SCHARDIJN! SCHARDIJN! Jn manden wordt de zilver blinkende risch vit het ruim geschept en voor den verkoop aan den tval gebracht. Als 4e dagen kort zijn, donker en grauw, en als de nevel niet op trekt boven strand en zee, dan is het de tijd, dat de sehardijn zich onder de Walchersche kusten waagt. Maar ze rekent buiten den waard, als ze denkt, dat de Zeeuwsche vissehers dat. trucje niet door hebben garnaal, griet, haring of sehardijn voor 'n Zeeuw - schen visscher, die graag ook in dezen minst gunsti- gen tijd van 't vischseizoen een bescheiden kostje op haalt, zijn ze geen van alle veilig. Zooals de naam lijkt op dien van de sardine, zoo lijkt het kleine zilveren vischje wel wat op dat tweelingbroertje uit de zoeler wateren langs de Europeesche zuidcrkusten we zouden het een popu laire editie ervan kunnen noemen. Populair is het trouwens in den letterlijken zin in Vlissingen vooral. De Vlissingsche huisvrouw, die in deze dagen den gewonen kreet van „Gorrrrnaeeeet!" lang niet meer langs de straten hoorde, reageert onmiddellijk, wanneer de vischvrouw nu met haar „Sehardijnons schadeloos komt stellen. De sehardijn brengt een welkome opleving in den rond Nieuwjaar wat in- sluimerenden straathandel der vischvrouw en een even welkome afwisseling in het menu van de Vlissingers. Want iedere Zeeuw en zeker iedere Vlissinger eet ten minste eens in 't jaar sehar dijn zegt de volksspreuk er niet, dat hij er tien jaar langer door leven zalDat wordt een stad, waar de pensioenfondsen verhoogde premies gaan heffen! Vlug wordt aan de losplaats gemeerd: de hoopers zijn al ongeduldig. Daar komt een visscher met nieuwen buit aan sehardijn de Vlissingsche haven binnen: dat ziet u aan het samendringen van de straatverkoopers.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 16