USiH
ODOROPO
besparen
DROSTE
26
Vroeger hield hij zich op
een afstand
iVu fiebruikt zij Odo-Ro-No!
Welk een verschil zouden vele jonge
vrouwen kunnen waarnemen in de
manier, waarop men haar tegemoet
treedt, indien zij maar meer aandacht
schonken aan die hinderlijke trans
piratie. Er is niets, dat een man
onaangenamer vindt.
I)aarom gebruiken moderne vrouwen
regelmatig Odo-Ro-No. Het is even
zeer een onderdeel van hun toilet
als het poetsen der tanden.
Bovendien spaart
Odo-llo-iNo Uw
kleed i ng, welke door
transpiratie geheel
bedorven wordt.
Odo-Ro-No wordt in 2 sterk
ten in den handel gebracht.
REGULAR voor normaal
gebruik - INSTAAT voor
Dp verfrisschende USIH
Eau de Cologne uit de bekende
USIH flacon-mct-de-bloemen is
rein en zuiver. Geen bijgeurtjes.
USIH geeft U 'n opwekkend
sprankelend gevoel. USIH is een
voortdurende bron van verfris-
genot. Van 35 ct. tot f 1.50
In
Vuil ïelf ti w I) i I j e f iti aar i 11
Vervolg van blz. 23
opluchting en viel toen slap achterover
in zijn stoel, „ffff'zei hij met groot,e
overtuiging. „Ik rekende al op bosjes
eisehen tot schadevergoeding. Dank je,
Binny .Te hebt je kranig gehouden.
Ik kan je niet zeggen hoe *t. me spijt, dat;
je zoo'n last hebt gehad. Je krijgt na
tuurlijk al je onkosten terug en 't spijt
me heusch verschrikkelijk allemaal."
Ilij liet haar hand los en ging weer ach
terover zitten. „Je moet 't Felicia maar
niet al te kwalijk nemen. Zij zat er ook
verschrikkelijk over in."
Binny's fijne neusvleugels trilden.
Het scheelde niet veel of zij had een
snorkend geluid voortgebracht„Zeker
een heerlijk tochtje gehad op dat jacht
veronderstelde ze.
Hij bood haar een sigaret aan. „Ik
zal je wat vertellen maar sta vast
waarschuwde hij. „Felicia denkt, dat de
oude heer me misschien wel zal willen
helpen met kapitaal."
Binny liet opeens haar sigaret zakken.
„Denk je eens in ging hij opgetogen
voort. „Waar ik zoo lang over gepeinsd
en gedroomd heb. dat ligt 1111 onge
veer voor 't grijpen." Zijn hand maakte
een afwijzende beweging. „Ik heb van
Felicia natuurlijk niets noodig, maar
ik héb me al eens aan den ouden heer
verkocht, dus kan ik 'f nog wel eens
doen."
„Je kunt natuurlijk nooit weten,"
zei Binny kalm.
„Wat niet weten
„Of hij 't voor jou zou doen, of"
zij hield een kieselie pauze - „dat, Feli
cia pressie op hem had uitgeoefend."
„Wat doet dat er toe Ifij zal zich
heusch niet af laten zetten." Hij stond
o]) en lie]) onrustig voor haar oogen
heen en weer. „Weet je nog, hoe dikwijls
we tegen elkaar gezegd hebben „some
day" misschien ooit eens Nu kon
dat „ooit" wel eens vlak voor de deur
staan
Binny spande zich wanhopig in om
te denken. Een pittige, woelige zaak,
die steeds grooter werd door zijn ver
stand en zijn kijk en zijn werkkracht,
dat was iets nee, dat was alles het
was avontuur en vooruitgang en succes.
Maar iets, waar de 011de heer Lane de
rekening voor betaalde, alsof 't; 'n bont
jas was voor zijn verwende en verkwis
tende dochter, dat vond Binny Parker
heel iels anders. E11 Tom Brocket zou*
'I ook zoo vinden, als hij maar eens
wat verder keek dan dat diepgewortelde
verlangen om een lievelingsdoel te be
reiken.
Hij bleef stilstaan en zag vahuit zijn
hooge hoogte op haar neer. „Nu
vroeg hij, „lijkt 't je niet
Binny haalde diep adem en begaf
/.ieh in de vuurlinie. „Nee, zóó niet,"
/.ei ze. „Je gaat 1111 toch ook vooruit
Tin 1111 werk je op eigen kracht. Je bent
nu ten minste je eigen baas
Hij bleef een poosje zwijgen. „Je be
duidt: help jezelf en zoo." Weer wachtte
hij even. „Dat klinkt natuurlijk heel
aardig," zei hij een beetje kortaf. „Ik
mag geen mogelijkheden voorbijzien.
Wie bedrijfskapitaal afwijst is gek, vind
ik."
