YAPEX ZUIVERT KEEL NEUS SJORS VALSCH DURYEA HIJ LEEK EEN DWAAS.... UW Ik beschuldigde mijzelf Huisvrouw doet een ontdekking! t 75 CENT Het bind middel trok C. mijn aan dacht! KINDERBOEK 26 Vervolg van blz. 23 Den laatstentijd was ik ontevreden over mijn groenten, soepen en sausen. Mijn huisgenooten waren ook minder enthousiast. Zij praat ten er niet over, maar ik merkte het toch wel. Mijn kookkunst ge raakte geleidelijk aan in discrediet. Ik wist werkelijk niet, waaraan het kon liggen. Tot ik op het idee kwam: zou het misschien het bind middel zijn? Om niets te riskee- ren nam ik maïzena, fabrikaat DURYEA. Van af dit oogenblik had ik nooit meer tegenslagen. Mijn groenten, soepen en sausen vielen weer bjj alle huisgenooten reusachtig in den smaak. FABRIKAAT V Zij boog bet hoofd en hield "n hand voor haar oogen, alsof er weer tranen jj dreigden, of ze zich schaamde. ,.Tob er maar niet over," zei Dick. ...Te staat, toch niet alleen 't Is iets heel gewoons zelfs. Je kunt natuurlijk op me rekenen." „Je bent lief, Dick." zei ze nog eens. Verder niets. NEGENTIENDE HOOFDSTUK /^laire was zenuwachtig. Zij had liet grootste vertrouwen in de bekoor lijkheid en de talenten van Leila, maar als het eens verkeerd liep Als Dick eens wrevelig werd, kwaad, en 'hen allen aan hun lot overliet Van gepast of ongepast trok Claire zich, in haar hart, niet veel aan maar l.eila kon zich niet permitteeren, in een soort schan daaltje verwikkeld te raken. Er was al zóóveel over haar gefluisterd. Dat zou allemaal weer opgerakeld worden, als het niet lukte. In ieder geval, zij had haar best ge daan, volgens de aanwijzingen, die Leila haar gegeven had. Eerst had zij voor zichtig de aandacht gevestigd op de af wezigheid van Leila en Dick zij had hen glimlachend bij de andereu geëxcu seerd, en de óén had geantwoord Wij kunnen 't ons best indenken, en de ander Ze hebben groot gelijk, en een derde Wij zijn ook jong geweest. Bij de Tliurstons hadden er velen naar Dick gevraagd, en anderen naar Leila, en zij had haar lesje opgezegdDick en Leila waren ergens heen, zij wist heuscli niet waarmisschien kwamen ze later. Nu was ze weer thuis, en zij ging even liggen, met haar oogen diclit, vóór het tijd was, om zich te verkleeden voor het diner. Zij hoopte maar, dat de twee jongelui aan tafel kwamen, dan wist zij ten minste hóé of wat. Maar van den anderen kant als zij wegbleven, was 't een goed teeken. Zij waren er nog niet, toen Claire be neden kwam en het .moederhart uitte zich bezorgdzij kon niet begrijpen, waar de jongelui bleven Dick was altijd zoo precies al hadden ze maar even opgebeld.Waarop een der aanwezigen, voor C'laire onverstaanbaar, antwoorddeals Dick terugkwam, en hoorde, dat er zoo'n drukte gemaakt was, zou hij haar waarschijnlijk eens flink in den zwemvijver doopen of anders was spreker gaarne bereid, die taak zélf op zich te nemen. Er werd navraag en onderzoek ge daan, en het bleek, dat de kleine mo torboot niet aan den steiger lag. Zij waren dus gaan varen maar waarom bleven ze dan zoo lang weg De motor kon wel defect zijn geraakt, meende een der gasten het stuur kon vastzitten, meende een meisje misschien dreven zij hulpeloos rond over de zee, of erger. Er waren koraalriffen, boven de oppervlakte niet zichtbaar, waarop een snelvarende boot, aan splinters kon slaan in een paar seconden. Er waren ondiepten en lange stukken eenzaam strand, waar geen mensch een kreet hooren zou. Reeds werd de meening uitgesproken, dat slechts een speur tocht in een vliegtuig de vermisten aan 't licht kon brengen. Er klonken ook geruststellende stem men, en een paar jongelui giechelden. Maar Claire weende zacht, en weigerde beslist, aan tafel te gaan. De anderen moesten maar eten zij kon het niet. ,.'t Is eigenlijk dwaas van me," er kende zij met vochtige oogen, „maar hoe is een moederAls Leila met. iemand anders was dan inet Dick, zou ik me geen raad hebben geweten. Maar hij is zoo ontzettend voorzichtig en zoo. hij zal heuscli wel oppassen. Ze hebben 't