DE RING Geor(teHë NEGENDE HOOFDSTUK ervolgverha fé' 22 Eustacie rukte de dienstmaagd de stukken van de flesch uit de hand, tierde even in 't Engelsch om meneer Stubbs te verzoeken, toch eens te kijken wat dat leelijke domme schepsel gedaan had, gooide de scherven in den haard, schudde het vrouws persoon door elkaar en zei snelin 't Fransch „Hij wil huiszoeking doen. Heb je je kleeren je kamer uit gebracht 1 Zeg alleen maar ja of neen „Ja heuseh, juffrouw, die heb ik bij sir Hugh op de kamer gebracht Stubhs kreeg medelijden met de ongelukkige maagd, wier gesnik steeds hartverscheurender klonk. Dat kleine Fransehe ding bleek opeens een echt kattig humeur te hebben. Ze was niet te kalmeeren het verbaasde hem niets, dat Je kamenier zoo overstuur \CHTSTE l was die jongedame was best l VERVOLG 1 i'1 staat, het arme mensch op l i haar gezicht te slaan. Midden in dit levendig tafe reel kwam Nye binnen, met Clem achter zich aan, en hij bleef op den drempel staan, stijf van ver bazing. Niet. aanstonds herkende hij Ludovic in dat lange meisje, dat luidruchtig in haar sjaal stond te weenen, maar voor hij iets zeggen kon, keerde Eustacie zich naar hem toe met een wilde reeks jammerklachten over haar zoogenaamde kamenier. Nu moest hij maar eens zeggen, of ze geen reden te over had om dat schepsel aan de politie over te leveren en met een zwaai van haar hand wees zij op de aanwezigheid van een gerechtsdienaar. Nye had inmiddels een glans van lichtblond haar binnen de mopmuts bespeurd en gezien, dat de vrouw haar linkerarm op een eigenaardige manier in de groote sjaal gedraaid hield. De verbazing week van zijn gezicht hij trad vooruit en mét Eustacie verweet hij „Lucy" haar onvoorzichtig heid. Stuhbs, door al dat verward en luid gepraat verbluft, liep naar het andere eind van de kamer en veegde zijn voorhoofd af. Hij keek naar Eustacie met groeiende ontzetting en deed snel een stap achteruit, toen ze plotseling op hem af stoof en vroeg, waarom hij daar niets stond te doen, in plaats dat hij „Lucy" arresteerde. „Kom kom, juffrouw," seste Nye, „zóó erg is 't nu ook nietZe heeft 't toch niet opzettelijk gedaan Ik zal Clem boven sturen met een emmer water en een bezem, anders krijgen we die lucht het heele huis door." „Hij blijft van mijn kamer afriep Eustacie. „Laat Lucv zelf maar schrobben heeft Clem 't soms gedaan Vooruit jij, naar hoven De agent zuchtte verlicht, toen hij „Lucy" de trap op zag jagen. Maagd en meesteres verdwenen uit het gezicht Clem kreeg een knikje van Nye en ging een emmer water halen Nye wendde zich naar zijn onwelkomen gast en zei met een zuur lachje, met zijn duim achterom wijzend „Die Franzosen 1 „Ik noem 't geen christenen meer," antwoordde Stuhbs gestreng. „Ik had echt medelijden met d>e arme meid." „Die krijgt haar congé," zei Nye met een berustend schouderophalen. „Da's de derde in een paar weken tijds. Nooit zoo'n feeks gezien als dat juffertje. Wat was er van je dienst Boven, in de kamer van juffrouw Thane, liet Eustacie, die met een onderdrukt gegiechel de trap had bestegen, zich op het bed vallen en met haar zakdoek tegen haar mond lachte zij onbedwing baar. Ludovic draaide de sjaal vaster om zijn arm en zei„Wat een krabbekatje Ik zou voor geen geld van de wereld je kamenier zijn. Waar lach je nu om „Je zieter zoogek uit!" hakkelde Eustacie, heen en weer wiegend. Ludovic hekeek critisch zijn spiegelbeeld. „Heel net, flink meisje," zei hij. „Ik snap alleen niet, hoe jullie vrouwen ooit klaar komen met aankleeden. Ik kon die ellendige haakjes en oogjes van die jurk ten minste niet vastkrijgen. Daarom nam ik die sjaal. Vind jij dat parfum van Sarah lekker V' Inderdaad, de kamer was dompig van geur. Eustacie hief het hoofd en zei onvast „Natuurlijk met, een heele flesch 't Is affreux Doe 't raam open Die rakkers komen om jou, Ludovic. Wat