Het Engebclie geluksklayerblad m Vierlingen blijven slechts zelden in leven Mammy Miles en haar vierlingOp den achtergrond de vierjarige Gordongeheel rechts ondeugende Ann en naast haar het donkere buitenbeentje Mie. JlrhT' Na reeds herhaalde malen in woord en beeld aan dacht ie hebben geschonken aan de wereldberoemde Canadeesche Dionne-vijfling, is hei ons ihans een genoegen hier een plaais ie mogen inruimen aan een exclusieve reportage van een onzer medewerk sters, die dezer dagen aan de even aanvallige als beroemde Engelsche vierling, in hei Engelsche plaats je Si. Neois woonachiig, een bezoek heeft gebrachi. Zoo nu en dan in de Engelsche pers opduikende berichten zijn oorzaak, dat we onmiddellijk na aankomst te Londen op „vierlingen-jacht" tijgen en niet rusten, voordat de residentie van het voorspoedige klaverblad gevonden is. Schamele oogst van veelzijdige strooptochten bestaat ten slotte uit naam en adres van de eenige in Engeland levende vierling plus lijstje van de algemeene bezoekuren. Vader en moeder met hun voorspoedig rijjtal. l)e vierling is hier pas een jaar en twee maanden. Voldoende gegevens om den bijna 200 km. langen tocht te ondernemen, maar wat voor waarborg voor exclusieve kopij Geweldige bof in den vorm van aanbod van de directie van fabriek in melkproduc ten om voor behoorlijke introductie bij haar „voed sterkinderen" te zorgen. Nog prettiger het voorstel van Cow and Gate Ltd.om zelf per auto mee te komen. Gastheeren, die dat bezoek aan die vierling nu eigen lijk niet zoo heel belangrijk vinden, er veel meer voor voelen om de vreemdeling een goeden indruk van het Engelsche platteland te geven. Daarin ook wonder wel slagen, dank zij vele bezoeken aan grappige oude gelagkamers met open haardvuren en oud-eiken balken-plafonds. Vierling, die al op het gezelschap zit te wachten op glad-geschoren grasveldje achter bescheiden huis in het vroe ger vrij onbekende St. Neots. Vier hoogblonde krullebollen en één iets donkerder ventje. Dus in het geheel vijf, want Ernest, Paul, Ann en Mie Miles worden angstvallig bewaakt door vierjarigen Gordon, het oudere broertje, dat eerst zoo heftig jaloersch was. Kleine donkere Mie, de eenige telg, die op zijn vader lijkt, thans even flink als de anderen doch bij zijn geboorte een seliarminkeltje van nog geen drie pond Zonnige Ann, de eerstgeborene, woog trouwens niet vee! meer, terwijl geen van de vier de drie en een half pond haalde Dus vierling, die uit drie jongens en één meiske be staat, volgens deskundigen 'n combinatie van groote zeldzaamheid, daar het uiterst moeilijk schijnt om zulke abnormaal zwakke ventjes in het leven te hou den. Vier kleine peuters, die twee en een half jaar ge leden heel wat consternatie in het arbeidersgezin ge bracht hebben. Was men er al zoo half en half op voorbereid, dat het een trio zou zijn, zoo spreekt het toch wel vanzelf, dat men twee maanden te vroeg nog niet ingericht was op de ontvangst van vier broodmagere, vuurroode en afschuwelijk gerimpelde baby's, wier zwakte het ergste deed vreezen. Dorpsdokter, die dan ook niet lang aarzelde en het stel naar zijn woning transporteerde. Vier nurses, die probeerden het klaverblad op te kweeken. Eerst met melk van jonge moeders uit Londensch ziekenhuis, later met ge heel kunstmatige voeding, omdat de kinderen absoluut geen vet konden verdragen. En zoo zou het bijna zes maanden duren voordat Mammy Miles, die maar heel langzaam herstelde, haar peuters thuis kreeg. Zonnige moeder, die er niet aan denkt om het Canadeesche voorbeeld te volgen en baas in eigen huis wil blijven, zij het dan ook dat zij enkele dagen per week gele genheid geeft om het, stel van verre te bewonderen. Allergrappigste kinderen, waarvan kleine Ann de rest regeert. Paul en Ernest, die als twee druppels water op elkaar lijken, toch zoo heel verschillend van karakter. Ernest, een en al aanhaligheid, Paul, de afzijdige, die maar zoo zelden echt meestoeit. Dat grappige vlasblonde stelletje, ravottend op het grasveld, beeld van bloeiende gezondheid en sprankelenden geest. Moeder, die alles zoo heel natuurlijk opneemt, óók het feit, dat ze een dezer dagen de laatste rekening voor dit kostbaar bezit op de operatietafel zal moeten ver effenen. Zich echter dubbel en dwars beloond kan voelen, als bij liet minste sein van vertrek de vier hummels op haar toesnellen, zich elk aan een zijde van haar rok ophijschen en zoo dwingend Mammy, mammy" roepen, dat zij er niet meer aan denken kan om ze ook maar één oogenblik alleen onder de hoede van ouder broertje te laten. OATY VERBEEK. -fv, x:

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 15