USiH *Znie* var* tI° din ODü-ROPü Roode Rusland EN TOCH.... PETROLE HAHN Uiterst fijne zilverkorrel. 26 Hij ging haar angstvallig uit den Meg.. Nu gebruikt zij Odo Ro No! Inderdaad, lioevele leuke charmante meisjes zijn er niet zelf de oorzaak van. dat haar droomen in rook ver vliegen. Indien zij er maar aan dachten, dat onaangename transpi- reeren onder de urmen te voorkomen en de verzorging hiervan als een onderdeel van ha;yr dagelijkscli toi let ter hand te nemen. Odo-Ro-No brengt hier uitkomst: Uw charme blijft behouden, terwijl Uw kleeding voor bederf wordt ge vrijwaard. Gebruik dus Odo- Ro-No regelmatig, zoowel voor Uzelf als voor Uw klee- ding. Odo-Ro-No wordt in 2 ster k- ten in den handel gebracht. REGULRR voo r normaal gebruik - INSTANT voor menschen met een gevoe lige huid. "VVf ilt U zich eens heerlijk ver- frisschen? Doe dan enkele druppels zuivere USiH Eau de Cologne uit de bekende flacon-met- de-bloemen op Uw zakdoek 1 U zult verrast zijn door de intense verkwikking die deze verbazing wekkende USiH Eau de Cologne U geeft! Van 35 ct. tot f 1.50. In alle goede zaken verkrijgbaar. NAAM EN VERPAKKING WETTIG GEDEPONEERD •jk v A si VOOR ENGROS UNITED STATES IMPORT HOUSE IUDDESTRAAT 3-5 - AMSTERDAh Het avontuurlijke en romantische leven van een Britsehen spion in het Vervolg van bladzijde 23 In den tijd, dat ik weg was geweest, hadden de geallieerden Archangel bezet onder een Engelschen opperbevelhebber. Buiten onze strijdkrachten waren er ook Franscke, Italiaansche, Amerikaansche en Servische troepen. Bovendien was er een Russisch „wit" leger en een voorloo- pige Russische regeering, onder leiding van den eerbiedwaardigen socialist Tsja- kofsky, protégé der geallieerden. Ik had zelf verkozen naar Archangel terug te gaan. Het was nog zomer 1918 kwam ik Rusland niet binnen langs den weg, dien ik bij mijn vertrek naar Engeland gevolgd was, dan kon ik mis schien de droge moerassen doorkomen met boerenkarren en te voet, en de meren over met booten. Maar van die plannen kwam niets terecht. Er was in die twee maanden, sinds ik uit Moskou vertrokken was, veel gebeurd. De bolsjewistische regeering was een schrikbewind begonnen, om het communisme te dwingen, een onwillig volk de kelen door te snijdende Tsaar was vermoord; er waren aanslagen ge pleegd, er waren complotten gesmeed en uitgeroeidRosa Kaplan had Lenin met drie kogels getroffen, den 30en Augustus, overal in het land kwamen legers in verzet tegen de Roodener werden contra-revolutionnaire strijdkrachten verzameld in Archangel, Finland, Siberië en Zuid-Rusland, met steun van de geallieerden, speciaal van Engelandin Augustus was een attaché vermoord op de stoep van het Britsche gezantschap, dat hij verdedigde tegen een invrl van de Tsjeka. Men had mij de waarheid gezegd in Londen. Het land, waarbinnen ik terug moest keeren, was 'n vijandelijk land, waarmee we in oorlog waren. Er kon geen sprake van zijn, als Engelsch- man terug te keeren. Ik nam dus te Archangel het besluit, mijzelf om te scheppen in een Rus, en wel in een bolsjewiek. Het was roerig in Archangel, maar ik hield me overal buiten. Ik kwam er on opgemerkt, leefde er onopgemerkt en kwam mettertijd ook onopgemerkt weer weg. Om meer op een Rus te lijken liet ik mijn baard staan. Dat wekte verwon dering in het doktershuis aan den bui tenkant der stad, waar ik was ingekwar tierd. ,,U was veel leuker zónder," zei de knappe dochter des huizes, en ik had zóó een mes kunnen grijpen om liet ongeval af te snijden. Maar ik zei alleen„Jawol, maar nu wordt mijn gezicht niet zoo koud in dien poolwinter hier." Ik stond iederen morgen vroeg op, en om me te trainen maakte ik lange wan delingen door het moerasland in de om geving. De afstand naar Petrograd was vierhonderd mijl, en ik dacht er over, dien half te voet af te leggen. Maar het weer sloeg om er begon natte sneeuw te vallen, 't Had me mijn leven gekost, als ik getracht had, met slecht weer die eindelooze woestenijen door te komen. Ik besloot dus naar Finland te gaan. Ik kreeg een pas als Noorsch koopman, en met verwarde haren en ruigen baard trok ik door Noorwegen naar Stockholm. Daar werd ik „Sergei Ilitsj", een Serviër, voor zaken onderweg naar Helsingfors. In Stockholm trof