fes DIRNDL- JURKEN Doodt 27 waarom we nog meer tijd zouden ver morsen. En nu stelde ik me voor van avond, hoe ik me straks zou voelen, als ik vertrokken was zonder jou, en toen dacht ik ik wil 't eerst weer in orde hebben." Hij haalde een juweliers doosje uit zijn zak en knipte het open. Een prachtige diamant schitterde op in het licht. „Ik wou je vragen, of je hem weer aan wilt doen, Felicia," zei hij zacht. „Wees mijn verloofde, als je van de boot af gaat - dan voel ik me heel anders, als ik weg ben." Zij schudde haar bruinkrullige hoofd. ,,fk zou me er op 't moment echt niet prettig mee voelen, George," zei ze met 'n bevallig lachje. „Ik heb vocrloopig graag mijn vrijheid van beweging." Zij bekeek hem met dartele oogen. „Als je terugkomt, kunnen we er misschien nog eens over beginnen. Ik weet niet...." O.peens zweeg zij. Gedempt, ver weg, maar duidelijk klonk boven hun hoof den een gerekte stoot op de stoomfluit. Felicia sprong op. „Ga mee, George. Die malle boot kan ieder oogenbiik vertrekken." Zij liep snel naar de deur van de kajuit en rukte die open. En toen, terwijl zij haar voet wou verzetten, bleef zij gauw staan, om een zeer gel dige reden. De gang was geblokkeerd door een breeden stapel bagage - kleerkoffers en kisten, hoededoozen, handkoffers van verschillende formaten en vormen en kleuren, zakken met golfstokken en pakken tennisrackets. en een tran- spireerende steward scheen zijn uiterste best te doen, om een onmogelijk grooten koffer op een onmogelijk klein karretje te krijgen. Of misschien was hij er pas mee aangekomen. Felicia stoof op zoodra zij adem genoeg bij elkaar had. „Ruim dien rommel hier vandaan kreet zij. „Ziet u niet, dat ik geen stap kan zetten ,,'t Is in een paar minuutjes weg, mevrouw," zei de steward. „Iedereen wil dadelijk zijn bagage hebben „Een paar minuten Felicia stond te trappelen van ongeduld. „Ik kan geen paar minuten wachten Ik moet van de boot af Begrijp je dat niet, onnoo- zele stumper Ik moet aan wal De steward stond haar aan te staren. „Bedoelt u, dat u niet mee moest zei hij verbaasd. „Maar 't laatste sig naal is al lang gegeven. Anders had ik dien boel niet hier gebracht." ,,'t Is zijn schuld niet, Felicia...." Felicia duwde met al haar kracht tegen een onverzettelijken koffer, toe- behoorend aan een zekeren J.S.P. uit St. Louis, Missouri, ,,'t Kan me geen steek schelen, wie z'n schuld het is riep zij uit. „Ik kan niet weg. en daar gaat de fluit alweer „Ik zal den purser opbellen, dat ze de loopplank laten liggen riep George Barclay. Hij holde naar het slaapvertrek van zijn suite en griste naar de telefoon. Hij drukte met zijn vinger den haak omlaag én praatte toen met vurigen aandrang een minuut lang, de ruimte in. Opeens brak hij zijn woordenvloed af. .Ia, 't was zoo. De groote machines van de Princess Anne. Hij kon de tril ling voelen. Het schip kwam in be weging en dat wou zeggen iedere seconde ging de pier een eind verder weg. Dat begreep ook Felicia. Zij viel op een stoel neer en beet op haar lip van kwaadheid. „Ik ben op weg naar Euro pa, schijnt 't," riep ze uit. „Maar ik doe 't nietIk ga met den loods mee van 't schip af." „Maar dat kun je toch niet doen zei Barclay. „Daar zou je van opkijken, wat ik doen kan met mijn geld heet ze hem overmoedig tóe. Barclay trok een stoel naast den haren en nam haar hand in de zijne. „Zeg nu zelf," redeneerde hij, „denk je, dat je langs een touw ladder naar bene den kunt klimmen, langs den kant van een schommelend schip, terwijl de wind en het schuim om je heen stuiven, en dan in een natte roeiboot klauteren, midden in den nacht Felicia trok een gezicht, alsof zij dat vooruitzicht inderdaad niet aanlokke lijk vond. „En denk je eens in, hoe prettig we samen kunnen gaan winkelen in Parijs," ging Barclay voort. „Wat zou je een kleeren kunnen koopen. je zoudt er je uitzet aan kunnen schaffen Zou je geen zin hebben, om in Parijs te trouwen 1 Stel je eens voor. Felicia 1" Felicia zei niets. Maar haar voor hoofd werd weer glad. Barclay liet haar even tijd, om de gedachte op te nemen in haar vluchtige verbeelding. „Dan konden we daarna naar Algiers en Marokko gaan," hernam hij. „We zouden heel wat pleizier kunnen heb ben, Felicia." „Hm...." zei Felicia voorzichtig. ,'t Is wél iets om over te denken." Ja, dacht George Winston Barclay jr. 