KLOOSTERBALSEM.
AMOR ALS
VREDESTICHTER
Win terh&nden
AKKERS
Geen last meer van
Gesprongen handen
'riLha^cnu*'
DOOR
PERRY DON GRAVES
Als Gij 'i winters last hebt Tan roode en jeukende
plekken aan handen en vingers van ..winter" dan
kunt Gij daar snel en blijvend van al komen,
als Gij daarvoor nu eens Kloosterbalsem gebruikt.
Het is werkelijk een wonder, hoe gauw U er dan
ai zijt en als Ge Kloosterbalsem in den winter
voor Uw handen gebruikt, door ze 's avonds er
mede in te smeren, dan zult Ge het niet krijgen.
schrale huid, kloven in handen en vingers, dat alles ver
dwijnt onmiddellijk in 24 uur, door het inwrijven met Kloos
terbalsem. die NIET bijt en Uw handen heerlijk zacht en
blank maakt, want hier in Holland kunt Ge 's winters
Kloosterbalsem niet missen. ..Eenmaal gebruikt, altijd ge
bruikt". dat zeat iedereen, die het eens geprobeerd heeft.
Schroetdoos 35 cent.
Potten van 62cent,
f 1.04 en f 1.82.
Bij Apothekers en Drog.
Onovertroffen bij wonden en kwetsuren,
voor huid-euvels, brandwonden en blaren.
Onovertroffen als wrijfmiddel bij pijnlijke
spieren, spit in den rug en rheumatiek.
John Meridan mocht zich rekenen tot Weken achtereen had hij den omzet
de troetelkinderen van de fortuin, gestadig zien dalen, een gevolg van de
Hij was een geboren zakenman en tamtam, waarmee Abel Cosper de
had succes met alles wat hij aanpakte, klanten van hem aftroggelde. Lang zat
In zijn jeugd had hij reeds veel geld hij te cijferen, leunde eindelijk achter-
verdiend aan alles en nog wat, totdat over en dacht ernstig na. Toen strekte
hij eindelijk de kans van zijn leven zag hij zijn hand uit naar de telefoon,
in de levensmiddelenbranche en in „Abel Cosper," hoorde hij even later
Vernon een bedrijf stichtte, waaraan een basstem zeggen,
weliswaar geen behoefte was, doch dat „Met John Meridan," zei hij luchtig,
niettemin terstond succes beloofde. „En waaraan dank ik de eer vroeg
Het geheim van dit succes viel niet Abel Cosper sarcastisch,
moeilijk te achterhalen. Verstand van „Ik heb een voorstel," vervolgde hij
levensmiddelen bezat hij niet, maar wel ernstig. „Deze manier van zaken doen
een ongeëvenaarde handigheid in de bevalt me niet langer, we kunnen er
kunst, de massa tot zich te trekken, een geen van beiden droog brood aan
kunst, die de ziel is van alle koopman- verdienen. Willen we associeeren 1 Als
schap. Dank zij de groote trom die hij we samendoen, hebben we't monopolie
zonder ophouden roerde en een ver- in Vernon en omstreken.'
st.andige zakenpolitiek floreerden zijn Ademloos wachtte hij af. Abel Cosper
winkels uitbundig en dwong hij den scheen buiten zichzelf van verbazing,
eenen concurrent na den anderen het Hij het er althans een volle minuut over-
veld voor hem te ruimen. Op dertigja- heen gaan, voor hij antwoord gaf. Toen
rigen leeftijd zat hij muurvast in het scheen hij woedend te worden. „Asso-
zadel en stond hij aan het hoofd van een cieeren barstte hij los. „Ik, met mijn
bedrjjf, dat op een na het grootste was oude, gevestigde zaak, met zoo'n
van Vernon. een-dagsvlieg Ben je soms van lotje
De grootste in zijn branche was Abel getikt
Cosper. Abel Cosper exploiteerde een „Beslist niet," antwoordde John
ven groot aantal winkels in Vernon als Meridan onverstoorbaar kalm. „Ik ga
ij, maar daarbuiten bezat hij nog even- er zelfs prat op, dat ik in dit geval
oei filialen. John Meridan gluurde die de verstandigste ben van ons tweeën,
nacht boven de zijne met een scheel Handelen met verhes houdt niemand
■og aan. Hij zou geen rust hebben voor lang vol en ik ben taaier dan je denkt."
