Sanatoqen
Stolisofalh llw vfo&l
KERNGEZOND 1%
KINDEREN
WORDEN WEER
13
stevig maaksel en voorzien van een inge- lezen, toen er plotseling gescheld werd.
wikkeld slot. Johnny was nieuwsgierig Mab ging opendoen en stormde een
wat Pinkerton van die ongewone trans- oogenblik later opgewonden de kamer
actie zou zeggen. Erg gerust was hij er binnen.
niet op. Jim Pinkerton had niet véél „Johnnv, raad eens die meneer, om
vertrouwen in de menschen. Toen hij zijn koffer....!"
even later het kleedkamertje ging stof- Johnny hoorde niets, als versuft zat
zuigen en achter den grooten passpiegel hij in de krant te staren. „Johnny gaf
keek, viel zijn blik op een paar groen zij hem een duw, „die meneer om zijn
gekleurde lapjes zijde. Hij raapte ze op koffer, hij wacht in de gang."
en zag dat ze den opgestikten naam Nu pas keek Johnny op. „Die me-
droegen van Pinkerton's kleeding- neer. oh, MabHet kwam er
magazijn. Een beetje verbaasd hield hij fluisterend nit. maar zijn oogen schit-
ze in zijn hand. De kooper moest ze uit terden, alsof hij een vreugdegehuil had
den kraag van zijn colbert en uit zijn aangeheven. Hij greep Mab beet en
overjas hebben gescheurd. Bij langer duwde haar naar het achtervenster,
nadenken dacht hij de reden van die „Vlugfluisterde hij haar dringend in
ongewone handelwijze te kunnen ver- het oor,.„haal een politieagentEn als
moeden .- die meneer wilde bepaald niet je er geen ziet in de straat, bel het
weten, dat hij zijn kleeren in een con- bureau dan op Maar vlug, vliegens-
fectiemagazijn kocht. vlug....!"
Om tien uur kwam Jim Pinkerton en Mab vroeg niets en klom gehoorzaam
hoorde de transactie met een ondoor- het venster uit. Johnny begaf zich naar
grondelijk gezicht aan. de gang. Hij herkende den bezoeker met
..Ik heb den koffer en de doos bij u in één oogopsiag hij was nog precies ge-
het kantoortje gezet, besloot Johnny, kleed, zooals hij hem den vorigen Vrijdag
..Als hij soms terugkomt, terwijl ik van- den winkel uitgelaten had. „II komt
middag naar huis benom uw koffer," begon hij zoo vriendelijk
„Jawel, éls hij terugkomt," mompelde mogelijk. „Ik zal hem even halen. P
Jim Pinkerton met een sarcastische bent zeker in den winkel geweest
stem en daarop verdween hij in zijn „Ja, en daar kreeg ik uw adres. Het
kantoortje. spijt me dat ik niet eerder kon komen.
Dien heelen dag zag Johnny met een Maar ik wist dat hij daar veilig bewaard
angstig voorgevoel naar zijn klant uit. was en
Maar de uren verstreken en toen de „Heel veilig, en hier ook," stemde
winkel gesloten werd, was hij nóg niet Johnny toe. „Beroerd dat ik mijn be
komen opdagen, 's Nachts sliep hij er trekking kwijt raakte, omdat u niet
niet van en Jim Pinkerton's gezicht terugkwam."
voorspelde den anderen dag weinig „Dat heb ik tot mijn spijt moeten
goeds. Het was guur weer met storm vernemen," zei de ander. „Maar," ver
en hagel, zoodat er slechts weinig klan- volgde hij, terwijl hij met een royaal
ten kwamen. Het werd avond en Jim gebaar een portefeuille voor den dag
Pinkerton liep als een getergde leeuw haalde, „ik zal u schadeloos stellen. Wat
den winkel op en neer. Tegen sluitings- denkt u van honderd dollar V'
tijd barstte hij plotseling los. Op hetzelfde oogenblik slaakte Johnny
..Ziezoo, we gooien de tent op slotJe een zucht van verlichting er werd een
begrijpt zeker wel wat er voor je opzit, sleutel in het slot gestoken. Hij zag Mab
vriend. Dat grapje van gisteren doet de terugkeeren met een politieagent en een
deur dicht. Je hoeft Maandag niet meer burger en keek plotseling heel monter,
terug te komen en je loon houd ik in." „Honderd dollar is niet genoeg," zei hij
„Maar. maar. stamelde John- vriendelijk,
ny ontdaan. Terwijl hij dit zei legde de man in
„Ruk in, zeg ik," bulkte Jim Pinker- burger een hand op den schouder van
ton. „En laat je hier nooit meer zien den ander. „Dick Rogers is dit de
Als het je niet aanstaat, zóék je je recht man van den koffer, mevrouw?"
