mm
LUX
a
nis cJls m\
Lei ie
ODOROPO
GEBISMUREERD
moet II zijtx.
TOILET ZEEP
Vroeger meed hij haar
angstvallig
Nu gebruikt zij Odo Ro-IYo
GEVAAR OP DE SPOORBRUG
Haar HUIS?
Haar ALLES
T
De Toestand
van haar Maag
weerspiegelt zich
in haar Gelaat
MAGNESIUM
18
En dat kCint U! Verzorg slechts Uw gelaats
huid op de juiste wijze. Neem Lux Toilet
Zeep. die speciaal wordt bereid voor de ver
zorgingvan het gelaat en afdoende beschermt
tegen het gevaar van een „vermoeide huid".
Ieder, die Lux Toilet Zeep heeft leren ken
nen. is verrukt over de heerlijke geur, de
felieblanke kleur en het overvloedige,
zachte schuim, zo zacht als de fijnste huid-
crême. LAaar bovenaf wordt Lux Toilet
Zeep gewaardeerd om de verfraaiende en
heilzame werking op de huid. Daarom is
ieder, die Lux Toilet Zeep gebruikt, zo
verbaasd, dat zulk een fijne luxe zeep zo
weinig kost.
Tegen vermoeide huid
12 Zi CT.PER TABLET
Niets stoot vlugger af dau die onaan
gename doordringende geur, welke
met oksel-transpiratie samengaat. De
moderne vrouw weet dit en maakt
daarom regelmatig gebruik van
Odo-Ro-No.
Odo-Ro-No beschermt niet alleen
Uzelf, maar tevens Uw kleeding.
Laat derhalve Odo-
Ro-No niet bij Uw
dagelijksch toilet
ontbreken.
Odo-Ro-Nowordtin2sterk-
ten in den handel gebracht.
REGULAR voor normaal
gebruik INSTANT voor
menschen met een gevoe
lige huid.
Slot van bladz. 13
trein. Dixon. Voor de dochter van den
directeur is alleen 't beste genoeg."
„Wat bedoel je?" hijgde Dixon. „Wat
wil je. doen?"
Hargis was opgestaan en zijn stem
klonk plotseling schril en blij. „Wat ik
wil doen? Ik heb een jaar misère achter
den rug! Jij zult de volgende dertien
minuten een heel leven doormaken. Over
dertien minuten ligt de sneltrein in de
Klaarwaterrivier, Dixon.... en je kunt
geen hand uitsteken!"
Met een plotselingen, wilden ruk wierp
Dixon zich naar voren. Zijn schouder
raakte de bureaulamp en stiet die
kletterend op den vloer. De kamer werd
opeens grijs, het, licht uit de gang viel
door het bovenraampje juist op de
wijzerplaat van de klok; en in de scha
duw daaronder duwde Hargis zijn slacht
offer onbarmhartig terug in zijn vorige
houding.
„Barbaar! Duivel!" schold Dixon.
„Tien minuten!" zei de onheilsstem.
„Denk 't je maar goed in. jij en ik
zitten hier. en die menschen in den trein
vliegen naar de. Hij brak den zin
af en luisterde, maar hoorde blijkbaar
niets. „De brug was tóch al niet veel
zaaks," hernam de stem. „Ik woon er
vlak bij en ik heb 't laatste jaar zoowat
aan niets anders gedacht dan aan brug
gen. ik droom er zelfs over. Ik ben
wel eens bang geweest, dat de Klaarwa-
terbrug 't niet houden zou, tot ik mijn
kans kreeg. Maar toen vanochtend in
de krant stond, dat je dochter uit logee-
ren ging, was ik tevreden. Twintig meter
boven de rivier. die wrakke middel
ste spanning. en dynamiet genoeg, om
den heelen sneltrein aan stofjes te bla
zen."