moeten we doen V' KORTE INHOUD YAN 'T VOORAFGAANDE: Sir Tristram Shield wordt aan het sterfbed geroepen ran z'n oudoom lord Sylvester Laeenham. Lord Sylvester heep zijn bezittingen aan zijn kleindochter Eustacie de Vauban vermaakt en wil haar, voor hij sterft, met Tristram getrouwd zien. De Beau, eveneens een achterneef van den lord, is ook op het kasteel aanwezig. Lavenham's kleinzoon Ludovic, de eigenlijke opvolger van den lord, had destijds voor een speelschuld zijn kostbaren talisman-ring als onderpand aan Matthew Plunkett gegeven. Kort nadien werd Plunkett in een bosch vermoord; de prachtige ring was ver dwenen. Ludovic werd van deze misdaad verdacht en moest voor de politie vluchten. Lord Sylvester sterft plotseling. Eustacie voelt niets voor een huwelijk met Tristram. Ze vlucht en sluit zich aan bij 'n bende drank smokkelaars, waarvan Ludovic het hoofd blijkt te zijn. Tijdens een achtervolging icordt Ludovic door een der kommiezen gewond. Ze vinden een veilig onderkomen in een herberg en daar maakt Eustacie kennis met Sarah Thane, die graai aan hun avonturen wil deelnemen. Tristram heeft zijn nicht in gezelschap van Ludovic teruggevonden. De. Beau wordt ervan verdacht den ring gestolen te hebben en dezen achter een geheim paneel in een der vertrekken van de villa te bewaren. Eustacie en Sarah gaan hem bezoeken. Sarah veinst warme be langstelling voor't beeldhomvwerk in de bibliotheek. Met behulp van Tristram tracht ze het paneel te ontdekken, doch slaagt hierin niet. De Beau heeft Eustacie het hof gemaakt zij wil evenwel niets van hem weten. Ludovic beraamt een plan om zelf de villa binnen te dringen en het bewuste paneel op te sporen. De politie doet 'n inval in de herberg, waar Ludovic verblijf houdt. Hij had een raam geopend en boog zich naar huiten, om geurlooze lucht in te ademen, maar nu keek hij om. „Hoeveel zijn er V' „Twee. Er staat er één op wacht bij de achter trap. Basil heeft ze zeker verteld, dat ze je hier maar eens moesten zoeken." „Dien bij de achtertrap heb ik gezien. Als er maar twee zijn, en Nyè raakt ze niet kwijt, moeten we ze maar in den kelder bergen. Zoolang maar, tot ik mijn ring heb," gaf hij geruststellend antwoord op Eustacie's afkeurenden blik. „We krijgen toch gevangenisstraf, als we ze opslui ten V' „Ja, dat is zoo," gaf Ludovic toe. „Maar dat waag ik er op, als ik van die aanklacht wegens moord af kan komen. Tien tegen één komen we er met boete af." Zij redetwistten hier nog over, toen Clem met een emmer en een bezem kwam. Zij vielen op hem aan om nieuws, en hij kon vertellen, dat Nye den toe stand aardig meester was, en de rakkers al bijna had overtuigd, dat ze op een vruchtelooze boodschap uit waren gestuurd. Hij was hen nu aan 't tracteeren op brandewijn, en dan zou hij hen zelf de herberg rondleiden, had hij beloofd. Dit bericht gaf Eustacie de gedachte in, eenige vrouwelijke kleedingstukken in Ludovic's kamer te deponeeren. Zij ging dit doen, en gaf Ludovic order, aan 't schrobben te slaan, zoodra hij de agenten de trap op hoorde komen. Toen de heer Stuhbs, door cognac gesterkt, boven kwam, was Eustacie weer op de kamer van juffrouw Thane, en nauwelijks had Nye geklopt, met de vraag, of de agent binnen mocht komen, of zij begon opnieuw te razen. Ja, ze moesten allebei maar eens komen ruiken, of die lucht ooit weg te krijgen was. Toen Nye vroeg, of de agent haar kamer mocht doorzoeken, trok ze eerst een beleedigd gezicht, wierp toen de kastdeur open en zei theatraal, dat 't spel nu compleet was een ruwe kerel in haar garderobe snuffelen. Zij verzocht meneer Stubhs, haar gevoelens niet in 't minst te ontzien, haar japonnen er maar allemaal uit te halen en ze op den grond te gooien, als hij zin had. Meneer Stubbs, niet op zijn gemak, verzekerde, dat dergelijke plannen hem vreemd waren. Zij drukte den wensch uit, dat