De vrouw in
het rood
Budi Pal (Bobert Young)aargetrokken door de geheimzinnige sfeer, welke om „de een
zame damehangt, probeert met haar in relatie te komen. Het is voor het eerst, dat
Anni (Joan Crawford) de belangstelling van iemand uit de groote wereld opwekt.
Giulio, de postbode, (Franehot Tone)
heeft als houder van het postagentschap
kennis genomen van het telegram, waarin
de identiteit van Anni werd onthuld.
Die wetenschap gebruikt hij naderhand,
om te voorkomen, dat zij met Budi Pal
in het huwelijk zal treden, want hij heeft
haar oprecht lief en eiseht haar voor
zichzelf op.
Dit is het verhaal, waarin de roode
japon eigenlijk maar een heel klein
rolletje speelt.
Het is dan ook voornamelijk de be
zetting, welke deze film goed maakt.
Joan Crawford speelt o.a. de rol van
kroegmeisje en Franehot Tone is de
zwaar verliefde postbode, die aan het
slot dolgelukkig is met haar jawoord.
Dat dit tweetal ook in werkelijkheid
man en vrouw is, heeft aan hun spel
misschien een grootere innigheid gege
ven dan strikt genomen kon worden
verlangd. Het publiek houdt echter wel
van zoo'n ontroerende liefde, vooral
daar onze nuchtere tijd dat hoe langer
hoe meer gaat beschouwen als iets, dat
eens was
De overige belangrijke rollen werden
gespeeld door Billie Burke, Robert
Young, Lynne Carver en zelfs Dickie
Moore, terwijl in de regie de zachte
vrouwenhand van Dorothy Arzner zeer
goed merkbaar is.
De rijke jongeling ontdekt in de deftige
jonge dame van den vorigen avond zooveel
spontaneïteit, dat hij hals over kop op
baar verliefd wordt. Beeds na enkele dagen
vraagt hij haar ten huwelijk.
Ook deze M.G.M.-film tracht te
bewijzen, dat goede manieren
en deftigheid slechts een geld
kwestie zijn. Of dat bewijs ge
leverd wordt, laten we gaarne
aan het oordeel van de toe
schouwers over.
"■Wernard Shaw had het scenario
voor deze film kunnen schrij
ven, althans het idee ervoor kun
nen leveren. Eigenlijk heeft hij dat
al gedaan, doch hij noemde zijn
product Pygmalion. Natuurlijk is
het niet precies hetzelfde. Er zijn
verschillen, groote verschillen zelfs,
doch de idee, om een meisje uit
de heffe des volks tot een society-
lady op te kweeken, is analoog aan
dat, waaruit Shaw's Pygmalion
ontstond. Nu is het echter geen experiment van een professor, maar louter en alleen
een gril van een excentrieken rijken graaf, die een meisje uit een zeemanskroeg
veertien dagen lang de kans geeft om een up-to-date dame te worden. De aristo
cratische vriend van den rijken sinjeur gelooft niet aan die theorie, doch het kroeg
meisje weet zich in het deftige hotel zoo goed te gedragen, dat de deftige jongeman
zelfs voor haar zijn verloving wil verbreken. Ongelukkigerwijze wordt er echter naar de
geheimzinnige juffrouw geïnformeerd en zij zou zeker weer zijn afgedaald in de wereld,
waaruit zij kwam, indien zij niet meer pijlen op haar boog had gehad en direct na de
débacle door den postbode, waarop zij werkelijk verliefd is, ten huwelijk was gevraagd.
