DROSTE Dobbelmann.... lekker, man! Hier zijn Droste s (1 plus 10) nieuwe vondsten 13 „'t Is ellendig voor zijn vrouw," zei John Kis worth in gedachten en met die woorden was 't onderwerp voorloopig van de baan. Het was John Elsworth's bedoeling niet langer dan vier dagen aan post .Meredith te verblijven en daarna weer naar het noorden terug te keeren, maar „het toeval", zooals Abel Rusk ill het later zou noemen, stuurde zijn plannen in de war. Op den derden avond van zijn verblijf zat hij in Ruskill's kantoortje bij den haard, toen zij ver verwijderd hon dengeblaf hoorden, dat duidelijk nader bij kwam. „Bezoek," kondigde John Elsworth aan. „Waarschijnlijk Indianen Perry zal hen wel helpen," antwoordde de agent zonder eenige nieuwsgierigheid. Twee minuten later ging de deur open en rezen zij haastig overeind. In de deur opening stond 'n jonge vrouw in bont, met een gelaat dat gloeide onder den in vloed van den prikkelenden wind. „Hallo, lieeren, ik hoop dat ik u niet stoor," sprak zij luid. „Ik ben Marv Vane en ben op weg naar de terechtzitting van mijn man. Zou ik op den post kun nen overnachten Abel Ruskill was een en al voorko mendheid. Hij gaf de jonge vrouw aan de zorgen over van zijn India,ansche huis houdster en een half uur later zat zij ver- frischt en verkleed aan het haardvuur tusschen de twee mannen. Zoowel Abel Ruskill als Jöhn Elsworth aarzelde het pijnlijke onderwerp van haar reisdoel aan te roéren, maar de jonge vrouw begon er zonder terughouding zelf over. „Ik ken u," wendde zij zich plotseling tot John Elsworth, toen de petroleum lampen ontstoken waren. „Waar kan ik u ergens liebben ontmoet V „Aan het Groote Slavenmeer," ant woordde John Elsworth glimlachend. „Ik was eens bij u thuis." „Juist, ik herinner het me al. Dan kent u Tom natuurlijk ook. Wat denkt u van de zaak John Elsworth haalde aarzelend zijn schouders op. „Eerlijk gezegd heb ik geen eigen meening, mevrouw Vane. Wél heb ik mister Ruskill onomwonden bekend, dat uw man op mij niet den indruk maakte een gevaarlijke moorde naar te zijn." „Dat is hij ook niet - er kan evenmin sprake zijn van moord als van dood slag," antwoordde de jonge vrouw met groote stelligheid. „Ik ben helaas geen getuige geweest van den twist, maar ik aanvaard onvoorwaardelijk Tom's le zing van het geval. Hij heeft geschoten uit noodweer. Joe Maury was een schurk, dien ik tot elke misdaad in staat achtte." Abel Ruskill bewoog zich onrustig in zijn stoel. „Vergeet u die twee ge tuigen niet, mevrouw Vane vroeg hij. „Ik wil uw man niet in een ongunstig daglicht stellen, maar. „Ik begrijp wat u wilt zeggen," onderbrak Mary Vane hem rustig. „Voor mij maken die getuigenverkla ringen echter geen verschil. Ik twijfel niet aan mijn man, maar wel aan de waarheidsliefde van die twee Eskimo's." „Bedoelt u dat ze een valsche verkla ring hebben afgelegd En dat onder cede f" „Er is geen sprake van een beëedigde verklaring, mister Ruskill. Het zijn geen Christenen en we weten allemaal wel dat een Eskimo op alles wat hem wordt voorgekauwd ja en amen zegt, als het hem voordeel brengt. Déze Eskimo's vertrouw, ik althans niet. Zij stonden in dienst van Joe Maurv en u weet evengoed als ik, dat Joe zich voor namelijk bezighield met roof en dief stal. Aan hun eerlijkheid valt dus met. grond te twijfelen. Ik ben stellig over tuigd dat, Joe Maury mijn man in moei lijkheden heeft willen brengen en zich gewroken heeft door zijn handlangers die verklaring vóór te zeggen." Er viel een pauze in het gesprek, die eindelijk verbroken werd door Abel Ruskill. „Het is lang niet onmogelijk wat u zegt Eskimo's zijn niet al te betrouwbaar. Ik hoop dat het uw man zal gelukken zijn lezing aannemelijk te maken voor de jury. Wanneer heeft de terechtzitting plaats f" „Overmorgen," zuchtte de jonge vrouw. „Ik zal me nog moeten haasten 'k heb onderweg een heelen dag opont houd gehad doordat een van m'n honden