ik een landgenoot, journalist, dien ik te Moskou gekend had. Hij wou me voorstellen aan Litwinof, die toen ook in Stockholm was en met wien hij op uitstekenden voet stond: mis schien kon ik onder Litwinof's bescher ming ronduit als Engelschman Rusland binnenkomen. Maar ik wist, wat dat beteekenen zou: een paar dagen rond geleid door Petrograd en Moskou onder zware verdenking, omdat ik land en taal kende vijf minuten bij Lenin en Trotsky en nog een paar grooten kortom, het vaste programma voor alle „sympatliiseerende bezoekers" in dien tijd (anderen werden niet toegelaten) en dan beleefd weer de grens over ge bracht, met stapels indrukwekkende lectuur. Neen, dat trok me niet aan. Hoewel dankbaar voor het aanbod wees ik het af, en begin November 1918 ging Sergei Ilitsj, Servisch handelsreiziger, stil en bescheiden op een boot, die hem naar Finland zou brengen. Helsingfors, de Finsche hoofdstad, was een drukke stad, gistend van leven en intrige. Tal van Russische emigranten hadden er een toevlucht gevonden. Zij waren niet allen sympathiek, maar er waren ook prachtkerels bij, bereid hun leven te geven voor hun zaak. Een hun ner gaf mij een brief voor een Russischen officier te Viborg, Melnikof gelieeten. Het stadje Viborg, dicht hij de Russische grens gelegen, was een wespennest van vluchtelingen, samenzweerders, Duit- sche agenten enholsjewistische spionnen. Nog steeds als handelsreiziger vermomd trok ik naar Viborg, nam een kamer in het kleine hotel, waar Melnikof in woonde, zocht hem op en gaf hem den aanbevelingsbrief. Hij bleek een zee officier te zijn van het edelste slag ik mocht hem aanstonds graag. Melnikof was klein en mager, maar gespierd, don ker, met blauwe oogen. Hij was innig religieus en droeg den bolsjewisten een hitteren haat toe niet zonder reden, want zijn heide ouders waren als honden door hen neergeschoten, en zelf was hij slechts door een wonder ontsnapt. „Ze kwamen 's nachts huiszoeking doen," vertelde hij me. „Ik had eenige papieren in verhand met een opstand die bewaarde mijn moeder voor me. Ze wilden mijn moeders kamer binnen dringen. Mijn vader versperde hun den weg, en zei, dat ze zich aan 't kleeden was. Opeens knalde er een schot, en mijn vader viel dood op den drempel. Ik was in de keuken, toen de Rooden kwamen, en door de deur schoot ik er twee neer. Er werd een salvo op me gelost. Ik werd aan mijn hand gewond en kon nog ter nauwernood wegkomen langs de achter trap. Voor ik weer binnen kon komen hadden ze mijn moeder gegrepen, en veertien dagen later werd ze terecht gesteld, omdat ze mijn papieren ge vonden hadden." Melnikof had maar één levensdoel: het bloed zijner ouders te wreken. Het verheugde hem zeer, dat ik naar Sovjet- Rusland terugwilde. Hij nam niet alleen op zich te bewerken, dat de Finsche grenspatrouilles me heimelijk in den nacht de grens over zouden helpen, maar beloofde bovendien, me voor te gaan naar Petrograd om daar een schuil plaats voor me te zoeken. „Van uw heelen inlichtingendienst in Rusland is niets meer over," zei Mel nikof, „maar er is een zakenman, die heel wat menschen heeft geholpen om naar Finland te ontsnappen. Ik weet niet goed hoe hij heet. Zijn naam begint met een M we noemden hem vroeger Iwan Iwanitsj, maar dat zou nu niet veilig meer voor hem zijn. Ik zal u zijn adres geven en zeggen, dat u komt als hij ten minste nog niet gearresteerd is." Melnikof gaf me twee adressen in Petrograd, waar ik hemzelf zou kunnen ZIJN ZE EVEN OUD! Doch de een heeft zijn haar verzorgd, terwijl de ander iedere voorzorg heelt nage laten. En het is toch zoo een voudig: voltooi iederen morgen Uw toilet door Uw haar met Petrole Hahn goed in te wrijven, het zal den haaruitval stuiten en roos doen verdwijnen. Het is het volmaakte middel voor het dagelijksche onderhoud van Uw hoofdhuidhet reinigt de huid volkomen, zonder haar vet te maken ol haar te doen uit drogen. Overal verkrijgbaar in flacons a 1 1.25, f 2.- en f 3.75. En gros: FIRMA A. MAAS, 239, O.Z. Voorburgwal, Amsterdam-C. UITSLUITEND VERPAKT IN ZWART-ROOD ETUI! LET OP DE HANDTEEKENING F. V1BERT. WEIGERT NAMAAK Practisch korrelvrij. Vergroting dus vrij wel niet meer aan grenzen gebonden j

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 26