dan if dit de zeep vooïU—
de nieuwe swamp
die tl fit houdtj
DOETU AAN SPORT? KUKTU ER NAAR?
OF HEBT U HET TE DRUK?
«'ACT"
OE NIEUWE SPORTZEEP
31
niet meer. Als zij wilde, kon zij er zich
gerust in Ritz mee vertoonen, niemand
kon van haar gezicht aflezen, dat zij
tegenwoordig maar een doodarm, hard
werkend meisje was. Maar die valsche
rol tegenover Herbert Morris
Zij zag hem voor zich, hoorde zijn
diepen, lach en voelde zich weer door
hem gedragen tijdens den dans. Het
visioen bekoorde haar en plotseling nam
zij een opgewonden besluit. Nog eenmaal
wilde zij zijn wat zij voorheen was, nog
eenmaal hem terugzien en vroolijk zijn
om dan voorgoed te verdwijnen in de
lagere kringen, waarin zij slechts moei
lijkheden en zorgen en nóóit 'n vroolijk,
of zelfs maar zorgeloos uur had gekend.
Bevreesd, dat zij op haar besluit zou
terugkomen, zette zij zich aan tafel. Zij
schreef den chef de réception van Ritz,
dat zij de uitnoodiging aannam, sloot
een van haar oude visitekaartjes bij
den brief in, ontbeet vervolgens j|et
een drogen cracker en verliet het huis.
Het leven scheen haar plotseling veel
vroolijker toe en terwijl zij zich met
vluggen pas naar haar betrekking begaf,
voelde zij zich jaren jonger en niet het
minst meer bezwaard door een zorg
volle toekomst. De wereld leek anders,
zonniger geworden
In het wereldje, dat zich bewoog
rond den firmanaam Ellis en Duke, was
echter niets veranderd. De chef van het
warenhuis was dezen dag even knorrig
en barsch als anders, de controleurs
weer bedilziek en de klanten even
veeleischend. Violet deed als altijd haar
uiterste best, maar het stond vast als
een axioma bij Ellis en Duke, dat nooit
een verkoopster voldoende haar best
deed. Zij kreeg dien morgen minstens
drie onverdiende standjes te incasseeren,
doch vandaag maakte het geen indruk
op haar. Zij dacht aan Herbert Morris,
aan het feest van morgen en aan het
schitterende festijn bij Ritz, waarbij zij
morgenavond zou aanzitten. Wat haar
daarna wachtte deerde haar niet -
het was immers dwaas zich zorgen te
maken- voor den regen, terwijl de zon
volop scheen
Violet zocht 's middags doodmoe ge
durende een oogenblikje steun aan haar
stand, toen zij eensklaps de blaffende
stem van den chef achter zich hoorde.
„Dat is de zooveelste maal vandaag,
miss Warnar," klonk het nijdig. „U
staat daar werkeloos, terwijl de klanten
wachten. Wat mankeert u toch Denkt
u zich hier de vrijheid te kunnen ver
oorloven onze klanten naar een ander
te jagen 1"
Verschrikt wendde zij zich om. Zij
had inderdaad staan droomen en niet
bespeurd, dat een paar hoeren haar
stand genaderd waren. Ongeduldig ke
ken zij rond en niet zonder eenig leed
vermaak waren zij getuige van dien
uitbrander.
„Ik help al, mister Markham," sta
melde zij beduusd. Zij haastte zich naar
de wachtende koopers en terwijl zij een
vluchtigen blik in het rond wierp, viel
haar eensklaps een heer in het oog, die
aan den stand naast den haren 'n pakje
scheermesjes kocht. Op hetzelfde oogen-
blik week al het bloed uit haar vuurrood
gelaat. Daar stond Herbert Morris en
keek haar aan. Hij had het standje
gehoord en scheen verbluft. Doch plot
seling wendde hij zijn blik van haar af,
nam een bon van de verkoopster aan
en verwijderde zich.
Violet voelde zich als versteend.
Werktuiglijk hielp zij de klanten,
toonde de verlangde artikelen en schreef
een paar bonnen. Naar Herbert Morris
durfde zij niet meer rond te zien het
liefst zou zij van schaamte hard wegge-
loopen zijn. Zij was ontmaskerd - de
rijke studente was uit haar rol gevallen.
Wat moest Herbert Morris nu niet van
haar denken, nadat zij vanmorgen dat
kaartje naar Ritz gezonden had Hij
kon alléén denken, dat zij 'n intrigante
was, die zich had getooid met een val
schen schijn, om zich in een wereld te
dringen, die de hare niet was. Er was
géén andere mogelijkheid - in de oogen
van Herbert Morris had zij zich voor
goed geblameerd.
