KERSTMIS?
WORDT HET EEN WITTE
Gewoonlijk worden de liefhebbers van een witte Kerstmis
teleurgesteld, maar de mogelijkheid, dat koning Winter tegen
dien tijd zijn bekende eigenaardigheden vertoont, blijft toch
altijd bestaan. En dan is het zaak om voldoende uitgerust
te zijn voor snerpende koude, voor de verrassing van sneeuw ook.
Lekker warme jurken voor in huis, een stevige winterjas of beter
nog een warme bontjas om de winterkou te trotseeren. Daarbij
is het van groot belang en zelfs onontbeerlijk om onze wandeling
te doen slagen, te zorgen voor aankleeding van hand en voet. Voor
de heel kouwelijken bestaat er uitkomst door den terugkeer van
het mofje. De mof, die gemaakt wordt van hetzelfde bont als de
mantel, of, als we een stoffen jas hebben, dan toch in elk geval
passend bij de garneering. Uiterst practisch is de wijze, waarop
deze mofjes tevens ingericht zijn als tasch. Heeft men nog slechts
een klein stukje bont of moet men een vrij dure bontsoort
speciaal voor dit doel aanschaffen, dan kan men zonder
eenig bezwaar den achter
kant van het mofje van
stof nemen. Wat betreft
onze onderdanen, is het
zaak, onze fijne kousen
op non-actief te stellen
ofwel over te gaan tot het
aanschaffen van een paar
vleesehkleurige onderkou
sen van wol. Daar deze
kousen naadloos zijn, doen
ze weinig afbreuk aan het
geheel, besparen ons al
leen koude voeten en in
vele gevallen zelfs rheu-
matiek of winterteenen.
Is er sneeuw gevallen, dan
alle ijdelheid opzij gezet
en de hooge overschoe
nen, die men in aller
aardigste modellen kan
krijgen, voor den dag
gehaald.
Een witte Kerstmis is
wel het meest poëtische,
dat wc ons kunnen voor
stellen. Maar een grauwe
Kerstmis buiten is min
stens zoo bevorderlijk voor
de intieme huiselijke sfeer,
die onafscheidelijk met
de Kerstgedachte ver
bonden is.
