EEN SPATJE VAN SPATJE volmaakt reinigende, voordeliger dan ooit. zelfwerkende ..ENTOCHMET BON VOOR GESCHENKEN 31 DOOR MAURICE VAUBAN Een afgelegen plek, een onbewaakte fabriek en een prul van een brand kast met inhoud," mompelde Spatje, ,,'t Is den duvel verzoeken." Spatje zat op den rand van zijn bed en constateerde, dat er boffers en wanboffers waren. Zichzelf rekende hij tot de categorie van de boffers. Hij had dien middag een aardig fortuintje ge had. Hij zat in de tram wakend te soezen, toen er twee Leeren binnen stapten, die tegenover hem plaats namen. Zij spraken halfluid over hun zaken en dachten niet aan Spatje, die elk woord van hun gesprek verstond. Langen tijd hadden zij het over onbe langrijke dingen, maar toen de tram het eindpunt naderde, was hij plotse ling een en al oor. ,,'t Is te laat voor de bank geworden," hoorde hij den jongste van de twee zeggen, die een ondergeschikte van den ander scheen te zijn. „Wat zou ik met het geld doen, meneer „Berg het maar in de brandkast," antwoordde de ander. „Maar vindt u dat niet te gewaagd in zoo'n oud meubel 't Is dertig duizend francs en zooveel geld in een onbewaakte fabriek. „Och, voor één nacht het zou al heel toevallig zijn, als er nu juist inge broken werd." De tram stopte en de heeren stapten uit. Spatje stapte na hen uit. Hij zag den oudste links gaan en den andere rechts. Voorzichtig als een kat, die een prooi beloert, volgde lüj den jongste en zag hem aan den buitenkant van de stad in een kleine parfumeriefabriek verdwijnen. Hij kwam niet meer tevoor schijn en Spatje keerde grinnikend naar huis terug. Pin nu zat Spatje op den rand van zijn bed en wachtte geduldig op het middernachtelijk uur. Een afgelegen plek, een onbewaakte fabriek en een prul van een brandkast met inhoud hij had die dertigduizend reeds zoo goed als in zijn zak. Spatje neuriede 'n vroolijk deuntje en stond eindelijk op, om de weinige spullen in zijn kleeren weg te moffelen, die hij noodig dacht te hebben. Voor ik deze ware geschiedenis ver volg is het niet overbodig u een verkla ring te geven van den naam Spatje. In de stad Lyon, waar deze gebeurtenis zich afspeelde, heeft het woord Spatje de beteekenis van „truc" of „grapje". Spatje had zich zijn bijnaam verworven, omdat hij in de uitoefening van zijn ..beroep" fabelachtig vindingrijk was om door middel van trucjes slacht offers te lokken, of zich aan den arm der gerechtigheid te onttrekken. Als „Spatje" was hij bekend bij eiken agent en niet bepaald gunstig bekend. Agent Bertram had dien nacht twee maal zijn verlaten wijk doorgekuierd, toen hij vond dat hij wel een blaasje verdiend had. Hij trok zich bescheiden terug in een portiek, ontstak 'n sigaret en nam er zijn gemak van door zich op de stoep van een huisdeur neer te zetten. In zijn wijk gebeurde nooit iets zelfs geen zwervende kat verstoorde ooit de voor de nachtrust bestemde uren, zooals het officieel heette, en dus was het feitelijk doelloos, steeds maar als in een doolhof rusteloos rond te dwalen. Agent Bertram had nauwelijks vijf minuten van zijn verboden rust genoten, toen hij vlugge schreden in de straat hoorde. Hij stond op, trapte zijn sigaret uit en stond gereed in al zijn waardig heid de portiek af te dalen, toen hij een gestalte voorhij zag glippen. Gedreven door beroepsnieuwsgierigheid ging hij de treden af en gluurde om een hoekje. De man, die hem gepasseerd was, ging juist onder een