Indanihren RSP51 ■EU DE TRUC En de schoonmaak is weer achter den rug! Chronische Constipatie is het gevolg van een reeks van tijdelijke verstoppingen NORMACOL VOOR REGELMATIGE WERKING 35 iloor Dan Crickton Rankin bleef staan en keek peinzend naar het vergulde uithangbord boven zijn hoofd. T. Ellis, juwe lier, stond er op. Hij trok zijn das recht, en voelde naar de speld, die er instak een hartvormige robijn, afgezet met dia mantjes. De minzame, kleine man achter de toonbank wekte nu niet direct een snuggeren indruk. Bij het binnentreden van den cliënt keek hij op en glim lachte vriendelijk. „Goeden morgen, mijnheer," groette hij met een lichte, buiging, „waarmee kan ik u van dienst zijn V' „Ik zou graag een paar ringen van u zien. Met diamanten. De beste, die u hebt." Tom Ellis, de juwelier, slikte iets weg. Dat zou wat kunnen worden Hij ging snel naar de safe en haalde een langwer pig etui te voorschijn. „Wat zegt, u hier van vroeg hij niet zonder trots. Rankin bekeek een der ringen nauw keurig en schudde toen het hoofd. „Zijn dit de beste, die u heeft in formeerde hij met gefronst voorhoofd. Tom Ellis knikte spijtig en deponeerde de ringen weer op hun oude plaats. Eensklaps verschoot hij van kleur. Twintig. hij wist zeker dat er twin tig ringen in liet etui hadden gezeten En nu waren er nog maar negentien. Zonder aarzelen drukte hij met zijn voet op den alarmknop, die in rechtstreeksche verbinding stond met liet nabijgelegen hoofdbureau van politie. ,,'t Spijt me," hoorde hij Rankin zeggen, „Dan zal ik maar wachten, tot ik weer'in New York ben." „Als u nog even tijd hebt" Tom probeerde, zijn stem heel rustig te laten klinken „zal ik u een ring laten zien, dien ik gewoonlijk aan niemand toon." Rankin wachtte geduldig, terwijl Tom in zijn safe zocht naar het sieraad, dat in werkelijkheid slechts in zijn fantasie bestond. Nauwelijks vijf minuten later kwam een kleine politieauto met pie pende remmen voor den winkel tot stilstand. „Wat is er aan de hand, mijnheer Ellis f" Joe Hunter, hoofdinspecteur, stormde den winkel binnen met een vervaarlijke revolver in de vuist. Ellis wees naar zijn klant. „Deze me neer bekeek een paar kostbare ringen en nu ben ik er een kwijt." „Kwijt herhaalde Hunter. „Hebt u gezien, dat hij 'm wegnam Ellis schudde het hoofd. „Nee, maar ze zeggen wel eens, dat een hand soms vlugger kan zijn dan het oog. Waar schijnlijk paste hij een truc toe. Rankin, die op een stoel voor de toon bank zat, sprong verontwaardigd over eind. „Maar maar dat is een schan daal Hoe durft u mij te beschuldigen van diefstal t Ik wensch onmiddellijk gefouilleerd te worden Joe Hunter knikte. „Dat zal gebeu ren," bromde hij grimmig. „Kan ik uw achterkamer gebruiken, mijnheer Ellis f' Terwijl de klant, aan den lijve werd onderzocht, keek Tom eenige facturen door. De verdwenen ring bleek ruim duizend dollar waard te zijn. Eenige oogenblikken later kwam Rankin uit de achterkamer te voor schijn. Joe Hunter, die hem op de hielen volgde, uitte allerlei verontschuldigin gen. „Neemt u me niet kwalijk, mijn heer. Ik. „In orde, chef." Raukin glimlachte minzaam. „Iedereen maakt wel eens fouteiL op z'n tijd. Ik vermoed, dat mijnheer. Ellis den ring ergens heeft neergelegd." „Wat. bedoelt u, dat hij "m niet heeft t" hakkelde Tom Ellis. Joe Hunter schudde het hoofd. „Nee. daar durf ik een eed op te doen." Maar ik weet zeker, dat die ring in het etui lag. Niemand anders kan 'm hebben weggenomen." Hunter haalde de schouders op. ,,'t, Spijt me maar ik kan dezen mijn heer niet vasthouden wegens diefstal, als er geen enkel bewijs is." Toen Evvie twee uur later den winkel binnentrad, zocht Tom nog steeds naar zijn ring. Het meisje zag er zeer onop vallend uit. Ze droeg een eenvoudigen. donkeren mantel en een lichte sjaal. Evvie opende haar taschje en haalde er een armband uit. „Het slot is ver bogen," vertelde ze. „Zou u 't voor me kunnen repareeren f" Tom knikte. „Heel makkelijk. Een werkje van hoogstens vijf minuten." Evvie's vingers gleden langs den onderkant van den toonbankrand. Bijna heelemaal vooraan, had Rankin gezegd. Plotseling voelde ze 't een groot