De wezel draaide zich bliksemsnel om- toen 't helle licht in de duisternis opschoot.... maar Ah in gedachten verdiept kwam de das uit z'n hol toen het vacublitz hem „in niet zóó vlug of de camera wistde spanning en verwondering van 't dier rasl'te leggen. 't zonnetje" zette. Verstoord keek de das op, juist toen' t fototoestel afknipte. inet camera en blitzliclit wil verschalken; zich bij voorkeur ophouden. Iemand die niets van de natuur kent en zich zonder meer aan 't fotografeeren van dieren in bosch en heide wil zetten, kan beter thuis blijven. Een zekere kennis van de gewoonten en 't leven der dieren is voor ernstig werk op dit gebied absoluut noodig. Een groot gedeelte van onze inkeemsche dieren komt vooral des nachts uit de schuilplaatsen te voorschijn-, alleen als zij jongen hebben kan men ze overdag wel 'ns ontmoeten. Het is dus uiterst moeilijk hen overdag te fotografeeren Voor het maken van foto's der nachtdieren blijft dus niets anders ovef dan zijn toevlucht te nemen tot blitzliclit. Blitzpoeder is voor dit doel niet bijster geschikt het wordt gauw vochtig en ontwikkelt dan niet voldoencle lichtsterkte, terwijl men ook met brandgevaar rekening moet houden. Beter is dus vacublitz te gebruiken, hoewel ook dit z'n nukken heeft. Maar alle technische hulpmiddeltjes helpen niets als de fotograaf niet weet waar zijn camera op te stellen. Ten eerste moet hij nagaan langs welk punt het dier vast en zeker zal passeeren. Ieder dier heeft zijn eigen paadje en het is zaak dit uit te zoeken.Ver volgens moet men weten waar het dier zijn schuil plaats heeft en hoe het nest gebouwd is. Men kan echter het dier ook naar een bepaald punt lokken door aas uit te strooien. Op deze plek nu brengt men, nadat het fototoestel, met behulp van een boomsta tief bijvoorbeeld, in de nabijheid is opgesteld, het „contact" aan. I)it „contact" is niets anders dan het uiteinde van twee blank gemaakte draden. Men ver wijdert dus van 'n bepaald gedeelte van het snoer het isolatieband den eenen draad bedekt men met zand en het uiteinde ervan buigt men om tot een oog. Men laat nu het einde van den anderen draad vrij zweven, maar steekt 't wel door 't oog van den eersten, zoodat bij de geringste aanraking ervan contact ontstaat. Zoodra nu het dier met zijn poot op den vrij zweven- den draad trapt, ontstaat er contact de zelfont spanner van het fototoestel, dat op 1/s seconde staat ingesteld, komt in werking, tegelijkertijd ontvlamt het vacublitz en op 't moment dat de lichtsterkte hiervan het grootst is, knipt 't toestel af. Het dier is verschalkt dat het geschrokken door het plotselinge felle licht vaak op de vlucht slaat, bewijzen bijgaande foto's. De camera is zelfs den slimmen ros ie slim af!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 7