ze maar weer in Frankrijk was, waar een dame beleefd behandeld werd, en met haar zakdoek voor haar gezicht brak zij in tranen uit. Ludovic schrobde onhandig over de natte plek op den vloer en stond smartelijk te snuiven boven den emmer water, en de agent wierp een snellen blik in de kast en een tweeden onder het bed en maakte zich eenigs- zins overhaast uit de voeten. Kort daarop kwam Nye alleen terug. Eustacie stond het raam uit te gluren naar de wijkende ge stalten der twee politiedienaars, en Ludovic, reeds van mopmuts en sjaal ontdaan, trachtte zich los te werken uit de japon van juffrouw Thane. Eustacie kwam terug van het raam. „Ze zijn weg. Gelooven ze, dat mijn neef hier niet is, Nye t" „Dat zou ik niet durven zeggen, juffrouw," antwoordde Nye, de japon van juffrouw Thane van den grond rapend. „En ze zijn niet vér weg ook. Ze wilden hier blijven logeeren, maar ik heb gezegd, dat ik geen bed vrij had. Ik geloof niet, dat ze verder weg zijn dan 't bierhuis even hier vandaan aan den weg." „Willen ze hier in de buurt blijven V' zei Ludovic, weer mannelijk van voorkomen. „Wie heeft ze ge waarschuwd V' Nye schudde het hoofd. „Dat zeggen ze niet. De dikke schijnt er niet veel van te gelooven. Maar voor alle zekerheid zal ik toch den kelder maar voor u klaar laten maken, mijnheer." „Maak hem maar klaar voor de agenten, zei Ludovic. „We zullen ze moeten schaken. „Zulke malligheid gebeurt hier niet, meneer Ludovic, als u dat maar weet Een minuut of twintig later kwamen juffrouw Thane en haar broer terug Eustacie ging Sarah tegemoet en nam haar mee naar haar kamer, snel de geschiedenis vertellend. „Politie in huis, terwijl ik weg was riep juf frouw Thane uit. „Wat ben ik toch een ongeluks vogel. Ik had ze zoo graag helpen beetnemen „Ja, jammer voor je Maar je hebt toch geholpen, Sarah, want Ludovic heeft een japon van jou aange trokken en voor kamenier gespeeld Eustacie deed de deur van juffrouw Thane's kamer open, en nadat juffrouw Thane één stap over den drempel had gezet, deinsde zij terug. ,,'t Is maar parfum," stelde Eustacie haar gerust. ,,'t Gaat al aardig weg. Ludovic kreeg 't idee, een flesch stuk te gooien, en net te doen, of die van mij was. Dan kon hij zijn gezicht weghouden, zie je, want hij deed net of hij huilde en doodsbang was. En ik heb hem uitgescholden, ontzettend „Prachtig," zei juffrouw Thane. „Natuurlijk mijn Fransehe parfum. Ludovic hoorde de stemmen, kwam de gang door en zei grijnzend „Ben je kwaad, dat ik je odeur vermorst heb, Sarah i Je krijgt wel eens een nieuwe flesch van me." „Dank je hoor zei juffrouw Thane aangedaan. „En had je deze japon gekozen Ja, ik zie 't al. Enfin, ik heb haar nooit graag gedragen." „Er is een scheurtje in gekomen aan de schouders," zei Ludovic. „Dat heb ik gezien," antwoordde Sarah. „Maar wat beteekent een japon, vergeleken bij een menschen- leven Eustacie juichte deze gevoelens toe ze had wel geweten, dat Sarah er zoo over denken zou, zei ze. „Natuurlijk," zei juffrouw Thane. „Ik vind zelfs, dat we Ludovic lang niet goed genoeg verzorgen. Ik heb bijvoorbeeld deze groote frissche kamer en hij moet in zoo'n bedompt achterkamertje slapen Ik zal met je ruilen, Ludovic." Ludovic wees dit aanbod snel af. „Ik houd niet van die lucht," zei hij ronduit. Maar juffrouw Thane bracht hem aan 't verstand, dat hij het karpet met parfum had doorweekt, en daarom beter -dan zij in die welriekende atmosfeer kon slapen. De Test van den dag werd opgevroolijkt door schrikken en redetwisten. De politiedienaars waren inderdaad naar het bierhuis gegaan, een mijl ver, en beurtelings brachten zij bezoeken aan den Kooden Leeuw, er binnenkomend op een zeer bescheiden, om niet te zeggen heimelijke manier, en hun aan wezigheid in allerlei hoeken van het huis verklarend

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 22