maar. Dit zeg ik je echter bij voorbaat Johnny Russel beantwoordde de
je zult het nergens vinden, omdat het vraag. „Jawel, rechereheur, dat is hij,"
recht aan mijn kant staat. Het is hier zei hij triomfantelijk. „Ik las juist in de
geen credietmagazijn. krant dat ze hem Vrijdag gearresteerd
Johnny begreep dat hij niets in te hebben en gisteren weer losgelaten
brengen had. Hij kon wel huilen als hij wegens gebrek aan bewijs. Hij is inder-
aan Mab dacht, maar hij hield zich goed. daad dezelfde man, dien voorbijgangers
„U bent de sterkste en ik kan er dus Vrijdagmorgen in de vroegte het bank-
niets tegen doen," zei hij driftig. „Maar filiaal van Reckitt hebben zien ver
dien koffer en die kleeren neem ik mee. laten in een blauw gespikkeld costuum,
Als die meneer komt, weet u waar ik met een grijze overjas en een koffer in
woon. Mijn tw intig dollar zal ik hebben." rijn hand. Zijn kleeren en zijn koffer
Jim Pinkerton begon hoonend te heeft hij bij mij achtergelaten en uit
lachen, terwijl hij den koffer en de doos zijn nieuwe kleeren het winkelmerk ver
uit het kantoortje haalde. Hij ging hem wijderd."
voor naar de deur en opende haar wijd. „Alles om ons van het spoor te bren-
„Dank u wel en veel geluk ermee, gen en herkenning te voorkomen," grin-
meneer," zei hij sarcastisch, alsof hij een nikte de rechercheur. „We dachten het
goeden klant uitliet. Toen viel de winkel- wel, dat hij zich zoo vlug mogelijk van
deur achter Johnny Russel dicht en dien koffer en zijn kleeren ontdaan zou
stond hij op straat, zoowel iu figuurlijken hebben; toen ze er hem mee gezien
als letterlijken zin. hadden was het een te gevaarlijk bezit.
„Arme, lieve kleine Mab. mom- Maar we hadden geen bewijs en de oog-
pelde hij tusschen zijn tanden. getuigen herkenden hem in die nieuwe
Er braken donkere vooruitzichten aan kleeren niet. Geeft u dien koffer met
1 oor kleine Mab. Haar oog stond droevig gestolen effecten maar met mij mee. Er
co haar mondhoeken hingen verdrietig zit 'n waarde in van honderdentwintig-
omlaag. I oor Johnny waren de dagen duizend dollar en voor de opsporing is
nog droeviger. Hij verweet zich dat hij te tien procent uitgeloofd. Wel, u hebt
goed van vertrouwen was geweest en geloof ik geen kwaden klant aan hem
lichtzinnig gehandeld had. Op sommige gehad.
oogenblikken, als zijn woede hem de „Oh, Johnny," snikte Mab zenuw-
aas werd, schopte hij tegen den koffer achtig, toen de inbreker stevig geboeid
en smakte de doos door de gang en stelde was weggeleid, „herinner je je nog wat
zich met intens genot voor, dat hij den Jim Pinkerton zei, toen je met dien
eigenaar ervan onderhanden had. koffer den winkel verliet
Op een Woensdagmorgen zat Johnny „En óf," grinnikte Johnny. „Dank
m het pas ontvangen ochtendblad te u wel en veel geliik ermee
„MIJN DOCHTERTJE
oud 9 jaar, was erg zenuw
achtig en bleek. Ook opschoot
ging hei niet goed. Wij zijn be
gonnen haar Sanatogen te ge-
yen en ik moet toegeven, dat zij
buitengewoon is bijgekomen.
Haar wangen hebben nu een
frisschen blos,haar lippen heb
ben de kleur van 'n roode roos
en haar geheele gezondheid
is zeer verbeterd," schreef een
gelukkig vader, de Heer E.G.H.
„Wat is je kamer geweldig opgeknapt met dat nieuwe viltzeil!"
„Ja, en wat zoo prettig is mijn huis is véél minder gehoorig
geworden. Bovendien is die schimmelboel van vroeger heetemaal ver
dwenen. nu ik mijn vloeren gesanisoleerd heb. Deze vloerbedekking
is werkelijk hygiënisch en isoleerend tegen vocht, kou en warmte"
„En hoe is het met het onderhoud?"
„Het onderhoud! Viltzeil is héél gemakkelijk afwaschbaar en 'n
groot voordeel sterk en uiterst billijkEn dan je kunt kiezen
uit alle mogelijke dessins en kleuren."
„Je brengt me op 'n idee! Ik ga nu met den schoonmaak mijn huis
kamer óók sanisoleeren. Die is dan weer voor jaren fijn in orde."
STRAGULA BALATUM VOCALEUM
