REINIGT VEILIG GRIJS HAAR 'RAPID B ij hoest VapoRub- massage 25 OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN verbaal scheen uit te drukken. Gelukkig kwam er storing, vóór hij nog meer lastige vragen kon stellen. Juffrouw Thane en sir Tristram kwamen het ver trek binnen. Sir Tristram vertoonde een martelaarsgezicht, maar in de oogen van juffrouw Thane was een onbedwing bare glinstering. De snelle, bange blik, dien Eustacie hem toewierp, deed Shield begrijpen, dat er iets niet in orde was. Hij deed echter, alsof hij niets gemerkt had, en liet juffrouw Thane rustig haar loftuitingen en dank uitzeggen. De Beau onderging die met een beleefd lachje, en aan 't einde zei hij tegen zijn neef, met een verveelde stem, dat Eustacie hem nog 't een en ander over haar avontuur ver teld had. Zonder het te weten speelde sir Tristram de rol, die Eustacie hem had toegeschreven, door kortaf te zeg gen, dat het avontuur 't beste zoo gauw mogelijk vergeten kon worden. „Doe niet zoo stug, Tristram," zei de Beau. „We weten, hoe 'n goed hart je ronddraagt achter je ehstrengheid." „Zoo 1" zei Shield, bijna dreigend. „Ja Eustacie heeft me verteld over dien smokkelaar, dat je hem geholpen hebt tegen de kommiezen. 't Heeft me zeer getroffen." „De zaak raakte gauwer in den doof pot, als ik hem liet ontsnappen, dacht ik," antwoordde sir Tristram koel. „Zeer juist, neef. Je zei, dat je hem kende, is 't niet V' „Ik herkende hem dadelijk," zei sir Tristram gevat. „Jij zou hem ook her kend hebben. Je kunt je Jem Sunning toch wel herinneren t" „Jem SunningEr klonk iets als teleurstelling in de stem van den Beau. „Was die 't Ik dacht, dat die in Amerika zat." „Dacht ik ook. Maar hij had blijk baar meer zin in smokkelen. Eustacie, als je zoover bent dat je terugwilt naar den Vijfsprong, zal ik mezelf de eer gunnen, je erheen te brengen." Eustacie, haar rol getrouw, pruttelde tegen, en er ging eenige tijd om met gekibbel. Juffrouw Thane echter stichtte vrede, en eindelijk namen de bezoekers afscheid van den Beau en aanvaardden den tocht naar den Vijfsprong. Toen. de Beau de dames 't rijtuig in had geholpen en 't had zien wegrijden, met sir Tristram te paard er naast, liep hij langzaam terug naar huis en begaf hij zich naar de bibliotheek. Zijn gezicht stond nadenkend. Hij liep naar het raam en keek uit over zijn keurig aangelegden tuin. Zyn blik scheen de gladgeknipte heggen te ondervragenhij had zijn wenkbrauwen iets opgetrokkenzijn hand dwaalde naar zijn oogglas en ging er mee spelen, of gleed op en neer langs het zijden lint, waaraan het vast zat. Zoo vond hem een paar minuten later zijn bediende, een stil, kleurloos man met hoogst bescheiden manieren en ongeëvenaarde kennis van al hetgeen het toilet van een edelman betrof. Hij kwam onhoorbaar de kamer in en legde een gevouwen krant op tafel zoo voor zichtig, alsof het een kostbaar en broos voorwerp was. De Beau herkende die steelsehe ge luiden. Hij sprak, zonder om te zien „O, GreggDie kommies heeft je gezegd, hoe de lakei van mademoiselle er uitzag, is 't niet V' De bediende vouwde mak zijn han den en bleef staan met iets gebogen hoofd. „Zoo ongeveer, mijnheer." Na een korte stilte zei de fat lang zaam „Was 't niet een jonge man, blond V' „Dat werd me ten minste gezegd, mijnheer." De fat kneep peinzend in den rand van zijn monocle. „Hoe oud zou Jem Sunning op 't oogenblik zijn, schat je V' De knecht sloeg de oogen op en keek een oogenbb'k verwonderd naar het ge poederde achterhoofd van zijn meester. Hij dacht even na en zei„Ik weet 't helaas niet zeker, mijnheer. Ik denk ongeveer één- of tweeëndertig." „Ik heb zoo'n slecht geheugen," zuchtte de Beau, „maar was hij niet donker vroeger V' „Jawel, mijnheer." „Eigenaardigzei de Beau. Hij keerde zich om en ging naar een portret staan kijken, dat aan'den muur tegen over den haard