stuk gebruikt kauwgom. En de ring zat er veilig in verborgen Evvie trok liet sieraad voorzichtig uit de substantie en stopte het ongemerkt in haar taschje. Het ging geweldig, dacht ze triomfan telijk. Voor den vingervluggen Rankin was het een doodeenvoudig karweitje geweest om den ring weg te nemen en met een stuk kauwgom onder aan den toonbankrand te bevestigen. Ondertusschen hield Tom zich beziu met den armband. Toen hij eenige mi nuten later een auto voor de deur hoorde stoppen, gleed er een glimlach over zijn Slechtgehumeurd stapte Joe Hunter de zaak binnen. „Bent u soms weer een ring kwijt f" begon hij op schamperen toon. „Denkt u misschien, dat ik niets anders' te doen heb dan hierheen te komen f" „Nee." De oogeu van den ouden man vestigden zich op Evvie. „Maar ik ge loof, dat ik mijn verloren ring weer terugheb. Wilt u misschien deze jonge dame even laten fouilleeren." Evvie wachtte niet, totdat de politie man aan het verzoek zou voldoen ze rende naar de deur, doch voor ze den knop te pakken had, schoot Hunter's arm uit en greep hij haar bij den mantel. „Even wachten snauwde de in specteur. Hij trok haar het taschje uit de hand en maakte het open. „Ver draaid, mijnheer Ellis U hebt gelijk Hier is de ring 1" „Dacht ik wel !"grinnikte. Ellis. „Toen u vanmorgen tot de ontdekking kwam, dat die kerel den ring niet in zijn bezit had, begreep ik, dat 't sieraad ergenR verstopt moest zijn. Ik zocht en zocht, maar kon niets vinden." Hunter draaide den ring peinzend tusschen zijn vingers. „Kleverig," mom pelde hij. Toen gleed hij met zijn hand langs den onderrand van de toonbank. „Ik zou.... ja! Hier is een stuk kauwgom. Verdraaid handig, dat moet ik zeggen. Maar hoe wist u, dat deze jongedame een handlangster was Ik zie absoluut geen aanknoopingspunt." Tom grinnikte en keek dommer dan ooit. „Dat geloof ik graag," zei hij, „maar u bent ook geen juwelier. Kijk Hij toonde Evvie's armband, waarin een hartvormige robijn zat, afgezet met diamantjes. „Dit hier is een niet veel voorkomende steen. En een té opval lende overeenkomst bracht me op het spoor. Haar vriend, die vanmorgen hier was, droeg namelijk zoo'n dasspeld." Voor de nieuwe gordijnen e.d. hebben we nu meteen maar Indanthren geverfde stoffen ge nomen! 't Ziet er alles nu zoo lekker frisch en helder uit en je kunt de ramen gerust wagenwijd openzetten, want Indanthren-geverfde stoffen verschieten nooit! Ze zijn onovertroffen waschecht, zonecht en weerecht! Let op het merk: De OORZAAK van Chronische Consti patie ligt in de meeste gevallen aan de moderne, geconcentreerde voeding, welke arm is aan de zoo noodzakelijke slakken en ballaststoffen. Dit gebrek veroorzaakt een ernstige vermindering van de werking der darmwandspieren, hetgeen telkens terugkeerende verstop pingen ten gevolge heeft, verstop pingen, die tenslotte tot Chronische Constipatie leiden. De moderne voe dingswijze vraagt dus om een middel, dat dit gebrek aan ballast opheft en aldus de normale darmfunctie instand houdt. Dit middel is Normacol. Normacol voorkomt Chronisch* Constipatie. Normacol is een bij uitstek geschikt middel om de darmspieren in geregelde werking Gebrek Mn ballaststoffen Normacol zorgt voor het verslapt de darmwandsple- noodzakelijke volume est ren, met Chronische Con- herstelt op die wijze de stipatte als gevolg. normale darmfunctie. te stellen en te houden en zoo Chronische Constipatie te voorkomen. De zuiver plant aardige Normacol-korreltjes zwellen in den darminhoud gelatineus op en vormen daar het zoo noodzakelijke volume. Een kleine hoeveelheid Normacol van tijd tot tijd in genomen, zorgt voor een geregelden, gemak- kelijken stoelgang en juist de normale darm functie voorkomt Chronische Constipatie. Overtuig U van de gunstige werking van Normacol, en zond ens nevenstaande coupon in open env., gefr. met Ivi et postzegel, of zond ons een briefk. Dan ontvangt U gratis en fr. 'n proefzending Normacol. Aas, C. N. Schmidt. AM. P. 27. Keizersgracht 31, Amsterdam C. (S.v.p. volledig en duidelijk in blokletters DEN HEER i MEVROUW MEJUFFR. S ADRES: PLAATS:

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 35