NIEUWE
VUUR ZONDER ROOK
Een normale darmfunctie
is noodzakelijk
voor een goede gezondheid.
SANATOGEN is bij nerveuze depressie of
zenuwzwakte het middel bij
uitnemendheid, omdat het die
bestanddeelen bevat,
die voor de zenuwcellen
noodzakelijk zijn.
SANATOGEN!
30
V^aar vroeger slechts een pont als vervoermiddel diende, daar
ligt nu over het Hollandsch Diep een hechte stalen verbinding,
die aan alle eischen van het modern verkeer voldoet.
Alleen door groote inspanning kan een dergelijk werk slagen.
Maar geldt dat eigenlijk niet voor eiken arbeid in onzen tijd?
Veel wordt er van Uw zenuwstelsel gevergd; dat kan alleen wanneer
de zenuwcellen op de juiste wijze worden gevoed.
PAS OOK UW VOEDING BIJ
ÓEN MODERNEN TIJD AAN.
NEEM VOORTAAN
rïoot* Archibald Rave
snnflTDCEn
Laat in den middag bereikte de
kleine karavaan van John Morris
het droge pampagebied, dat zich
ruim zeven dagreizen ver uitstrekte tot
aan de Death Valley. De trein bestond
uit een grooten tentwagen, beladen met
huisraad en getrokken door acht muil
ezels, en een kleineren, waarin Mary,
zijn vrouw, en hun dochter Dorothy
hadden plaatsgenomen. John Morris ge
leidde zelf den grooten wagen, terwijl de
kleine werd begeleid door Jim Rodney,
een zeeman uit Frisco.
Het doel van de reis waren de borax-
mijnen in den omtrek van de Bevelyn
Ranch, een troosteloos eenzame en
moordend lieete streek, waar John Mor
ris den opzichter van de mijnen zou gaan
aflossen. Dezen dag had de karavaan de
grens overschreden tusschen de bewoon
de wereld en de barre woestenij en door
een ongebaand en verdord gebied zocht
John Morris met behulp van een kom
pas zijn weg naar het zuidwesten. Toen
de avond viel, gaf hij last halt te houden
en de muilen uit te spannen. Terwijl hij
en Jim Rodney de dieren verzorgden,
bereidden Mary en haar dochter het
avondmaal en maakten het nachtleger
gereed. Zwart als inkt streek de duister
nis over de pampa neer. De vlammen
van het kampvuur, aangelegd op den
rotsigen grond, dansten fantastische
schaduwen in het rond en kleurden de
gezichten met een rossigen gloed.
Het was tien uur, toen Morris de
laatste gloeiende vonken van het vuur
doofde en zich ter ruste begaf. Aan den
donkeren nachthemel flonkerden de
sterren. Het kamp lag spoedig in diepe
rust. De duisternis en de stilte waren
schier tastbaar. Eensklaps werd die
stilte verscheurd door het gehuil van een
coyote, den prairiewolf. De muilezels
bewogen zich onrustig, richtten zich even
op en legden zich weer neer. Loos
alarm de wolven roken de menschen.
Alles sliep en in de prairie ontwaakte het
koortsige nachtleven.
VoOR EF.N NORMALE darm
functie is de aanwezigheid van
slakken en ballaststoflen uit het
voedsel noodzakelijk. De moderne
voedingswijze geeft echter den
voorkeur aan sterk geconcentreer
de levensmiddelen, arm aan de
zoo noodzakelijke spijsverterings
slakken. Het gebrek hieraan ver
oorzaakt een ernstige verslapping
van de darmperistaltiek, welke op
de gezondheid zeer nadeelig werkt,
l ijdelijke verstoppingen en zelfs
Chronische Constipatie zijn hier
van een gevolg.
Normacol voorkomt Chronische Constipatie.
Normacol is het middel bij uitnemendheid
om Chronische Constipatie te voorkomen
De zuiver plantaardige Normacol-korreltjes
zwellen in den darminhoud gelatineus op
Gebrek een bel-
laststoHen ver
slapt de darm-
wandspieren. met
•Chronische Con
stipatie als gevolg.
herstelt
darmfunct
en vormen daar het zoo noodzakelijke
volume. Een kleine hoeveelheid Normacol
van tijd tot tijd ingenomen zorgt voor een
gcregclden, grmakkelijken stoelgang en
houdt U daardoor fit en gezond.
Overtuig U van de gunstige
werking van Normacol, en
zend ons nevenstaande
coupon in open env., gefr.
met 1' 2 ct. postzegel, of
zend ons een briefk. Dan
ontvangt U gratis en fr.
'n proefzending Normacol.
Aan C. N. Schmidt, Aid. P. 28,
Keizersgracht 31, Amsterdam-C.
(S v p. volledig en duidelijk in blokletters!)
DEN HEER i
MEVROUW
MEJUFFR.
ADRES:
PLAATS:
NORMACOL VOOR REGELMATIGE WERKING
Het was geen droomlooze slaap, dien
de menschen sliepen. Jim Rodney lag
onder den grooten tentwagen met zijn
hoofd op een opgerolde deken. Zijn mond
hing open en liet een krachtig gebit met
■en paar afgebroken tanden zien. Over
le rechterhelft van zijn gelaat liep een
litteeken van zijn hoofdhaar tot aan zijn
kin een onverwelkbare herinnering
aan een reis naar de Kaap, toen een
zekere Bill Howard iets vlugger met het
mes was geweest dan hij.