erg stil gehouden, ziet. u, maar. Jawel, werd er geglimlacht.jawel.... Waar maakte zij zich dan zoo ongerust over Claire erkende haar ongelijk. Alleen, als ze maar iets had gehóórd. Toen kwamen Leila en Dick. In de hal stonden zij voor de gasten, Leila met haar vingers om Dick's arm. „Nog niet aan tafel zei Dick. „0, Dick.... kinderen...." riep Claire, en zij keerde zich om en ging het salon binnen. Dick fronste en ver zocht den gasten, maar vast te gaan zitten hij kwam binnen vijf minuten aan tafel. Aan zijn verzoek werd gevolg gegeven, maar de jongeman, die aan Claire en den zwemvijver in één adem had gedacht, knipoogde en een ander zei, toen hij langs Dick liep „Gefe liciteerd. hoor Dick ging naar zijn kamer en ver kleedde zich snel. Toen hij beneden kwam, stonden Claire en Leila hem op te wachten. „Je moet me niet uitlachen, Dick," zei Claire, „maar ik was zoo vrééselijk ongerustik dacht al, dat jullie een ongeluk hadden gekregen, maar ze lachten me allemaal uit en 't was tijd voor 't diner, maar jullie waren er nog niet, en ik dacht, dat jullie niet meer kwamen, en. „TT wist toch. waar we heen waren viel Dick haar in de rede. „O, da's waar ook," zei Leila. „Ik heb moeder niet gesproken voor we weggingen't, was zoo vol.... ik heb een jongen een boodschap voor haar gegeven, dat we even een wandelingetje gingen maken...." ..O," zei Dick. „De menschen vonden 't zoo gek," vervolgde Claire, „en ik moest om Leila's naam denken, dus ik heb maar zoo'n beetje door laten schemeren, dat jullie. dat 't in orde was.dat, ik er van wist. Dick keek haar aan, zoo lang, dat Claire een beetje bang begon te worden. „Hóéfde dat nu wel zoo dadelijk zei hij. „Was 't zoo gek geweest, als we ergens anders waren blijven dineeren „Natuurlijk was 't noodig, Dick. Als je er bij was geweestals 't niet noodig was geweest, had ik 't, niet ge daan, dat weet, je toch wel Even was er iets vermoeids in zijn oogen toen verdween het, en was liij zichzelf weer.. of ten minste, de Dick i Bradshaw, dien zij kende. „NatuurlijkU zult wel gedaan j hebben, wat, u 't, beste leek." De houding van een gelukkig minnaar I was het nu niet, bepaald, maar hij glimlachte weer. Claire werd geruster, al was er iets in zijn antwoord, dat zij niet goed begreep. Enfin, de rest was Leila's zorg. Zij had haar best gedaan, en meer kon er niet van haar gevraagd worden. Aan tafel werd er geschertst ep ge lachen, en op de „wegloopers" geklon ken, en nieuwsgierig gekeken. Dick haalde ferm adem, zette zijn schouders recht en wijdde zich aan de' taak, een verloofd man te zijn. De toestand was hem opgedrongen en hij kon er zich niet aan onttrekken, zonder Leila en Claire beiden in 't publiek te vernederen. Hij was, willens of onwillens, met, Leila Varick verloofd, en nu en dan liet zij haar vingertjes. Keel en neus zijn de toegangswegen tot het organisme voor tal van in fecties. Van hieruit bereiken de bacillen de ademhalingsorganen, tenzij de besmetting door het inba- leeren van den antiseptischen Vapex- geur in de kiem bestreden wordt. EEN DRUPPEL OP UW ZAKDOEK EEN DRUPPEL OP UW KUSSEN U zult direct bemerken hoe verras send snel de verfrisschende Vapex- geur bij elke verkoudheid de neus kanalen opent, de ademhaling ver gemakkelijkt en een eind maakt aan de benauwdheid. Vapex ver nietigt de ziektekiemen vóór zij gelegenheid krijgen in de gecom pliceerde keel- en neuskanalen voort te woekeren en geeft onmiddellijk opluchting. Vapex is verkrijgbaar bij Apothekers en Dro gisten in flacons f 1.25 I Geen beter geschenk dan ons fraai geïllustreerd VOORZITTER VAN DE REBELLENCLUB Ruim 100 bladzijden met ploten en tekst. Prijs slechts Verkrijgbaar bij al de bezor gers, in den boekhandel en aan onze kantoren. Toezen ding per post geschiedt alleen na ontvangst van het ver schuldigde bedrag, benevens 10 cent porto, in postzegels, of na overschrijving op giro rekening 142700 van Panorama iea* (er^.;:V^cht;^f °c ^en^6

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1937 | | pagina 26