Ken uniek jubileum Een Hollander wiens stem in al onze huiskamers welbekend is I>e eerste uitzending O Twee beleende Mede rla aders roar de microlomt. Flan Hollander (links) tijdens een rraaggesprek mei den schaakmeester dr. Max Huwe. ,,Anderiesen schieizijn voorzei is zuiver, de bal belandi voor de voeien van Kick Smii, die nu snel naar binnen zwenkt. oppassen voor dien back! Ja, goed zooonze jongens spelen formidabeldaar heefi Venie den bal'n Kogel I Néé de doelverdediger is uiigeloopen en mei 'n forschen trap gaai de bal 'i veld weer in. Bas Paauwe kopi. goed zoo, Bas weer gaai de oranje-voorhoede er vandoor.Wels, denk om off-side, jongenja.jaschuierend maaki Van Heel den bal vrij, 'n snelle pass naar Venie, van Venie naar Smii'n kopbalja.... néé'n schot! Goalgoal!" rvou er wel één Hollander zijn. die. 11a boven- 1 staand reportagefragment, nog in onzekerheid verkeert omtrent den hoofdpersoon van ons interview f Natuurlijk is het Hollander, Man Hol lander. de populaire radioreporter, die, op de groote dagen van onze nationale voetbalsport, voor zijn microfoon tweemaal drie kwartier met groote radheid van tong laakt, prijst, aanmoedigt, bezweert, om goaltjes smeekt en daartussehen door een oogge- tuigeverslag levert, dat klinkt als een klok En wie hem zoo bezig hoort, betreurt slechts één ding dat de spelers van ons nationale elftal hem niet hooren kunnen. Want, stel u voor de oranje- voorhoede. oprukkend onder de door luidsprekers uitgesehetterde, bezielende aanmoedigingskreten van Han Hollander Wat zou er overblijven van deBelgen.de Denen.de Engelschen.metminstens 'n half dozijn doelpunten werden ze ingemaakt 1 In ons land worden allerlei takken van sport be oefend. maar voetbal is en blijft de groote favoriet. Geweldig is de belangstelling voor de verrichtingen van het Nederlandsch elftal en dat die belangstelling in de laatste jaren zoo is toegenomen, is stellig te danken aan het ooggetuigeverslag uit den luidspreker. Niet langer zijn het enkele bevoorrechte tienduizen den, die de opwindende sfeer en de spanning van '11 interlandwedstrijd beleven, héél Nederland leeft mee. En ver buiten de grenzen, in Oost en West, te land en op zee, overal waar onze driekleur wappert, scha ren Hollanders zich rond den luidspreker en beluis teren de klanken uit het moederland. Als a. s. Zaterdag liet eindsignaal van de match Nederland-Schotland weerklinkt, zal Han Hollander zijn vijftigste officieele landenontmoeting hebben verslagen. De Phohi zorgt voor (ie uitzending naar Indië, terwijl later in den avond de Hollandsche luisteraars het verslag op gramofoon platen zullen hooren. Den volgenden dag is er een receptie in het Amstel-hotel, er is een comité, waarin allen, die iri ons land op sportgebied een naam hebben, vereenigd zijn. er is '11 apart werkcomité, waarvan onze natio nale schaakkampioen dr. Euwe de secretaris is, er komen toespraken en bloemen.... Kortom, er is een jubileum. En liet is daarom, dat wij nu tegenover Han Hollander zitten voor een exclusief interview- voor de lezers van ons blad. „Waar zullen we beginnen vraagt de aanstaande jubilaris. velletje vol was, plakte ik er maar weer '11 nieuw aan. Op 't laatst kreeg ik 'n schema, zoo groot als '11 tafellaken „En daar bad u in het kleine reportershokje na tuurlijk geen plaats voor." „Nee, maar dat wist ik toen nog niet. Ik schreef en plakte maar en als ik 's nachts wakker