ZULKE CEVALLEN KOMEN
MEER VOOR
NU HEEFT ZE
GEEN LAST MEER
VAN
CORRESPONDENTIE
37
QUAKER
Telefoneeren vond ze afschuwelijk
kon nooit het goede woord vinden
werd ongeduldig.
Ze was altijd „nerveus" op kantoor
kon moeilijk dictaat opnemen
vergiste zich telkens bij het typen
Maar H-Q met zijn
zenuwvoedende Vita
mine B heeft er een
einde aan gemaakt.
Ze is nu niet meer bang voor
de telefoon en ze trekt geen
rimpels meer in haar voor
hoofd. Dat kwam vroeger alleen
door haar „zenuwen". Het was
niet alleen erg vervelend, maar
zou bovendien lusteloosheid,
constipatie en andere narigheid
hebben kunnen veroorzaken.
Nu kan ze er gelukkig om
lachen - dank zij de Vitamine B
in H-O havermout, ledereen
heeft de versterkende Vitamine
B van H-O en Quaker haver
mout dagelijks noodig, omdat
het lichaam er geen voorraad
van kan maken. Eiken ochtend
een heerlijk bord H-O of Quaker
is daartoe DE manier!
GRATIS BESCHIKBAAR
zoolang de voorraad strekt, vijf groote
kleurenreproducties (elk 18 x 23 cm.),
zonder eenigen
reclame - opdruk,
van de Canadee-
sche vijflingen,
-'•tegen inzending
van slechts 2 H-O
of Quaker man
netjes knip ze
uit de pakken en
zend ze, franco
als drukwerk met
uw adres aan:
Quaker, afd. A,
Postbus 905, Rot
terdam.
Moeder heeft bezoek vau een paar
vriendinnen. Het gaat er heel
genoeglijk toe. Er wordt gesnoept,
gebabbeld en ook 'n klein beetje kwaad
gesproken, zooals dat op dergelijke thee
visites de gewoonte is.
Kwart over vier. De daines zijn
juist in een geanimeerd gosprek over
mevrouw zus en zoo gewikkeld, als de
deur opengaat en het zevenjarig
Marietje uit school thuis komt.
Dadelijk worden alle gesprekken ge
staakt en een koor van bewonderende
uitroepen stijgt omhoog.
„Wat ziet Marietje er weer lief uit
vandaag
„En wat 'n mooie jurk heeft ze aan
Marietje wordt onder al die hulde
betuigingen niet verlegen. Ze heeft het
al meer meegemaakt en weet precies
wat er nu volgen gaat.
Eerst moet ze alle dames netjes een
handje geven en dan alle versjes op
zeggen, die ze pas op school geleerd
heeft. Liever ging ze spelen, maar ja,
voor al die verleidelijke koekjes en
bonbons doe je ook wel wat en dan is
het ook wel prettig, als al die dames zoo
aardig voor je zijn en je vertellen dat
je zoo'n knap en lief kind bent.
Moeder zit er intnsschen trotsch en
gelukkig bij, en fluistert met haar buur
vrouw, juist hard genoeg om door
Marietje verstaan te worden
„Ja, ze is toch zoo bijdehand. En nu
krijgt ze ook al pianoles."
„PianolesDat woord werkt
magnetisch. Dadelijk gaan alle blikken
weer naar Marietje en moeder animeert
„Toe, zus, laat eens hooren wat je er
al van kunt. Speel dat mooie stukje
eens, dat je pas geleerd hebt."
En Marietje klautert gehoorzaam de
pianokruk op en raffelt met haar kleine
ongeduldige vingertjes haar eerste piano
stukje af.
Trotsch als een pauw verlaat ze dan
eindelijk de kamer, waar de dames nog
een poosje najubelen over dat kind, dat
toch zóó vlug en bijdehand is.
Zoo ging het toen Marietje zeven jaar
was. Toen ze negen was kwam ze bij een
particulier zangclubje en met haar
twaalfde jaar vond moeder, dat het hoog
tijd werd dat ze ook danslessen ging
uemen. Een kind immers, dat zóó muzi
kaal en zóó bijdehand was.
Toen ze dertien was moest ze bij een
tennisclub. Wat later ook bij 'n hockey
club. Zwemmen stond vanzelfsprekend
's zomers iederen dag op het programma.