Maar Dixon was doof voor alles. Zijn
blik bleef aan de klok gehecht, op den
slinger, die heen en weer zwaaide en de
nadering van «Ten dood zichtbaar aftelde,
op de wijzers, die bewogen en schenen
te vliegen. En toen beproefde hij 't met
redeneeren
„Begrijp goed wat je doet." zei hij.
„Je stuurt een treinvol menschen een
afschuwelijken dood in om iets, dat jezelf
overkomen is. Er zijn kinderen bij wil
je hun bloed op je handen hebben Ze
hebben je niets gedaan, 't Is je om mij
te doen, niet om die andere menschen.
Heeft mijn dochter ergens schuld aan? 't
Is nog tijd om dien trein tegen te
houden." Opeens veranderde zijn stern.
„Toe, breng me naar de telefoon inde
kamer hiernaast. Laat me wachthuis
KI opbellen en zeggen, dat hij dien trein
tegenhoudt. dan moog je me direct
daarop een kogel door mijn hersens
jagen."
Hargis boog zich in 't halfduister
voorover.
„Sterven is geen kunst," orakelde hij.
„Weet je wat hard valt? Naar huis gaan
's avonds en dan die leege kamers en dat
stoffige speelgoed zien. Naar een vakje
op het kerkhof te moeten, als je wat met
je vrouw wilt bespreken. En als je dan
weet. dat 't je eigen schuld niet is; dat
't komt door een paar duitenpletters, die
met een onverschillig gezicht een lijstje
van slachtoffers neerschrijpas op
als je schreeuwt!"
Nu was er onmiskenbaar de klank van
een stem, of van stemmen, niet ver
weg. Dixon's aanvechting om alarm
te maken, al wist hij zeker, dat hij on
middellijk een kogel in zijn hoofd kreeg,
werd bedwongen, terwijl hij zijn mond
opendeed. Hargis stond over het bureau
gebogen met de revolver in zijn hand.
„Als je verstandig bent laat je 't,"
zei hij kalm. „Ik vermoord je liever niet.
je hebt nog vijf minuten marteling te
goed. Maar ik zweer je. als je een kik
geeft, krijg je nooit kans om te vertellen,
wat er aan de hand is."
De stemmen stierven weg. Dixon's
oogen verlieten de klok niet. De wijzer
plaat werd vaag en onduidelijk en
hij zag er voor in de plaats het gezicht
van Isabel, dat hem aankeek met haar
heldere, blauwe oogen.
„Vier minuten! Drie minuten! Twee
minuten!"
Het lichtschijnsel op de klok was ver
dwenen er hing over alles een grauwe
mist. de muren weken weg.
„Nu gaan ze den heuvel om," zei een
stem. „Daar heb je 't koplicht. zie
je ze aankomen? Niets kan ze meer te
genhouden. Kijk. ze zijn op de brug,
vóór de middelste spanning! Luister!"
De stem verhief zich tot- een gil
of was het de gier van een stoomfluit?
Er kwam een bonzend, knarsend geluid,
het breken van hout. Dixon's hoofd
zonk neer op zijn borst.
De verbrijzelde deur lag op den vloei
en in de opening stond Annie, met haar
breede gezicht vol schrik. Dixon's
zware oogen zagen haar het eerst. Er
wreef iemand met kracht langs zijn
armen en hij voelde den prik van een
inspuitingsnaald. Het bewustzijn kwam
langzaam en smartelijk hij werd ge
waar, dat hij op den vloer lag uitge
strekt, en hij zag White met een bleek,
vertrokken gezicht, tegen het bureau
staan leunen.
„Er is niets gebeurd," zei White.
Dixon knikte, zonder te begrijpen
„Niets gebeurd. Alles is in orde. Begrijpt
u 't?"
Maar Dixon was teruggegleden in de
grauwe wereld van droom. Toen hij
bijkwam, werkte het spuitje.
