Venhc
De roem ran een
middeleeuwscVien bond
Wat ruikt t hier heerlijk
VERKOUDHEID!
Alka-Seltzer
HONINGKOEK
K RISKEER GEEN
12
Wanneer iemand onze koekfabriek binnenkomt, is in negen
van de tien gevallen het eerste woord: „Hè, wat ruikt 't hier
heerlijk"! - Het is de geur van den honing, die in Verkade's
koek wordt verwerkt en waarvan de heele fabriek vervuld is.
Die zelfde heerlijke honinggeur komt U tegemoet, zoodra U
thuis de verpakking van een Verkade's Prima Ontbijtkoek van
30 cent openmaakt. Iedere Verkade's koek is bereid met véél
honing van de lekkerste en geurigste soorten.
Prima Honingkoek (geel carton) 18 en 30 et. Honingkoek (groen
carton) 211jï et. Snijkoek 25 et. Buyterkoek 10, 16 en 20 et.
WU HANDHAVEN W
KWALITEIT
Indien een gewone verkoudheid wordt
verwaarloosd, kan zulks tot ernstige
gevolgen leiden. Wees dus voorzichtig.
Geef verkoudheid geen kans. Begin
meteen na het eerste waarschuwende
niessignaal te alkaliseeren met
het verrassende middel, dat Verkoud
heid met spoed verdrijft.
U behoeft slechts een Alka-Seltzer
tablet in een glas water te doen. Drink
het als het bruisend oplost en U bereikt er TWEE belangrijke
dingen mede - het zal 't doffe, pijnlijke verkoudheidsgevoel
verlichten en gelijktijdig het overtollige zuur in Uw lichaam
neutraliseeren, hetgeen veelvuldig de oorzaak
van verkoudheid is.
Alka-Seltzer blijft onovertroffen voor het verhel
pen van Verkoudheid, Hoofdpijn, Maagzuur,
Indigestie, Neuralgie en Rheumatische pijnen
Millloenen men se hen uit alle
deelen der wereld gebruiken en
roemen Alka-Seltzer om de
verlichting/ die het hun schenkt.
Imp. l.inthut l~ Co.. Sinqcl I I 1.
Amsterdam
Apothekers
en Drogisten
56 c. f. 1.12' 2
Historisch gevecht tusschen een hond en den ridder,
die verdacht werd van moord op den baas van den
hond, ridder Aubry de Montdidier. Dit tweegevecht
had plaats op 't eiland der Notre Dame te Parijs."
^""harlemagne (zoo ver-
halen de middeleeuw -
sche zangers) had een
jonge en schoone echtge-
noote, de lieftallige en
reine Blanchefleur. Hij
was gelukkig met haar en
er was vrede in het rijk.
Alle vijanden waren door
den grooten koning ver
slagen, en nu genoot hij
de vrucht van zijn werk,
aan de zijde der sprookjes
achtig mooie keizerinne.
Maar het geslacht van
Mainz, het geslacht der
verraders loerde nogHet
peinsde op middelen, om
den koning met den
witten baard ongelukkig
te maken. En hoe kon dat
beter, dan door hem te
treffen in zijn dierbaar-
sten schat, in zijn allerbekoorlijkste Blanchefleur bereikte den brandstapel,
vrouwtje knielde neer en sloeg haar oogen ten
De judasachtige Macaire gleed op de hemel. „Ik sterf onschuldig riep zij
koningin toe als een slang, hij kroop en uit. En reeds knetterden dreigend
hij kronkelde, en met de hulp van den de vlammen. Plotseling, ruw, werd
walglijken dwerg, die als nar aan het toen de diepe stilte, rondom het slacht-
hof van den Grooten Karei leefde, wist offer ontstaan, verbroken. Er werd
hij de blanke lelie te bezwadderen, het een mensch levend in het laaiende vuur
lieve en onschuldige koninginnetje ver- geworpen. „Wie is het V' vroegen de
dacht te maken in de oogen van haar nieuwsgierigen. Het was de dwerg, de
echtgenoot en diens hovelingen. geniepige dwerg Macaire zelf had
Charlemagne verdacht Blanchefleur hem in den vuurgloed gegooid de
niet alleen hij geloofde stellig in verrader had zich aldus ontdaan van
haar schulden in denzelfden blin- een gevaarlijken medeplichtige,
den waan vervielen Karei s baronnen Nog wachtte de koningin de vol-