werd, viel ine weer iets in en dat kwam dan natuurlijk ook in 't schema te staan, 't Werd 'n nachtmerrie. Geen oog deed ik meer dicht „En op den grooten dag „Nou, toen zat ik 0111 twaalf uur te wachten op de lieeren van den omroep, die me zouden afhalen. U be grijpt in wat voor 'n toestand ik was. En toen werd er gebeld „En 't was 1" ,.'n Meneer, die kwam vragen,of hij misschien nog 'n kaartje voor den wedstrijd kon krijgen." „Meneer Hollander, herinnert 11 zich nog uw ge waarwordingen. toen u op dien dag voor den eersten keer voor de microfoon stond „Dat zal ik nooit vergeten, 't Was half drie in den middag en toen ik beginnen moest, .stotterde ik g. .goeienavond. dames en lieeren En den heelen tijd dacht ik maar stel je voor, dat er nou een van die draadjes of knoppen verkeerd zit, dan sta ik hier voor niets te praten." „Maar toen u eenmaal begonnen was f" „Toen ging 't eigenlijk vanzelf. Maar ja. ik stond wel te praten, maar water uit den luidspreker kwam. wist ik natuurlijk niet. Zoodra de wedstrijd afge- loopen was. rende ik naar de telefoon. M'n vrouw had naar 't verslag geluisterd en zei. dat 't geweldig goed doorgekomen was. En ze vertelde er bij,dat er in de bus al 'n paar briefjes van tevreden luisteraars lagen." „Aan brieven heeft u zeker geen gebrek „Bij stapels kousen ze binnen. E11 dan krijg ik natuurlijk 'n massa correspondentie naar aanleiding van m'n wekelijkseh sportpraatje." .,1' heeft (Mik meermalen repor tages uitgezonden van zesdaagsche wielerwedstrijden „,1a. en daar kun je allerlei gekke dingen beleven, 'k Herinner me „Bij 't begin." opperen wij. „Uw eerste radiouit zending. hoe kwam u er eigenlijk toe „Tja. 't was tegen 't eind van 1927. dat ik gepolst werd over 'n tadioverslag van den wedstrijd Holland - België, die toen over enkele maanden gehouden zou worden. I' begrijpt, dat ik even bedenktijd vroeg. Ik wist, dat ze in 't buiten land, in Engeland en Frank rijk. al dergelijke voetbalverslagen uitzonden. Ik had in dien tijd '11 oud radiotoestelletje, waarmee je, als de wind erg naar je toe woei, wel '11 paar klanken kon opvangen, maar daar had ik natuurlijk niet veel aan ,,l' begon dus met 't aanschaffen van '11 nieuw toestel f" „Er zat niets anders op en m'n vrouw zei dat begint al goed Maar de hoofdzaak was, ik kon nu hooren hoe ze zooiets in 't buitenland opknapten. En toen wist ik meteen, hoe we 't hier in Holland met moesten doen. Ze werken daar namelijk met twee omroepers. De een zorgt voor 't verslag en de ander houdt nauwkeurig den bal in de gaten, 't Veld is in vakken verdeeld en thuis zitten de luisteraars met 'n plattegrond voor zich, waar diezelfde vakken op staan. E11 steeds, als de bal in een ander vak terecht komt, wordt, dat onmiddellijk door den tweeden om roeper bekend gemaakt. Onderwijl staat z'11 collega natuurlijk gewoon door te praten „En (lat is niet erg bevorderlijk voor de duidelijk heid. U heeft dit systeem nooit toegepast „Nooit. Ik doe m'n best het spel zoo snel te volgen, dat de luisteraars uit mijn verslag wel begrijpen, waai de hal ongeveer is." „U debuteerde in het oude stadion aan den Amstelveenscheweg f" „Ja, maar aan dat debuut gingen '11 paar spannende weken vooraf. I' moet weten: ik maakte schema's. Ik dacht, dat 111e dat helpen zou,als ik voor de micro foon stond. Heele vellen schreef ik vol en als 't eene

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 6