hij ook dien laatsten concurrent uit „Maar niet zóó taai, of ik zal je
den weg had geruimd, niet omdat hij breken," hoonde Abel Cosper.
Lem zijn debiet misgunde, maar omdat John Meridan fronste zijn wenk-
uj hem vreesde. Voorloopig hield hij brauwen. „In orde," zei hij, „dan zullen
dleen maar zijn prijzen in het oog, die we vechten.'
zoo laag gesteld waren, dat het bloed „Tot den dag van je ondergang
hem naar het hoofd steeg van ergernis, „Tot den dag van mijn overwinning,"
ils hij ervan hoorde. verklaarde hij hard en vastberaden en
Ofschoon John Meridan alle reden had met een grimmig gezicht wierp hjj de
im zijn goed gesternte te prijzen, was telefoon neer.
hij niet. geheel tevreden. Er ontbrak iets Er braken sombere dagen aan voor
ian zijn succes een vrouw. Hij kende John Meridan. De achteruitgang bleef
genoeg aardige jonge vrouwen in zijn aanhouden en elke week leverden zijn
imgeving, die er met graagte in zouden winkels verlies op. Maar hij zette zich
tebben toegestemd mevrouw Meridan te schrap en hield zijn prijzen op een be
worden, maar zij waren niet het ideaal, hoorlijk peil. Abel Cosper boekte iD
dat hij zocht. Zijn ideaal was belichaamd weerwil van zijn vergrooten omzet nog
in het knappe jonge meisje, dat eiken méér verlies en het kwam er slechts op
middag op hetzelfde uur in Ticker's aan, wie het het langst vol zou houden,
restaurant kwam lunchen, haastig ver- Met een triest gevoel verliet hij
-rhee.n, haastig at en weer even haastig 's middags en 's avonds zijn kantoor, om
verdween. bij Ticker te gaan eten. Klokslag één uur
Hoe zij heette, wist hij niet en even- zag hij het ongenaakbare meisje altijd
oin, wat zij uitvoerde. Eens had hij ge- verschijnen. Zij had haar vaste plaats,
probeerd met haar in gesprek te komen, niet ver van hem af en zat zóó, dat hij
doch de blik, waarmee zij hem aankeek, haar onopvallend kon gadeslaan. Soms
was zoo koel en afwijzend, dat hij van dwaalden haar donkere oogen toevallig
een tweede poging had afgezien. Het eens zijn kant uit en kruisten hun blik
was de eerste ernstige teleurstelling in ken elkander. Doch nooit langer dan een
zijn leven en zij hinderde hem meer dan ondeelbaar moment, want zij wendde
de dolle capriolen-van Abel Cosper, die haar blik altijd weer terstond van
den laatsten tijd vastbesloten scheen te hem af.
zijn hem door middel van een ruïneuze
prijzenpolitiek den hals om te draaien. De felle aanval van Abel Cosper op
zijn bestaan had drie maanden geduurd.
John Meridan zat op een Maandag- toen eindelijk de lang verhoopte en toch
morgen voor zijn bureau en bestudeerde nog onverwachte wending kwam in
de oinzetrapporten van zijn filialen, den verbeten strijd. Er ging een gerucht.
Zijn zaken gingen langzaam maar zeker dat Abel Cosper financieel zwak stond
achteruit, zelfs een optimist kon de taal en niet meer in staat was, om aan zijn
van die koude cijfers niet misverstaan, verplichtingen te voldoen. John Meridan
