 MEDEDEELING Dit speciale Kerstnummer van PANO RAMA is uitgebreid met zestien pagina's tot een totaal van zesenvijftig, exclusief ,,De Humorist'' en ,,Sjors Mabel's plaats liet bij alleen in de uiter ste noodzaak door een ander innemen. Zijn gedachten ijlden den weg terug van zijn leven. Hij had zijn eigen huwe lijk ingeluid en de geboorte van vier kinderen. Jim was de eerste - een rak ker van een jongen, die op een dag de grootste ontsteltenis in het dorp teweeg had gebracht door in het klokketouw te klimmen een kwajongensstreek, die een helsche muziek had voortgebracht. Hij was in alles haantje de voorste en ook de eerste van zijn eigen vleesch en bloed, voor wien hij de doodsklok had geluid. Het was in den oorlog hij viel als een der eersten van Engelsehen bodem in een schermutseling nabij Y peren. „Bim-bam," luidde de klok dof in Jim Croft's oude ooien en als moker slagen viel het zware gebons op zijn hart. Percy was de tweede' voor wiens ge boorte hij luidde. Hij had een ernstige natuur en zwerversbloed. Op dertien jarigen leeftijd liep hij van huis en ver trok als verstekeling met een zeilschip naar Australië. In den loop der jaren bevoer hij alle zeeën en bezocht alle landen en viel met groote tusschenpoo- zen en wild als een stormwind liet oude nest eens binnen. Hij kwam om in een orkaan in de Stille Zuidzee en eerst een maand later luidde hij de doodsklok voor zijn zielerust„Bim-bam, bim- bam, bim-bam," zong het klagend in zijn oor. I)e derde was kleine Mabel, voor wier geboorte hij de klok mocht luiden. Zij was zijn oogappel, maar een zwak pop petje. Zij stierf op driejarigen leeftijd aan een griepaanval en was de eerste in het dorp sinds menschenheugenis, voor wie de doodsklok niet werd geluid. Hij zelf had er de kracht niet toe en hij had niet willen toestaan, dat een ander zijn taak overnam. „Een engeltje in den hemel," dacht Jim Croft en de klok beaamde het juichend „Bim-bam. Toen werd Johnny geboren, hun ben jamin. Hij was zwerflustig als Percy en nam op vijftienjarigen leeftijd dienst bij de marine. Vier maanden later brak de oorlog uit en kort daarna vertrok hij met de „Gressy" voor blokkadedienst aan de Hollandsche kust. Hij was de twééde van zijn eigen vleesch en bloed, voor wien hij de doodsklok luidde als gevallene in den oorlog, want de Cressv werd met de Hoque en de Aboukir in de Noordzee getorpedeerd en op de korte lijst der geredden kwam de naam Johnny Croft niet voor. De klok luidde dien dag als voor een nationale ramp met zware, dreunende slagen en een uur lang en op de plek waar liet klokketouw hing, was de vloer na afloop bevochtigd door een paar tranen Zoo hail Jim Croft voor den een na den ander van zijn kinderen de klok geluid bij de geboorte en 't verscheiden. Zij bleven samen over Mabel en hij. Twintig jaar lang hadden zij zich nog mogen verheugen in een vredigen le vensavond, alleen met hun herinnerin gen, die blij of treurig, maar hun noch tans alle even dierbaar waren. Thans ging ook Mabel hem ontvallen. Hij zou nog eenmaal de klok luiden voor de laatste van de zijnen en dan zouden ze het voor hfrm doen. ..Liefst zoo gauw mogelijk, Vader in den hemel," bad hij in gedachten. ..Bim-bam," beaamde de klok daar boven. ..Hé, Jim, 't is al bij twaalven zou ik je niet eens aflossen schreeuw de de jonge hulpkoster aan zijn oor. Jim Croft schrok op uit zijn diepe gedachten. Hij schudde het hoofd hij was dezen avond vervuld van een verbeten bezetenheid het werk alleen te doen en Mabel's aandeel erbij te nemen. Lange halen en korte „Bim- bam, bim-bam," zong de klok helder en krachtig. Het was hem nog nooit zoo gemakkelijk afgegaan als op dezen Kerstavond. Ilij voelde zich absoluut nog niet moe, alleen ging zijn adem steeds moeilijker. ..Twaalf uur 1" schreeuwde de hulp- koeter. ..Gelukkige Kerstmis...." Jim hoorde hem niet. Hij dacht aan Mabel. Hij zag haar liggen op bed, het grauwe gezicht met het piekerige grijze haar weggezonken in het kussen en haar uitgeteerde handen op de borst gevouwen. Het visioen was zoo duide lijk, dat hij haar toeknikte en even dui delijk zag hij haar terugknikken. Hij wilde ook iets zeggen, maar plotseling sperde hij heel wijd zijn oogen Open. Op zijn gezicht kwam een uitdrukking van schrik. Het klokketouw ontglipte aan zijn hand en daarboven in den toren klonken drie onregelmatige slagen, die verward ineen vielen. De klok zweeg plotseling en tegelijk zakte Jim 'roft ineen. Hij sprak geen woord meer, ver roerde geen vinger en liet geen zucht meer hooren. „Dood schreeuwde de hulpkoster ontsteld en zoo hard zijn voeten hem dragen wilden, snelde hij de trap af. „Het was precies twee minuten over twaalven," zei de hulpkoster vijf mi nuten later tegen den dokter. „Hij deed ineens zóó raar hij knikte en glim lachte tegen iemand en zakte plotse ling ineen." De dokter knikte. „Jim ('roft is de klok hierboven gaan luiden," zei hij met een ernstig glimlachje. „Twee mi nuten over twaalven, zeg je Dan is Mabel gelijk met hem mee gegaan, om hem af te lossen Beneden in de kerk zong de gemeente „Vrede op aarde.... in de menschen een welbehagen ,.In de menschen een welbehagen Amen," zei de dokter met een laatsten blik op Jim ('roft. In dien moeilijken tijd van herstel wanneer de ziekte verdwenen is, maar de krachten zoo langzaam terugkomen is Sanatogen een heerlijke uitkomst. Sanatogen is zóó licht verteerbaar, dat het bij maagziekten zelfs dikwijls het eenige voedsel is, dat wordt toe gestaan. Het is echter tevens zoo n geconcentreerd krachtgevend voed sel, dat de krachten ziender- oogen toenemen en de ge zondheid snel terugkeert. Sanatogen wordt in duizen den ziekenhuizen toegepast, het wordt door tien duizenden doktoren aanbevolen en men kan er dus op aan, dat Sa natogen doet wat het belooft. Sanatogen geeft verloren gezond heid terug, omdat ieder slokje Sanatogen een slok Gezondheid is.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 31