Sanatooj
Voor HERSTELLENDEN
31
MEDEDEELING
Dit speciale Kerstnummer van PANO
RAMA is uitgebreid met zestien
pagina's tot een totaal van zesenvijftig,
exclusief ,,De Humorist'' en ,,Sjors
Mabel's plaats liet bij alleen in de uiter
ste noodzaak door een ander innemen.
Zijn gedachten ijlden den weg terug
van zijn leven. Hij had zijn eigen huwe
lijk ingeluid en de geboorte van vier
kinderen. Jim was de eerste - een rak
ker van een jongen, die op een dag de
grootste ontsteltenis in het dorp teweeg
had gebracht door in het klokketouw te
klimmen een kwajongensstreek, die
een helsche muziek had voortgebracht.
Hij was in alles haantje de voorste en
ook de eerste van zijn eigen vleesch en
bloed, voor wien hij de doodsklok had
geluid. Het was in den oorlog hij viel
als een der eersten van Engelsehen
bodem in een schermutseling nabij
Y peren.
„Bim-bam," luidde de klok dof in
Jim Croft's oude ooien en als moker
slagen viel het zware gebons op zijn
hart.
Percy was de tweede' voor wiens ge
boorte hij luidde. Hij had een ernstige
natuur en zwerversbloed. Op dertien
jarigen leeftijd liep hij van huis en ver
trok als verstekeling met een zeilschip
naar Australië. In den loop der jaren
bevoer hij alle zeeën en bezocht alle
landen en viel met groote tusschenpoo-
zen en wild als een stormwind liet oude
nest eens binnen. Hij kwam om in een
orkaan in de Stille Zuidzee en eerst een
maand later luidde hij de doodsklok
voor zijn zielerust„Bim-bam, bim-
bam, bim-bam," zong het klagend in
zijn oor.
I)e derde was kleine Mabel, voor wier
geboorte hij de klok mocht luiden. Zij
was zijn oogappel, maar een zwak pop
petje. Zij stierf op driejarigen leeftijd
aan een griepaanval en was de eerste in
het dorp sinds menschenheugenis, voor
wie de doodsklok niet werd geluid. Hij
zelf had er de kracht niet toe en hij had
niet willen toestaan, dat een ander zijn
taak overnam.
„Een engeltje in den hemel," dacht
Jim Croft en de klok beaamde het
juichend „Bim-bam.
Toen werd Johnny geboren, hun ben
jamin. Hij was zwerflustig als Percy en
nam op vijftienjarigen leeftijd dienst
bij de marine. Vier maanden later brak
de oorlog uit en kort daarna vertrok
hij met de „Gressy" voor blokkadedienst
aan de Hollandsche kust. Hij was de
twééde van zijn eigen vleesch en bloed,
voor wien hij de doodsklok luidde als
gevallene in den oorlog, want de Cressv
werd met de Hoque en de Aboukir in de
Noordzee getorpedeerd en op de korte
lijst der geredden kwam de naam
Johnny Croft niet voor. De klok luidde
dien dag als voor een nationale ramp
met zware, dreunende slagen en een uur
lang en op de plek waar liet klokketouw
hing, was de vloer na afloop bevochtigd
door een paar tranen
Zoo hail Jim Croft voor den een na
den ander van zijn kinderen de klok
geluid bij de geboorte en 't verscheiden.
Zij bleven samen over Mabel en hij.
Twintig jaar lang hadden zij zich nog
mogen verheugen in een vredigen le
vensavond, alleen met hun herinnerin
gen, die blij of treurig, maar hun noch
tans alle even dierbaar waren. Thans
ging ook Mabel hem ontvallen. Hij zou
nog eenmaal de klok luiden voor de
laatste van de zijnen en dan zouden ze
het voor hfrm doen.
..Liefst zoo gauw mogelijk, Vader in
den hemel," bad hij in gedachten.
..Bim-bam," beaamde de klok daar
boven. ..Hé, Jim, 't is al bij twaalven
zou ik je niet eens aflossen schreeuw
de de jonge hulpkoster aan zijn oor.
Jim Croft schrok op uit zijn diepe
gedachten. Hij schudde het hoofd
hij was dezen avond vervuld van een
verbeten bezetenheid het werk alleen
te doen en Mabel's aandeel erbij te
nemen. Lange halen en korte „Bim-
bam, bim-bam," zong de klok helder en
krachtig. Het was hem nog nooit zoo
gemakkelijk afgegaan als op dezen
Kerstavond. Ilij voelde zich absoluut
nog niet moe, alleen ging zijn adem
steeds moeilijker.
..Twaalf uur 1" schreeuwde de hulp-
koeter. ..Gelukkige Kerstmis...."
Jim hoorde hem niet. Hij dacht
aan Mabel. Hij zag haar liggen op bed,
het grauwe gezicht met het piekerige
grijze haar weggezonken in het kussen
en haar uitgeteerde handen op de borst
gevouwen. Het visioen was zoo duide
lijk, dat hij haar toeknikte en even dui
delijk zag hij haar terugknikken. Hij
wilde ook iets zeggen, maar plotseling
sperde hij heel wijd zijn oogen Open.
Op zijn gezicht kwam een uitdrukking
van schrik. Het klokketouw ontglipte
aan zijn hand en daarboven in den toren
klonken drie onregelmatige slagen, die
verward ineen vielen. De klok zweeg
plotseling en tegelijk zakte Jim 'roft
ineen. Hij sprak geen woord meer, ver
roerde geen vinger en liet geen zucht
meer hooren.
„Dood schreeuwde de hulpkoster
ontsteld en zoo hard zijn voeten hem
dragen wilden, snelde hij de trap af.
„Het was precies twee minuten over
twaalven," zei de hulpkoster vijf mi
nuten later tegen den dokter. „Hij deed
ineens zóó raar hij knikte en glim
lachte tegen iemand en zakte plotse
ling ineen."
De dokter knikte. „Jim ('roft is de
klok hierboven gaan luiden," zei hij
met een ernstig glimlachje. „Twee mi
nuten over twaalven, zeg je Dan is
Mabel gelijk met hem mee gegaan, om
hem af te lossen
Beneden in de kerk zong de gemeente
„Vrede op aarde.... in de menschen
een welbehagen
,.In de menschen een welbehagen
Amen," zei de dokter met een laatsten
blik op Jim ('roft.
In dien moeilijken tijd van herstel wanneer
de ziekte verdwenen is, maar de krachten
zoo langzaam terugkomen is Sanatogen
een heerlijke uitkomst. Sanatogen
is zóó licht verteerbaar, dat het
bij maagziekten zelfs dikwijls het
eenige voedsel is, dat wordt toe
gestaan. Het is echter tevens zoo n
geconcentreerd krachtgevend voed
sel, dat de krachten ziender-
oogen toenemen en de ge
zondheid snel terugkeert.
Sanatogen wordt in duizen
den ziekenhuizen toegepast,
het wordt door tien
duizenden doktoren
aanbevolen en men kan
er dus op aan, dat Sa
natogen doet wat het
belooft. Sanatogen
geeft verloren gezond
heid terug, omdat ieder
slokje Sanatogen een
slok Gezondheid is.