0ld Cottage COLGATE Geef Uw kind dagelijks een Hoofdpijn?. Sinaasappel Sü^cadj^ooo De verzorging van Uw huid eischt ,Grossm ith' Grossmitfys jCavender^eep altijd saprijker! altijd zoeter! kunnen de luister van parelblanke tanden niet evenarenZij geven U een zeer speciale charme en het is Uw plicht deze te beschermen. Verzorg Uw tanden dus regelmatig en grondig. Borstel ze minstens tweemaal daags met het krachtige, aromatische en diep-doordringende schuim van Colgate's Tandpasta, dat bovendien alle voedsel- resten uit de kleinste spleetjes en scheurtjes tus- schen de tanden verwijdert. Op deze wijze voor komt Colgate het tandbederf, veroorzaakt door rottende spijsresten. Het geeft Uw tanden een prachtige glans, zonder het glazuur aan te tasten, en houdt Uw adem zuiver en aangenaam van geur. In tubes van 25, 40 en 65 Ct. voorzichtigheid in de keuze van Uw zeep Kiest het Old Cottage merk, de zeep die een weldadigen invloed uit oefent op de huid en Uw charme verhoogt. Let op den naam Importeurs RICHARD WERNEKINCK Co. Huddestr. 9 Amsterdam-C. liaar spruiten, die nog steeds binnens monds spraken. Bijzonder Sisi maakte zich hieraan schuldig. „Nee maar, je mummelt nog steeds riep de hertogin uit, die wat doof begon te worden. Gravin Therese Fürstenberg, door de aartshertogin uitgezonden om Elisabeth te Possenhofen niet uit het oog te verlie zen en haar elke bijzonderheid betreffen de het leven der keizerin over te brengen, had er plezier in Ludovika's berisping te herhalen. Vlijtig schreef zij eiken dag haar brief en sloeg letterlijk niets over van hetgeen zij had opgemerkt, of het de moeite nu waard was of niet. Zoo kan men in haar brieven lezen, dat hertogin Ludovika dol was op dieren, een hartstocht, die blijkbaar op haar kinderen was overgegaan': „De oude dame," zoo schrijft ze, „heeft alle moge lijke dieren om zich heen, meest honden. Kr zit er altijd een op haar schoot, een ander naast haar en gewoonlijk heeft ze nog een derden onderden arm. Zelfs aan tafel, waar zij zich niet ontziet, vliegen op den rand van haar bord dood te slaan. Natuurlijk neemt ze dan een schoon bordje, hetgeen niet meer dan fatsoen lijk is. Gravin Fürstenberg had echter ook belangrijker nieuws mede te deelen. Voor zoover zij het beoordeelen kon, was de keizerin opnieuw in gezegende verwachting. DRIEËNTWINTIGSTE HOOFDSTEK Inden herfst van 1867 ontving Frans Jozef slechte berichten uit München. Het scheen niet goed te gaan tusschêii koning Lodewijk II en zijn verloofde, de jongste dochter van hertog Max. Het meisje was langzamerhand bang voor haar verloofde geworden, daar hij steeds zonderlinger werd. Op het oogenblik keerde de Beiersche monarch zijn dagen ondersteboven, zoodat hij 's morgens soupeerde en 's avonds ontbeet. Ook de seizoenen liet hij niet op hun plaats in het heetst van den zomer reisde hij in een slede met vier wielen en rinkelende bellen. Daar hij geheel in den ban van Wagner's Lohengrin was, beschouwde hij de menschen om zich heen als operafiguren en sprak hen aan als op het tooneel. Sophie, zijn verloofde, was „F.lsa" voor hem. Her togin Ludovika scheen andere gevoe lens in hem wakker te roepen, want hij noemde haar nu eens Kriemhilde" en dan weer „Walkure". De hertogin protesteerde hiertegen. „Denk er alsjeblieft om," zei ze boos, „dat ik Kriemhilde niet ben en ook geen van die blonde heksen, die er met Wodan vandoor gingen Ook protesteerde zij tegen de onmoge lijke bezoekuren, die Lodewijk uitkoos. Het kwam herhaaldelijk voor, dat de koning 's morgens om drie of vier uur al verscheen en verwachtte, dat de heele familie te Possenhofen voor hem zou opstaan en de lichten aansteken. Hij wilde rond middernacht dineeren en ver zocht 's morgens tegen twaalf uur om een slaapmiddel. Zijn geestelijke afwijking had nu een stadium bereikt, waarin zij niet meer te verbergen viel en het volk sprak openlijk over den waanzin van zijn koning, terwijl het Beiersche minis terie bestormd werd met requesten, die verlangdendat de koning afstand zou doen. Nu vond hertog Max het tijd wor den het engagement van zijn dochter te verbreken. Op zijn schrijven antwoordde Lodewijk, die zich steeds nog voor