Het was zes uur, het warenhuis sloot
en met een ziek, ellendig gevoel ging
zij naar huis. Aan haar droomen, die
's morgens-haar wereld zoo fleurig en
zonnig hadden gemaakt, durfde zij niet
meer te denken. Tot geen prijs zou zij
Herbert Morris thans nog onder de
oogen zijn gekomen. Hij mocht van haar
denken wat hij wilde, zelfs dat zij een
b A-Dgster was. Maar morgen zette zij
b 'slist geen voet buiten de deur.
De teleurstelling was groot genoeg,
om tranen bij haar te voorschijn te
roepen. Doch eensklaps zette zij die
kinderachtigheid van zich af. „Het kan
me niets schelen het feest niet en
Herbert Morris niet," zei ze tot zichzelf,
maar diep in haar hart bejammerde
zij het toeval, dat de schreden van Her-
bert Morris tot die ongelukkige ont
moeting had geleid.
Violet ging dien avond vroeg naar
bed. En intusschen liep Herbert Morris
in het Ritzhotel zijn kamer op en neer
Hij was de sensationeele ontdekking
van dien middag nog niet geheel te
boven. Ze kwam morgenavond niet
natuurlijk kwam zij niet, nu zij zich
ontmaskerd, wist als een bedriegster.
Hst was een verdrietige teleurstelling,
die hij opgedaan had, maar hij mocht er
zich gelukkig mee prijzen. Een meisje,
dat zich met vreemde veeren tooide
om aantrekkelijker te schijnen dan zij
was, gaf blijk van een onoprecht ka-
rakter en dergelijke menschen schuwde
hij. Een arm warenhuisverkoopstertje
in het exclusieve Ritz zóóveel onder
nemingszin had hij het vorige jaar geen
oogenblik bij miss Violet vermoed
Hij lachte schamper, toen hij zijn
kamer verliet om te gaan dineeren.
Herbert Morris had zichzelf overtuigd,
dat zijn belangstelling voor Violet War
nar spoorloos verdwenen was, maar
niets is zoo onberekenbaar als mensche-
lijke gevoelens. Hij trachtte niet aan
haar te denken en bijna een heelen
dag gelukte het hem ook. Doch toen hij
dien avond te midden van het geroeze
moes der gasten van Ritz, die voor
dezen eenen dag hun voorname terug
houding hadden laten varen voor een
uitgelaten feeststemming, aan tafel no.
20 plaats nam en naar dien leegen stoel
tegenover zich staarde, voelde hij zich
verlaten en drong de gedachte aan zijn
vis-k-vis van vorig jaar zich onweer
staanbaar aan hem op. Hij zag haar
zitten niet in een kostbaar avond
toilet zooals toen, doch in de goedkoope
jurk van den vorigen dag, waarvan
zelfs een leek als hij de inferieure kwa
liteit kon onderkennen.
De gedachte aan haar was hinderlijk
en maakte hem onrustig en bij .na kon
hij wenschen, dat hij het bedrog niet
had ontdekt. Bedrog - toen dat woord
hem inviel, liet hij vork en mes even
rusten. Tegelijk zag hij den chef de
réception zijn tafeltje naderen. Als een
zorgzame gastheer ging hij rond, speu
rend, of alles naar wensch ging. Toen hij
den leegen stoel aan het tafeltje ont
dekte, fronste hij even zijn wenk
brauwen.
„Ik zie tot mijn spijt, dat u alleen
dineert," zei hij met een buiging.
„Wenscht u misschien een plaats aan
een andere tafel Of verwacht u miss
Warnar nog?"
Hij had een blik op het kaartje
In tuben rail 20 en 35 cl.
hl groote
ronde doozen ran 20ct.
Inoraledoozenrari lOct.
racMiw
blanke tanden krijgt U - en houdt U -
wanneer U regelmatig PASTOL ge
bruikt. PASTOL krast niet. Kan niet
krassen, omdat Pastol het tandsteen door
oplossing radicaal doet verdwijnen.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
Actieve mensen van elke leeftijd, sportlui, toeschou
wers, zakenlui, dit is een nieuwe toiletzeep, waar
U heel spoedig niet meer buiten zult kunnen. Het
is een gezondheidszeep met zeer bijzondere eigen
schappen. Juist wat U nodig heeft En het schuim
is iets geweldigsAls U warm en vermoeid is, roept
het Rexona-bad U. U stapt erin wat een op
wekkende geur een zee van schuim een
ongekend genot I Het Rexona-schuim dringt tot diep
in Uw poriën door en wast alle stof en
vuil van de hele dag weg. Uw huid is nu
weer geheel bacterievrij en kan weer op
normale wijze zijn functie verrichten. Elk
gevoel van vermoeidheid is na ditRexona-
bad als bij toverslag verdwenen. U voelt j
zich als verjongd, U straalt van gezond-
heid, U bent weer een ander mens.
Maar U behoeft dit zo maar niet te ge
loven. Probeer Rexona zelf, vandaag nog!