hing. „O ja, Gregg," zei hij, „we koopen wel eens wijn van Joseph Nye, is 't niet 1" „Jawel, mijnheer, dikwijls." „Dan koopen we nu weer iets," zei de Beau, zijn monocle met zijn mouw opwrijvend. „Je zorgt er wel voor." „Ja, mijnheer." „Verder niets," zei de Beau. De bediende boog en liep naar de deur. Toen hij daar was zei de Beau zacht„Ik zou niet graag hebben, dat je in den Rooden Leeuw blijk gaf van ongepaste nieuwsgierigheid, Gregg." „Neen, mijnheer. U kunt op me rekenen." „Dat doe ik ook, Greggzei de Beau. Hij nam de krant en ging in een leuningstoel bij den haard zitten. De knecht bleef dralen. „Zou ik iets mogen zeggen, mijnheer T" vroeg hij nederig. „Zeker, Gregg." „Die dame, die met sir Tristram hier was, mijnheer. Is 't juist, dat zij de be timmering wou bezichtigen De Beau keek op. „En I" „Juist, mijnheer. Dan is te verklaren, wat Thomson en ik een beetje vreemd vonden. Neemt u niet kwalijk, mijn heer." „Wat vonden jullie dan vreemd V' „Nu, mijnheer, Thomson en ik von den, dat sir Tristram en de dame het beschot erg secuur bekeken," zei de bediende. „De dame klom zelfs op een stoel, om de fries te bezichtigen, en toen ik binnenkwam leek 't me maar ik kan me vergissen dat sir Tristram op de onderste paneelen klopte." De Beau liet de krant zakken. „O ja V' zei hij langzaam. „Is 't werkelijk Ei ei Gregg vertrok buigend. Het duurde een paaT minuten, eer de fat de krant weer opnam. Zijn oogen gingen de kamer door naar een zeker deel van het be schot en ditmaal was er geen lachje om zijn dunne lippen. Juffrouw Thane, naast Eustacie in het rijtuig gezeten, kon intusschen geen succes rapporteeren. Haar vingers deden pijn, zei ze, van 't trekken en draaien aan houten verhevenheden, en haar zenuwgestel was voorgoed ontredderd. Niet minder dan driemaal waren zij gestoord in den korten tijd, dien sir Tristram en zij ter beschikking hadden. Eerst kwam de huishoudster met een vaas bloemen, die zij op tafel wou zetten, en een veel te roerige tong. Nauwelijks was die weg, of de butler kwam binnen om het vuur op te rakelen. „En ik weet niet, wat die wel gedacht moet hebben zei juffrouw Thane. „Ik stond net op een stoel om aan een houten peer te draaien, waar ik niet bij kon." Eustacie giechelde. „En toen f" „Ik stond helaas met mijn rug naar de deur, en ik had die niet open hooren doen," zei juffrouw Thane. „Maar ik moet eerlijk zeggen, dat je neef Tristram groote tegenwoordigheid van geest toonde, want hij zei direct, dat ik vooral goed naar 't snijwerk moest kijken, en speciaal naar den boven rand van den dwarsband," Vervolg op blz. 26 Een onnoodig schoonheidseuvell Grijs worden kan nu gemakkelijk ver meden worden door Inecto-Rapid. Een enkele aangename behandeling die niet langer duurt dan een shampoo doet de natuurlijke kleur houdbaar terugkeeren, zóó, dat niemand iets be merkt. Inecto-Rapid tast Uw perma nent niet aan, noch wordt de door Inecto-Rapid verkregen kleur door per manenten aangetast. U kunt Uw haar gerust wasschen of borstelen de kleur blijft even fraai en geeft niet af. Alle goede kappers, drogisten, etc. leveren U Inecto-Rapid. Vraag hen om in lichtingen of schrijf om gratis pros pectus aan de Fa. A. Maas, (A. G. J. Lindenkamp Succ.), O.Z. Voorburgwal 239-241, Amsterdam. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten (0.90 per grooten pot 3-minuten Voor 't naar bed gaan 1Vapo- Rub krachtig op borst en keel wrijven, 2) óók de rug insmeren, 3) borst dik insmeren en met warm flanel bedekken. Door de massage werkt Vicks direct door de huid als pappleister, terwijl de door de lichaams warmte ontstane dampen 1 8 x per minuut naar de ontstoken luchtwegen van neus, keel en borst worden ingeademd. De urenlang aanhoudende dubbe le werking verhelpt de meeste verkoudheden in één nacht.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 25