Lohengrin hield „Geliefde Elsa je ouders wen- schen onze 'verbintenis te ver breken. Ik neem dat aan. Jé Heinrich." Nadat hij dit bericht gepost had, ging hij naar het raam, wierp een marmeren buste van zijn verloofde naar buiten, zette een bolhoed op, waaraan een zeem- leeren kwast bengelde, die er met een diamanten speld was opgestoken en trok zich terug op een van zijn betoo- verende kasteelen. Wekenlang hoorde men niets meer van Hem. Elisabeth nam deze zaak niet licht op. De vernedering van haar jongste zuster voelde ook zij zeer diep. Om haar van deze onaangename voorvallen in Beie ren af te leiden, stelde Frans Jozef een uitstapje naar Parijs voor. Het was in middels hoog tijd geworden 't beleefd heidsbezoek van Napoleon en Eugénie te beantwoorden. Maar Elisabeth, die zich niet al te prettig voelde, sloeg het aanbod af en Frans Jozef vertrok toen alleen. In Parijs aangekomen, liep hij opeens den verdwenen Lodewijk tegen het lijf Terwijl de verbijsterde burgers van München geloofden, dat hun koning zich in een van zijn schuilplaatsen in de bergen aan sombere mijmeringen "over gaf, had hij zijn liefdesverdriet, tliuis- gelaten en reisde vroolijk door Zwitser land en Frankrijk. Hij was er op dat oogenblik geheel in verdiept de sporen der wereldtentoonstelling 11a te gaan. Te midden der neerhangende vlaggen en verspreide kiosken vond hij een kabel ballon, waarmee de toeristen hadden kunnen opstijgen 0111 de stad in vogel vlucht te beschouwen. Koning Lode wijk wilde dadelijk met den ballon de lucht in. Daar Frans Jozef veel van kinderen hield, was hij bijzonder nieuwsgierig naar den kleinen Fransehen kroonprins. Hij beschreef hem aan Elisabeth als volgt „Ik heb Loulou gezien, den jongen Napoleon, die een verstandig, maar toch nog erg klein jongetje is, Hij heeft veel sproeten en is in het lichtrood gekleed als een kardinaaltje. Dit is mijn laatste brief, voordat wij elkaar weerzien, ik kan het nauwelijks afwachten. Waar kan men beter zijn dan thuis Ik om hels je, mijn stralende, mijn allervurigst beminde vrouw, te zamen met de kin deren Begin November was Frans Jozef weer thuis. Hij had zijn gevoelens in zijn brieven niet overdreven. Hij was nog steeds verliefd op zijn Sisi en hield meer van haar dan ooit tevoren. De laatste maanden voor de komst van haar kléine bracht Elisabeth te Gödöllö door, waar zij er zeker van kon zijn, door niemand gestoord te worden. Zoowel dit als het feit. dat de Hongaar - sche naam Istvan voorloopig aan het keizerlijk kind was toegedacht, veroor zaakte opnieuw kriti-k in Weenen maar ditmaal sloeg men op zulk een vitterij geen acht. De Kerstdagen werden in den Hofbnrg gevierd, terwijl de heele familie bijeen war. in het midden van Februari, wanneer het weer ten minste goed was, wou Frans Jozef met Elisabeth naar Boedapest gaan. Op den tweeëntwintigsten April 1868 werd te Gödöllö te midden der heu velen Elisabeth's vierde kind geboren. Tegen ieders verwachting was het weer een meisje, waarvoor de naam Valérie werd gekozen. Frans Jozef zond een nauwkeurige beschrijving van liet nieuwe zusje aan Rudolfien Gisela in Schönbrunn: „Het kindje is erg lief. Het heeft groote, donkerblauwe oogen, een neusje, dat nog een beetje plat is, een heel klein mondje, heele dikke wangen en zulk stevig zwart haar, dat je het al kunt kammen. Haar lijfje is stevig en zij trappelt nogal veel." Hij was verrukt met zijn kind en ondersteunde Elisabeth van harte in Jaffa PALESTIJNSCH PRODUCT Ieder weet hóé kwellend hoofdpijn ishoe men deze echter op de snelste en eenvoudigste manier kwijt raakt of voorkomt, weten de meesten nog niet. Een even werkzaam als on schadelijk middel zijn de „Spalt- Tabletten". Zij onderscheiden zich in 't bijzonder, doordat zij de spas tische oorzaken van de hoofdpijn bestrijden. Om het een ieder ge makkelijk te maken een paar „Spalt- Tabletten" geregeld bij de hand te hebben, is aan ieder buisje van 20 tabletten een zaketui toegevoegd. Prijs: 10 tabletten f 0.50, 20 tabletten f 0 90. Bij alle apothekers en drogis» ten verkrijgbaar. Hoofddepot Dr. H. Nanning, Den Haag, Korte Poten 7a. tablette

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 34