BIJ DE VISSCHERS VAN VEERE m 4 "T h 7jóó worden ervaring en vakkennis uitgewisseld en aangescherpt. 't Is wel lekker in het zonnet je langs de kade maar lekkerder is het in de bries boren het glanzende water. Wel, nu is er tenminste tijd om de netten weer eens op te knappen. En dan maar weer opnieuw geprobeerd. 't Is er schilderachtig genoeg langs <lc oude haren ran 't historische stadje. Keerde TTet gaat den'visscliers niet naar den vleeze. Niet alleen zijn de prijzen maar laag, maar er wordt den laatsten tijd veel te weinig gevangen, veel minder, dan men anders in dit seizoen gewend is. Dat is niet alleen hier zoo, maar ook in andere visschersplaatsen van 't land wordt daarover ge klaagd. En het is dan ook geen uitzondering, dat de visscher na dagen en dagen van hard werken geld op zijn uitreis moet toeleggen. Dus is het geen wonder, dat de meesten de schuitjes maar in de haven laten liggen in afwachting van gunstiger omstandigheden en voordeeliger kansen. Maar een praatje langs den zonnigen haven - kant kan gezellig zijn voor een Veerschen visscher is het ware genot toch pas, te dob beren over het deinende water onder het klapperende want, de spartelende, blinkende visch te garen uit de druipende netten. En daarom wordt met spanning uitgezien naar ieder vangstberielit van den enkeling, die er 't maar weer eens op gewaagd heeft.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 16