Gigli schenkt een kosteloos
concert aan zijn stadgenoo-
ten in hel kleine theater van
Recanati.
„doen" thans Recanati,
niet zoomaar eventjes, nee
grondigZij blijven er
logeeren, bezoeken er het
theater, wandelen langs
Gigli's villa naar de zee en
wachten hun kans af de
kans, Gigli onder het volk
te zien verschijnen.
Rn Gigli doet dat. Als
hij uitrust komt hij een
praatje maken met oude
bekenden of hij speelt saxo
foon in de plaatselijke fan
fare, of hij tilt baby's in de
hoogte. Heuseli dezelfde
goedige, ietwat melancho
lieke Gigli van de film.
Maar Recanati leeft er van.
Daar is een café Gigli, een
apotheek Gigli, een orkest
Gigli, een theater dat even
eens zijn naam ontving, en
natuurlijk ontbreekt de
Gigli-straat niet, zoodat er
niet een enkele toerist zal
gevonden worden die geen
Gigli-souveniertje op zak
heeft, als hij uit Recanati
van vacantie terugkeert
Recanati, een wit stadje aan
de Adriatisehe zee, op zae ht»
hellende en weelderig be
groeide heuvels gebouwd.
De zanger niet zijn eigen „banda", waar hij saxofoon in speelt. Deze „bandu" wordt geheel
en al door Gigli onderhouden
en zusters niet en liet ze
in Recanati een patriciërs- *1
huis betrekken. Regelmatig
kwam hij van New York
naar Recanati over, 0111 er
zijn vacantie door te bren
gen, te midden van oude
vrienden en kennissen. Tot
dat hij Amerika voorgoed
vaarwel zei, want de harte-
klop van Italië, zijn land,
was hem te sterk. Italië
met zijn romantische steden
trok hem onweerstaanbaar.
En bovendien, Duitsebland
wilde den zanger voor de
film contracteeren, wat het
ten andere ook deed. De
film, die Gigli naar het top
punt van roem en wereld
bekendheid heeft gevoerd.
Regelmatig verblijft de
zanger nu in Recanati. Hij
bezit er een geweldige villa, als een bastion
van wit marnier op de helling, met een
grootsch uitzicht op land en zee 'n prin
selijke villa.
Eenieder in Recanati kent
den grooten tenorzooals hij
eenieder kent. Maar jonge
moeders met baby's schijnen
zijn voorkeur te hebben.
En nu begint de historie
van Recanati's opkomst.
Nu de toeristen weten dat
niemand minder dan Gigli,
de man met de gouden
stem, de wereldberoemde,
er 'permanent verblijf
houdt; willen zij er ook zijn.
Nu gaat Recanati er in bij
het groote publiek. Kijk
eens, de kans bestaat dat
hij concerten geeft in het
kleine theater. En aardig is
het ook, als je hem zoo
doodgewoon net zooals
u en wij door de straten
ziet kuieren, als je hem van
dichtbij kunt gadeslaan, ja, dat je hem
bijna de hand kunt drukken. Maar dat is
prachtig Dat is bijzonder attractief En
de vreemdelingen en duizenden Italianen