Ilij keek op zijn horloge, ,,'t Is laat
ik ga weg. Neem maar een paar dagen
vrij en pas goed op je pols." Hij keek
haar glimlachend aan. „O ja, heb ik je
al verteld, dat we die order voor die
('hineezen hebben Da's goed nieuws,
hè Valt een heel aardige provisie af."
„Prachtig!" zei Binny. „Ze aasden
er allemaal op. Maar," ging zij vlug
voort, „ik denk wel, dat ik Maandag
weer aan den slag kan gaan."
„Nee, dat kun je niet. Rust eerst maar
eens flink uit. Ik zal 't best redden."
„En je hebt Felicia 0111 naar te
kijken," zei ze.
„Precies," gaf Tom Breeket gemoede
lijk toe. „Schoon ik veel liever jouw
schrijfmachine hoor ratelen. Alle respect
voor je werk van va.ni laag, hoor
Je bent een uitstekende hulp. Kom 1111
eerst maar eens goed bij." Hij wuifde
een groet en ging.
Binny ging met haar hand door haar
dikke blonde lokken. „Een Parker geeft
't, nooit op," zei ze somber, „anders zou
ik zeggen, dat ik verslagen was."
(Tezien zijn groot vertrouwen, dat
hij 't alleen wel redden zon, mocht 't,
opmerkelijk heet en, dat hij zich al zoo
spoedig in de knel voelde. Het gezel
schap ('hineesehe diplomaten met, hun
vrouwen was in hun hotel aangekomen,
en nli moest er onmiddellijk iemand van
Brccket's Reisbureau heen, 0111 hen te.
begroeten en te informeeren, of zij
New Vork ook wensehten te bezichti
gen. Lioe, van het ('hineesehe consulaat,
was bijzonder gevoelig voor erkenning
van waardigheid en hijbehoorende at
tenties. Maar Tom Breeket zat, in 't
kantoor vast, door een afspraak met den
particulieren secretaris van een beroem
den chirurg, en hij zat te betreuren, dat
hij geen tweeling was.
Toen kwam Felicia. „Hallo, Tom,"
groette ze. „Dat hondengevalletje is
zeker in orde, niet Zij keek rond. „Hé,
geen secretaresse vandaag
Hij bracht haar op de hoogte.
„Da's niet zoo mooi," zei Felicia ge
lijkmoedig. „Kan ik helpen of zoo
„Ik denk niet...." begon Tom, en
onmiddellijk daarop dacht hij terdege.
Er kwam een idee in hern op. In den
beschaafden omgang was ze natuurlijk
wel thuis en er waren heusch niet zoo
veel hersenen voor noodig, om een visi
te af te steken.
„Hoor eens, Felicia," begon hij voor
zichtig. „Er is een gezelschap Chineesche
diplomaten met hun vrouwen in hotel
Stanton afgestapt. Zij blijven een paar
dagen in New York. Nu had ik graag,
dat je naar hotel Stanton ging," legde
hij duidelijk uit, „0111 hen op te zoeken.
Je doet, ze onze groeten en je spreekt
de hoop uit, dat ze 't naar hun zin zullen
hebben in New York. En dan vraag je,
of er ook iets is, dat ze zien willen. Als
ze ja zeggen, bel je dit nummer op"
hij krabbelde een telefoonnummer
op een blaadje papier „en dan zeg
je, dat ze met zes particuliere auto's
aan 't, hotel voorkomen, en je zegt tegen
de chauffeurs, waar onze cliënten heen
willen. Heb je 't begrepen?"
„Natuurlijk," zei Felicia. „Doodeem
voudig."
Tom keek haar nog eens aan. „Vind ik
ook," zei hij. „Maar mócht er iets hape
ren, waag dan niets bel me onmid
dellijk op."
Zij ging en hij keek haar 11a met een
twijfelachtig gevoel, al kon hij zich niet
voorstellen, hoe iemand, die niet ach
terlijk was, in die doodgewone Iteleefd-
heden kon te kort schieten.
Hij was echter dat twijfelachtige ge
voel nog niet kwijt, toen de secretaris
van dr. Tolliver binnenkwam. Dat bleek
een zeer nauwgezet jongmensc.h te zijn
met een apart soortje doktersmanieren.
„Wat is de eerste gelegenheid om
vlug 11 par Europa te komen, meneer
Breeket vroeg hij.
„Woensdag, met de Octavia," zei
Tom. „Die doet er vijf dagen over."
„Woensdag herhaalde de se,ere-
AKeid
VAN SLOOTEN N.V. LEEUWARDEN
Lelietjes der
Dalen!
Een ware Droste tractatie
licht en s m a k e 1 ij k
chocolaadje van Droste
kwaliteit! Per ons 30 cent,
Altijd welkom
,Het TT at er Op
