*WBê 'r mmtm-
De Bhils en andere primitieve stammen, die hun be
staan slijten in de bosschen, kennen den huwelijkskus
niet. Maar ze hebben er wel iets voor in de plaats.
Bruid en bruidegom hurken tegenover elkaar en de
bruid houdt het uiteinde van een blad in haar mond.
De bruidegom knabbelt lustig op hel andere uiteinde
en probeert de bruid aldus te naderen. Zoodra hij
te dicht bij komt, neemt de bruid echter snel een nieuw
blad in den mond en het spelletje kan van voor al aan
beginnen. Moderne menschen kennen dit spelletje
trouwens ook wel, met behulp van een draad garen en
een klontje suiker. Wat weer bewijst dat er tenslotte
weinig nieuws omler de zon is.
De voorbereidingen tot een huwelijk
verloopen in het Oosten wel eenigs-
zins anders dan bij ons. BH de lagere
klassen ziin het veelal de ouders, die
de voornaamste rol spelen en alle
finaneieele besprekingen voeren bij
de meer beschaafden, b.v. bij de Par-
sis, krijgen jongen en meisje daaren
tegen weer méér gelegenheid elkaar
te leeren kennen. Het ceremonieel is
soms ingewikkeld, soms eenvoudig.
In de meeste gevallen gaat een Oos-
tersche huwelijksplechtigheid echter
gepaard met allerlei eigenaardige
gebruiken, waarvan wij er enkele in
beeld brengen.
Het- stortbad na de ro
mantiek. Bruid en brui
degom zijn vóór de
h wwelij ksplechlighe id
g rond ig-beh a ndeld met
allerlei hardnekkige
kleefstoffen en pleister
werken. /let afwassehen
daarvan geschiedt, naar
oud gebruik, in '1 open
baar.
De bruidegom zet er al
les op om. zoo deftig en
voordeelig mogelijk rooi
den dag te komen. Zijn
hoofd is getooid mei
vlechtwerk van planten -
vezels en bloemgn. Ook
aan zijn costuum wordt
de uiterste zorg besteed,
zoodat hij de bruid, die
overigens heelemaal op
den achtergrond moet
blijven, volkomen in
de schaduw stelt.