Zijn onrustige geest had hem ver
plaatst naar een krot in een achterbuurt
van Manchester. De woning telde slechts
één kamer met een bedstede, een keu
kentje, en nog een slaapplaats in de
gang. I n het woonvertrek stonden een
gebarsten potkachel, een wankele tafel
en een paar stoelen zonder zitting, be
dekt met een blank geschuurde plank.
Een drijvend vetpitje op tafel belichtte
met een onzeker schijnsel een oude kast,
waarop een paar vazen stonden en een
Christusbeeld. Uit de bedstede, behan
gen met oude, gebloemde gordijnen,
klonk een zachte, geregelde ademhaling.
Jim stond voor de kast. Zijn grove,
ruwe handen met de stompe vingers
betastten beverig een hoopje oud goed
en omklemden een doosje, dat zacht
rinkelde, toen hij 't te voorschijn haalde.
Muziek in zijn oor hemelsehe muziek.
Plotseling klonk er een diepe zucht uit
de bedstede, er volgde een ademlooze
stilte en eensklaps werden de gordijnen
vaneengerukt.
„Dief, gemeene dief!" voer een
krijschende vrouwenstem uit. „Ontaarde
zoon van je moeder Vermoorden doe jc
me nog eensDurf je me nou ook nog te
bestelen van m'n laatste pennies....'
Jim bromde. „Hou je bedaard, menscli,
morgen krijg je 't terug."
„Morgen je blijft eraf, zeg ik
Smerige dief geen wonder, dat je kor
nuiten je Jakhals noemen Jakhals.
Jakhals
De krijschende vrouwenstem brak
Jim deed dreigend een stap naar de bed
stede. De gordijnen vielen dicht en daar
achter klonk een klagend geschrei, on
derbroken door een snikkende stem
„M'n God, wat ben ik bezocht met zoo'n
kind Hij deugt alleen voor galg en rad.
Jakhals Maar je krijgt je loon nóg 'ns
voor wat je je moeder aandoet. Ze
noemen je jakhals, maar pas op, dat de
wolven je op 'n goeden dag niet ver
slinden.
Er klonk een kermende kreet en met
een hoonend lachje trad Jim terng naar
de kast. Op de planken stonden vol-
beladen linnen zakken met groote en
kleine zilverstukken. „Bevelyn Ranch
Boraxmijnen" stond erop gedrukt. Jim
nam er een in zijn handen en rinkelde
ermee aan zijn oor hemelsehe muziek.
Hij lachte voldaan, bond de zakken aan
een met een touw en wierp ze over zijn
schouder. Toen richtte hij zich naar de
deur. In de gang stond een politieagent.
Deze hief dreigend zijn hand op, doch
Jim trok vliegensvlug zijn mes. De agent
deinsde terug en veranderde plotseling
in een muilezel. Jim lachte en greep het
beest bij de achterpooten. En met één
haal sneed hij de liielpezen door en
maakte dat hij weg kwam
Jiin Rodney ontwaakte. Hij richtte
zich op onder den wagen, sloot zijn oogen
voor de scherpe nachtlucht en streek
zich over het voorhoofd. Hij had ge
droomd. Een verwarde droom. De oude
vrouw, de gammele kast. het gelddoosje.
de zakken zilver en John Morris, wolven
en muilezels. Een duivelscli ratjetoe door
mekaar. Die zakken zilver.
De Jakhals lachte zachtjes en tuurde
de pampa in. Brommend ging hij weer
liggen, zijn mond viel open en liet zijn
afgebroken tanden zien. Er klonk een
luid gesnurk hij sliep.
Dory Morris lag te woelen in den
kleinen tentwagen. Zij droomde, om
haar mond speelde een glimlach. Zij
stond in een grooten tuin en snoof met
welbehagen het fijne aroma op van de
jonge wijnstokken, die langs het huis
geplant stonden. Aan haar voeten
bloeiden viooltjes en door het open ven
ster klonk de bestraffende stem van haar
moeder, die de poes beknorde.
Plotseling stond Dick Astor voor haar.
Op zijn teenen was liij op haar toe ge
slopen, zoodat zij schrok van zijn onver
wachte verschijning. „Diek....!"
Zijn knap, jongensachtig gezicht stond
bedrukt. „Ik lieb bet zooeven gehoord
is het waar vroeg hij met een treu-
rigen klank in zijn stem.
„Wat gehoord f Dat vader naar de
Bevelvn Ranch wordt overgeplaatst
Ja, dat is waar zag je niet, dat ik
reeds bezig was afscheid te nemen
Zij lachte, maar die opgewektheid was
slechts schijn. Heimelijk betreurde zij
het, dat zij deze vertrouwde omgeving
verlaten ging haar jeugdtehuis, al
haar vriendinnen en Dick. Er viel echter
niets aan te veranderen wilde vader
zijn betrekking behouden, dan moest hij
zich gewillig voegen naar de hevelen van
zijn directeuren.