„Wordt het wat te veel voor haar f"
opperde een bezorgde kennis al eens
heel voorzichtig, toen Marietje, die in
middels Rie heette, er wat mager en
hleek begon uit te zien.
Maar moeder wees die veronder
stelling verontwaardigd van de hand.
„Wel neen, hoe kom je erbij Bij
haar gaat immers alles spelenderwijs.
Dat ze mager is, is een heel gewoon ver
schijnsel op haar leeftijd. Het kind is in
den groei."
Maar wat later komen er klachten van
school. Het gaat met het leeren niet
meer zoo vlot. Het huiswerk wordt ver
waarloosd en in de lessen is Rie onop
lettend en verstrooid. Dan begint 't ook
moeder op te vallen, dat Marietje thuis
slecht gehumeurd en prikkelbaar is, dat ze
steeds minder eet en over hoof dpij n klaagt
Het slot is dat moeder toch maar eens
met haar naar een dokter gaat, die vrij
spoedig constateert dat het vlugge,
bijdehande Marietje in hooge mate
nerveus en overspannen is.
Dit geval is nu misschien een beetje
overdreven.
Maar een feit is, dat er vele van zulke
Marietjes zijn. En dat er veel dwaze,
ijdele ouders zijn, die door hun zucht
om met hun kind te schitteren en te
pronken, het grondig bederven. Licha
melijk misschien nog niet direct, maar
geestelijk zeer zeker.
Dwaas is het om een kind, al is het
nog zoo bijdehand en o zoo lief om te
zien, tot het middelpunt te maken van
een kring bewonderende ooms en tantes,
nichten of vriendinnen. En onvergeeflijk
dom is het ook, een kind overdreven te
prijzen waar het zelf bij is, en het
attent te maken op z'n mooie kleertjes
of op z'n aardige gezichtje.
Wat is het gevolg Het kind, dat
gewend is steeds gevierd te worden,
steeds het middelpunt te zijn, wordt
nukkig en ontevreden wanneer er geen
of niet genoeg notitie van hem genomen
wordt.
Op school zijn dergelijke over het
paard getilde schepseltjes dan ook
meestal lastig en onder hun klasge
nootjes zijn ze niet gewild.
Kunnen ze dan op school goed mee.
zijn ze werkelijk nummer één ook bij
sport en spel, dan vinden ze daarin een
soort vergoeding voor het gemis aan
populariteit bij hun kameraadjes. Maar
zijn ze niet zoo knap en niet zoo bij
dehand als hun verblinde ouders het
zich voorstellen, dan wordt het een
wanhopige, koppige strijd om vader en
moeder niet teleur te stellen en om ten
minste thuis in den kleinen, vertrouwden
kring de gevierde te blijven.
Is het dan wonder, dat zulke kinderen
nerveus en prikkelbaar worden en dat
ze den lust in studie en werk verliezen
En hoe kunnen ten slotte uit zulke
kinderen flinke, evenwichtige menschen
groeien
Laten wij daarom toch verstandig zijn
en onze kinderen niet beschouwen als
wonderkinderen, die uit kunnen blinken
op alle mogelijk gebied. Eischt van hen
niet meer, dan ze met goeden wil pres
toeren kunnen en waakt toch vooral
voor overdreven lof. Er zijn al genoeg
ijdele, zelfgenoegzame menschen op de
wereld. Kortom, voedt uw kinderen op
een gezonde, normale wijze op. Dan
ook kweekt ge gezonde, flinke, even
wichtige menschen, die later het leven
aankunnen en aandurven.
Mevr. V. te Bergen op Zoom. Het lijkt
ons, dat het geel worden van uw waseli
toch moet worden geweten aan het
feit, dat zij niet voldoende wordt
uitgespoeld. Spoelt u vooral zeer grondig
verschillende malen na, zoodat absoluut
geen zeepresten meer in het weefsel
achterblijven. Het water moet helder
blijven.
Uw methode van wasschen is goed,
zij het ook niet op en top modern. Wel
raden wij u aan, uw goed niet zoo vaak
te chloren en niet zoo hevig. Dit is niet
verstandig en niet noodig. Legt u het
goed liever eens op de Maartsche bleek
dat zal ongetwijfeld een beter resultaat t
sorteeren, terwijl het goed er niets van
te lijden heeft.
De gewoonste geluiden werden in
haar verbeelding vertienvoudigd -
dat alles door de „zenuwen"