en de dwerg grijnsde, Macaire loerde, trekking van haar lot af. Maar haar
Hij naderde zijn doel. Straks ging de biechtvader, de abt van Saint Denis,
keizer zijn gemalin verstooten dan kwam voor haar op. Hij liet Maeaire
moest hij verder leven zonder haar, dus wegzenden en sprak „Sire, ik verzeker
zou hij ongelukkig zijn, en zij van Mainz u, uw vrouw is onschuldig En hertog
konden lachen. Naimes voegde er zijn woord bij „Sire,
„Op den brandstapel met haar Op u kunt haar zoo niet doen sterven
den brandstapelriep Macaire reeds, stel er u mee tevreden, haar te ver-
Er zijn oogenhlikken, dat stilzwijgen bannen uit uw rijk De oude keizer
het eenige waardige antwoord is, dat was ontroerd kij keek met smartelijke
een onschuldig aangeklaagde kan geven, blikken naar den brandstapel, die zijn
Voor Blanchefleur was het één dier liefste bezit wilde verslinden. „Ik heb
oogenhlikken zij boog het hoofd en zei veel van je gehouden," zei hij tegen
niets. Blanchefleur, „en nu kan ik je niet
Er werd een proces begonnen, „het meer liefhebben maar het leven zal
proces der koningin". Macaire speelde ik je schenken. Ik zal je buiten mijn
de rol, die later een Fouquier-Tinville gebied laten leiden. Ga." Toen ver
zou vervullen tegenover een Marie wij derde Blanchefleur zich schreiend
Antoinettehij beschuldigde, hoonde, van den brandstapel, waarvan de
lasterde. „Den dood! Den dood!" vlammen reeds naar haar grepen. Al was
riep hij ieder oogenblik uit. Naimes de ballingschap bitter, ze leek haar zoet
echter, de wijze en trouwe hertog van bij een zoo afgrijselijken dood
Beieren, sprong in de bres voor de on- Zij werd toevertrouwd aan de hoede
schuld, maar hij bediende zich vooral van een goeden jonker, die Aubry
van politieke argumenten. „Pas op heette. Zij gingen op weg. De ge-
riep hij den keizer toe. „U haalt u een leider der koningin had goed gedaan,
ontzettenden oorlog op den hals met dat hij zijn wapenrusting had aange-
den koning van Constantinopel, den daan want hij zou op Zijn tocht een
vader van uw gemalin Eindelijk moest schrikkelijk avontuur beleven. Had hij
de beklaagde voorkomen. Zij had het omgekeken, hij had achter zich een
purper niet willen afleggen, zij had gewapenden man gezien, die te paard
koningin willen blijven immers, door zat en wiens blik gericht bleef op
niets had zij haar rang en haar recht Blanchefleur. Het was Macaire.
verbeurd Maar haar aangezicht, eer- Zij kwamen in een groot bosch. De
tijds bloeiend als een roos in den zomer, koningin had dorst en stapte af bij een
was nu bleek en mat. Zij sprak met bron. Opeens stiet zij een kreet van
nobele fierheid zij beriep zich op God, schrik uit haar oogen waren den ver
den hoogsten Wreker. God echter rader gewaar geworden. Maar Aubry
aldus de zanger volgt Zijn eigen we- was nabij hij snelde toe en wierp
gen Hij wou de onschuld van Blanke- zich vóór haar, wier verdediging hem
bloem nog niet aan het licht brengen, was opgedragen. „Terug! Terug!"
De koningin werd veroordeeld tot den riep hij Macaire toe. Er begon een hevige
dood door het vuur. strijd. De koningin moest aanzien, dat
In zwarte kleederen gehuld, met een Aubry door haar vijand ontwapend
zwarten sluier voor, werd zij ter dood werd, dat deze zijn weerloozen tegen-
geleid door die ontzaglijke Parijsche stander opnieuw aanviel en hem doodde,
menigte, die later een andere koningin, Arme Blanchefleur Slechts van de
even onschuldig, met gelijke fierheid vlucht had zij redding te wachten en
naar de martelplaats zou zien voeren, vluchten deed zij -en zoo goed wist