't zou hem wel lukken, haar tot berusting te bewegen wie weet hoe gauw ze er zelf blij om was. Binny ontving zijn draadloos be richt den volgenden morgen, even nadat ze op kantoor kwam. „Alles gaat goed," seinde hij. Zij knikte ernstig met haar blonde hoofd, scheurde het telegram in vele kleine stukjes en keek, hoe die door haar vingers in de prullenmand gleden. Alles gaat goed Jawel, daar op zéé gaat alles goed, natuurlijk. Zij keek op en zag Tom Brecket het kantoor binnenstappen. „Goeden mor gen, Binny," zei hij, en hij sloeg zijn hoed op een haak. Het meisje beantwoordde zijn groet en keek hem verbaasd aan. Hij had iets vinnigs over zich vanmorgen, vond ze. Hij ging aan zijn bureau zitten en be gon de post door te kijken. Maar opeens hield hij er mee op en sihoof den stapel opzij. „Felicia Lane komt niet vanmor gen," zei hij. Binny schrok. „Dat weet ik ik bedoel. o niet bracht ze uit. „Ze is met den ouden heer naar de Adirondacks. Dat wil zeggen," zei Tom Brecket, „dat ik haar niet ontslaan kan vóór Maandag." Haar oogen gingen wijd open. „Ont slaan zei ze hem na. „Je denkt toch wel om. „Den ouden heer Hij maakte een afwerend gebaar. „Hoor eens, Binny; ik heb eens nagedacht. Ik heb mijn best gedaan, om 't hem naar den zin te maken, maar er zijn grenzen. Als hij ons geen opdrachten meer wil geve i, moet hij 't maar laten. Daar kan ik niets aan doen. We zijn een degelijk, bekwaam, ijverig, accuraat reisbureau, en daar moeten we ons werk door krijgen niet door zeil te minderen voor de winderigheid van rijkeluis dochters, al hebben hun vaders nog zooveel invloed." Hij knikte beslist. „Er zijn trouwens nog Wel andere lui met invloed dan Lane. Massa's." Binny voelde iets smelten in haar binnenste, een rijken weelderigen gloed in haar hart komen. Die magere jonge man won den slag zou hij altijd doen Brecket van het Blauwe Anker „En.... „some day"?" vroeg ze. „Dat geef je toch niet op „Hoe kom je op 't idee antwoordde hij. Hij stond op van zijn bureau en begon vóór haar heen en weer te loopen. „Wacht maar 't komt, en als 't komt, S/of op blz. 32 zeer in de mode Een alleraardigste dracht voor meisjes zijn zeker de hier afgebeelde met de hand geborduurde dirndljurkjes. Van elk dezer jurken zijn knippatronen verkrijgbaar met volledige beschrijving en teekening borduurpatroon. De prijs van het KINDERJURKJE, dat ver krijgbaar is in de maten 64 en 68, be draagt 20 CT. plus 5 ct. portokosten; die van de JURK VOOR JONGE MEISJES, verkrijgbaar in de maten 40, 42 en 44, bedraagt 35 CT. plus 5 ct. portokosten. Bestellingen kunnen als volgt geschiedendoor bemiddeling van Uw agent of bezorger; door girostorting op No. 293631 door toezending van het bedrag per postwissel of in postzegels aan PATRONENKANTOOR PANORA NASSAUPLEIN 1 - HAARLEM Waarom vliegen en en muggen dadelijk sterven wanneer U spuit met FLIT Vlieg en Muggen Kakkerlakken Wandluizen Motten Mieren FUt riekt niet Flit doodt beslist, omdat Flit een combinatie is van onovertroffen insectendoodende middelen. Elke busFlit bevat een product, waarvan de krachtige werking bewezen is. Eisch dus Flit en weiger ieder twijfelachtig namaakproduct. De Flit-soldaat is Uw waarborg. VERTEGENW.: KERKHOFF Co. - NASSAUKADE 373 - AMSTERDAM Volg de PBNA-route naar werkelijke bekwaam heid in: BURGERLIJKE BOUWKUNDE ARCHITECTUUR, MEUBEL- EN SCHILDER TECHNIEK, WATER- EN WEGENBOUW, BETONBOUW. WERKTUIGBOUWKUNDE AUTO- EN VLIEGTUIGTECHNIEK ELECTROTECHNIEK. RADIOTECHNIEK CHEMISCHE TECHNIEK SPECIALE CURSUSSEN Studeer techniek thuis! Het Nederlandsche Technicum met ruim 25 jaar ervaring. COUPON voor kosteloos algemeen prospectus P

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 27