door 'n anderen in zijn pool gebeten was. Alléén kom je slechts langzaam vooruit ik wou dat ik een betrouwbaren geleider kon vinden. Is hier niet iemand, die me naar Mac Mahon zou kunnen vergezellen, mister Ruskill Was het toeval dat de blik van de jonge vrouw- bij die woorden de richting uitdwaalde van John Elsworth Of beteekende die blik een bedekte uit- noodigiug John Elsworth wist het niet, maar hij. aarzelde geen oogenblik. „Als u mijn geleide voor lief wilt nemen, zal ik u graag vergezellen," zei hij eenvoudig. „Dank u," antwoordde Marv Vane verlicht, „ik ben heel blij met uw ge zelschap De toon van haar stem verried dat zij het. hartelijk meende en toch kon zij niet het minst vermoeden van hoeveel beteekenis het gezelschap van John Elsworth voor haar zou zijn. Het was op een guren Aprildag dat Tom Vane terechtstond en die terecht zitting zou een der merkwaardigste blijken uit de bewogen geschiedenis dei- rechtspleging in het noorden. De rechts zaal was bijna geheel gevuld, toen Mary Vane en John Elsworth binnentraden en slechts met moeite gelukte het lmn nog een plaatsje te krijgen. Marv was bleek en zocht met zenuwachtige blik ken de beklaagdenbank. Tom Vane was echter nog niet binnengeleid en ook de rechter was nog afwezig. De openbare aanklager had echter reeds aan de groene tafel plaatsgenomen en las met een luide stem een formulier voor, waarin achtbare Britsche burgers werden opgeroepen om de jury te vormen. John Elsworth ving een smeekenden blik op van Mary hoopte zij, dat althans hij haar man tot steun en voor spraak zou zijn bij de beslissing over de vraag, of hij schuldig was John Elsworth begreep het zoo en stond van zijn plaats op. „Ik," riep hij luid, toen de openbare aanklager de zaal inkeek. Er waren dertig bereidwilligen voor dertien plaatsen en toen hun namen waren genoteerd en in een bus gesloten, verscheen er een zesjarig jongetje in de zaal, om de namen van de dertien uit verkorenen te trekken. John Elsworth kwam als vierde uit de bus en toen de jury beëedigd was, nam zij plaats aan de groene tafel. Een oogenblik later verscheen Tom Vane. Hij was nog bteeker dan zijn vrouw, maar uiterlijk volkomen rustig. Zijn blik dwaalde door de overvolle zaal en toen hij Mary ontdekte, hief hij zijn hand even op en knikte haar bemoedi gend toe. De twee Eskimo's, die als getuigen in Mac Mahon w aren achterge bleven en slechts gebrekkig Engelsch spraken, kregen een tolk toegewezen en onmiddellijk daarop nam de zitting een aanvang. Het was de eerste maal, dat John Elsworth 'n terechtzitting bijwoonde. Vervolg op blz. 18 j Prettige voornemens onder de blauwe lentelucht heerlijke vooruitzichten op het waterhet zeil in top en de roerpen in de handhoe zal er m n scheepje varen door het zomersche land! De wijde hemel, de kabbelende golfjes om den boeg, het wijde, geurige, groene landhier en daar een wit zeil, een rood boerderijdak in de schaduw van wat boomen en dan: IBIS in de pijp Bij prettige voornemens zoo n prettige pijp IBIS, die lente-geurige tabak van Dobbelmann; trouwe met gezel op lange zwerftochten over Holland s heerlijke water. Droste brengt naast zijn nieuwe verrukkelijke Beatrix-bonbon nog 10 andere uit. Nieuwe smaken nieuwe lekkernijen Hier zijn ze, met de korte ..inhouds opgave" BEATRIX. Oranje marsepein met gebrande nougat. CARREALTA Roomtruffel met gehakte oranjeschil. ARC AR ON. Mocca-foomtruffel met harde nougat. VERONICA. Amandel-caramel met stukjes oranje-schil. C A L 1 C E. Witte roomtruffel in zeer smakelijke cho- PAMANDA. Pikante crème in roompate. [coladepate. TRITOUR. Pistache crème met likeursmaak. NECTAR. Amandel in honingcaramel. TERUELLA. Roomtruffel met abrikozensmaak SUDETTA. Vruchten met likeursmaak. M O R I N O. Roompate met stukjes gebrande nougat. ALTIJD WELKOM! Spaart plaatjes voor 't nieuwe Drostè-album Het Water op

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 13