„Twintig over acht!" zei White. „Ik
kan u verzekeren, dokter, dat ik in 'I
eerst dacht, dat ik gek werd. in 't kan
toor hiernaast Ik was teruggekomen om
een paar papieren na te kijken. Ik was
wat achter met mijn werk, doordat
ik mijn vrouw en kind had wegge
bracht - en toen hoorde ik stemmen
hier. Ik hoorde een slag en wou binnen
komen. De deur was op slot en ik
begreep, dat er iets verschrikkelijks aan
de hand was. Ik hoorde iets, en de rest
kon ik vermoeden. Wat heb ik in angst
gezeten! Ik kon hem niet tegenhouden:
terwijl de deur neersloeg was hij er al
overheen en meteen was hij weg ook. Ja.
ik heb den trein laten ophouden, maat
er mankeerde niets aan de brug.Krank
zinnig? Ja natuurlijk; stapelgek."
Maar Dixon lag. op het tapijt,
tussehen de scherven van de lamp, naai
de klok te kijken. „Ik stond er bij,"
herinnerde hij zich. „en ik kon geen hand
uitsteken." Dat begreep hij nu. Hij
kende het. Krankzinnig? Misschien.
En met de herinnering aan een afgepijnd
gezicht vóór zich, loog hij tegen de
rechercheurs, die White had laten ko
men.
„Ik wil niet, dat er drukte overge
maakt wordt." zei hij kribbig. „Ik
ben gezond en weliedereen is gezond
en wel. Nee. Ik weet niet, hoe hij heet,
en ik kan me niet herinneren, hoe hij er
uitzag. Dat horloge? 0, da's van
mij. Is de auto er nog, White?"
Nog steeds ligt er, in een klein laadje
in Dixon's bureau, een dik, ouderwetsch
gouden horloge. Het doet geen dienst
als ttjdaanwijzer, want het wordt nooit
opgewonden; de wijzers staan op kwart
voor acht. Maar nu en dan legt. de
directeur van de Z. Y het voor zich en
zit het te bekijken. En als hij dat gedaan
heeft, laat hij gewoonlijk ingenieur
Mart 'lure ontbieden.
Si
lederen dag vindt zij weer bevrediging in haar
werkzaamheden en ook tijdens de critieke
dagen klinkt haar opgewekte lach door haar
geheele woning. Dank zij Nefa, het ideale
Damesverband van Nederlandsch Fabrikaat,
dat haar in ieder opzicht tegen de onaan
genaamheden van deze zorgvolle periode be
schermt door zijn ongeëvenaarde eigenschap
penextra-absorbeerend en wonderzacht
Een product dat zijns gelijke niet kent!
TM
NEDERLANDSCH
25 ct. 35 ct.
JCTJJ FABRIKAAT
50 ct. p. 10 stuks
Deze uitdrukking van lijden, de oeangstigeii.de
gelaatstrekken, die men dikwijls onder kennissen
of op straat aanschouwt, is in vele gevallen ti
wijten aan belemmerde verrichtingen der maag.
Behalve de lichamelijke pijnigingen brengt
slechte spijsvertering met zich mede duistere
gedachten, pijnzen over zenuwlijden, waardoor
het lpven vergald en ondraaglijk wordt gemaakt
voor V en voor Uw omgeving. Verwaarloost
nimmer de geringste verschijnsels van maag
aandoening. Zonder dat men er zich van bewust
is, is maagzuur in de meeste gevallen de-oor
zaak van het ongemak van hen die door maag-
bezwaren gemarteld worden. Maagzuur kan
echter geen weerstand bieden aan Gebismureerd
Magnesium. Een kleine dosis, gebruikt in een
beetje water na de maaltijden, maakt een eind
aan de hoofdpijnen, oprispingen en het gevoel
van bezwaring, het verheldert den geest en
verscherpt het denkvermogen. Binnen een
paar minuten kunt U een merkwaardige ver
lichting .opmerken en zoodra Uw spijsver-
teringsbezwaren verdwenen zijn keert Uw
wilskracht en levenlust weder terug.
is verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten
f].._ per flescli, of f 1.75 per groote flescli
die voordeeliger is.