lantaarn door en agent Bertram bracht plotseling zijn rechter wijsvinger aan zijn neus. „Joost mag me halen, als dat Spatje niet is. Nooit gezien in deze buurt.. Men mag agent Bertram een beetje go nakzucht kunnen verwijten, plichts verzaking kende hij niet. Het volgende oogenblik verdween hij aan den over kant van de straat in de schaduw. Stap voor stap ging hij Spatje 11a, zag hem een doodloopende straat inslaan en knikte. ,,l)e fabriek van Briar Frères," mompelde hij. Op hetzelfde oogenblik verdween Spatje over een omrastering en zocht een geschikt plekje uit 0111 de fabriek binnen te dringen, waar voor 'li handigen jongen zóó maar dertigduizend francs voor het grijpen lagen. Het was tien minuten voor eenen, toen Spatje door '11 ingedrukte venster ruit de fabriek binnenkroop en precies één uur wischte hij het zweet van zijn voorhoofd af, borg twee bundels bank noten in zijn binnenzak en stak zijn gereedschap tusschen zijn kleeren. Goed beschouwd was liet maar een kinder achtig karweitje geweest, dat elke beun haas hem zou hebben kunnen nadoen. Hij trok zijn handschoenen uit, daalde de trap af en stapte door het venster, waarlangs hij zich toegang had verschaft. „Halthoorde hij zich plotseling toeroepen. „Handen op 1" Spatje mompelde een vloek, deed een sprong terzijde en begon te rennen als een professional. „Halt, of ik schiet!" klonk het dreigend achter hem. Spatje rende door en het volgende oogenblik viel er een schot. Spatje stond voor de liooge omrastering, slaakte 'n hartverscheurenden kreet en viel languit neer. „Een dokter...." kreunde hij „Bloed.. m'n buik. 0I1, ik sterf.. Bel.. den dokter.in de fabriek.. op Spatje lag te rillen en te klappertan den en sloeg benauwd met zijn armen om zich heen. Agent Bertram naderde hem met zijn revolver in de vuist. „Wat is er aan de hand vroeg liij ijzig. „Beul...." mompelde Spatje. „Bel.... een. dok. .ter. Bloed. Agent Bertram keek ontzet naar het straaltje bloed, dat door Spatje's kleeren drong. Een oogenblik stond hij verplet terd, doch plotseling knielde hij bij Spatje neer en boeide bedaard zijn polsen. Toen betastte hij Spatje's vest en haalde er een veldflesch onder uit met een siroopachtige roode substantie. De kurk lag naast Spatje. „Een verdraaid aardig spatje, Spatje," grinnikte hij. „Ik zou er beslist inge vlogen zijn, inaar jammer voor jou heb ik in de lucht geschoten. MEDEDEELING Dn nummer van PANORAMA is uitgebreid mei vier pagina s ioi een iotaal van vierenveertig, exclusief „De Humorist" en „Sjors". Deze werkelijk belangrijke prijsverlaging van R^dion is het gevolg van het feit, dat door de van jaar tot jaar toenemende populariteit en de daarmee verbonden omzetstijging van Radion onze fabricagekosten sterk gereduceerd zijn, van welk voordeel wij ons haasten, de Nederlandse huisvrouwen ten volle te laten profiteren. Radion is nu in IEDERS bereik en daarmee ook de mogelijkheid, op de ideale Radion-manier de was te doen. Denk eens aan, wat Radion U biedt blinkende helderheid van Uw goed, alleen door het in Radion te koken. Het is haast ongelofelijk, zo helder wit Uw goed uit het Radion sop komt. En weet U, waarom Radion zulk een prachtig witte was geeft? Omdat het zelfwerkende sop geheel in d** weefsels doordringt en alle vuil verwijdert, zonder dat U extra zepen, bleekmiddelen of een wasbord nodig heeft. RADION RAD 41-0293

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 31