Roode Rusland
Kodak
PAN ATOMIC"
Een
onkaart'le
een
Elk licht is goed licht
film
26
opwekkend - smakelijk - gezond - pittig
Vervolg van bladzijde 23
Het avontuurlijke en romantische leven van
een Britsehen spion in het
als U Kodak „Panatomic" film
gebruikt. Bovendien onder
scheidt deze hoogst gevoelige
film alle kleuren en de zeer
fijne korrel maakt elke ver
grooting mogelijk. Ook voor
kleinbeeld-fotografie is Pana
tomic" de aangewezen film.
1 erkrijgbaar bij alle
Kodakhandelaren
de echte, med»
,V S ctnale peperm
VS".
*erkV,«H volop
en 9® energie
nieuvre
VAN SLOOTEN N.V. - LEEUWARDEN
„0, ja, graag," antwoordde ik en ik
gaf hem het pakje. „Goeden morgen,"
zei ik beleefd. „Ik zal zeggen, dat Iwan
Iwanitsj gearresteerd is." De man gaf
de deur vrij, maar keek me nog strak
aan, toen ik de straat op ging.
Ontmoedigd door dien tegenslag ging
ik naar het ziekenhuis, waar ik Melnikof
hoopte te vinden. Ik ging te voet, want
de weinige trams, die er liepen, waren
over- en overvol.
.Melnikof bleek familie te zijn van een
der dokters, maar hij was er niet. Hij
was er één nacht geweest,, maar daarna
niet meer, zei de oude vrouw in het, por
tiershokje. Zou hem iets overkomen
zijn? Ofschoon. hij zou wel méér
schuilplaatsen hebben. Ik kon niets
anders doen dan den middag afwachten
en naar het geheime cafeetje gaan, dat
hij me had uitgeduid.
Ik liep langzaam de stad weer in.
Overal zag ik schamelheid en vervuiling.
Hier en daar waren groepen menschen,
blijkbaar van beteren stand, dames en
oude heeren in afgedragen kleeren, de
vroege, sneeuw aan 't wegschoffelen,
onder commando van een werkman, die
als opzichter stilstond en niets deed.
Kr lagen doodgeranselde paarden langs
den weg de dames, die de straat moes
ten vegen, waren niet sterk genoeg om ze
weg te ruimen. Menig huis herinnerde
me aan oude vrienden en meteen
pijnlijk gevoel begreep ik, dat die nu
dood waren. Er waren nog enkele win
kels open, maar zonder Sovjet-permissie
mocht niemand iets koopen dan propa
gandistische lectuur, spotgoedkoop, en
bloemen, fabelachtig duur. Soms zag je
in een keldertje wat rottende groenten
en fruit liggen en overschotjes biscuits
en blikgoed. Bitter duidelijk sprak alles
van gebrek en toenemende storing in 't
normale leven.
Ik had dolgraag een paar bezoeken ge
bracht, maar begreep, dat het niet kon.
Mijn sjofele kleeren. mijn baard en mijn
haren, die vermomming stelde me in
staat, hier te zijn, maar sneed me af
van mijn vrienden. Toch ging ik een
zijstraat bij de Liteiny-brug in en staar
de lang en treurig naar zeker rijtje ra
men. Was er een gezicht verschenen of
had er maar een gordijn bewogen, mijn
hart zou sneller geklopt hebben. Maar
er kwam geen teeken van leven. Later
hoorde, ik, dat degene, naar wie ik uit
zag, maanden te voren plotseling ver
dwenen was nooit meer iets van ge
hoord. Zulke dingen gebeurden vaak in
die dagen. Geen mensch sloeg er acht op.
Achter me stond een oude bedelaar
tegen een regenpijp te leunen, met zijn
gezicht naar den muur. Hij snikte.
„Wat is er, oompje?"
„Ik ben zoo koud en ik heb zoo'n
honger," klaagde hij zonder op te kijken.
„Ik heb in drie dagen niets gegeten."
Ik drukte hem wat geld in de hand.
Hij nam het aan, maar keek me verwon
derd aan. „Dank u," zei hij, „maar wat
moet .ik met'geld? Hoe kom ik aan
brood
Ik gaf hem een stuk van het mijne en j
liep door.
En ik, dacht ik, hoe kom ik aan
brood
Nu dacht ik ineens aan dien bedelaar j
in Kalisch, toen ik negen jaar te voren i
Rusland was binnengekomen.
Ik ging terug en gaf den ouden man de i
rest van het broodje.
Toen liep ik terug naar het station, j
Daar was een buffet, had ik 's morgens j
gezien. Maar ik vond er slechts snippers i
haring op snippers zwart brood, waar-
voor een buitensporige prijs werd ge
vraagd. Ik ging zitten om te rusten. -
dronk een slap aftreksel van een thee-
surrogaat en las de Sovjet-kranten. De
kreten om de schepping van een machtig
rood leger, dat Europa en heel de wereld
in revolutiebrand zou zetten.
's Middags ging ik naar het cafeetje,
op de bovenste verdieping van een huis
in een der zijstraten van de Nefski
Prospekt. Ik belde, de deur ging op een
kier open en ik zag een scherp en wan
trouwig oog gluren. Ik zette mijn voel
tusschen de deur en vroeg snel naar
Melnikof.
„Melnikof?" zei de stem. die bij hel
oog hoorde. „Welke Melnikof?"
De deur ging iets wijder open en ik
stond voor twee dames, de eene (die
van het oog) bedaagd en dik. de ander»
jong en knap.
„Hoe is zijn voornaam en vaders
naam?" vroeg de jonge dame.
„Nicolaas Nicolaewitsj," antwoordde
ik.
,,'t Is in orde," zei de jongste dam»
tegen de oudste. „Hij zei, dat er mis
sehien iemand voor hem zou komen van
middag. Komt u binnen. Nicolaa-
Nicolaewitsj is hier Zaterdag even ge
weest, en hij zou gisteren terugkomen
maar we hebben hem niet gezien. Hij
kan nu ieder oogenblik komen."
Ik kwam in een kamer vol kleine
tafeltjes, en tot mijn verbazing zette
de knappe jongedame, Vera Alexan
drofna, mij heerlijk gebak voor. Latei
kwamen er nog meer menschen, allen
blijkbaar bourgeois. Zij lachten en praat -
ten luid en schenen geld in overvloed
te hebben, want de lekkernijen waren
peperduur. Het café was, zooals ik latei
hoorde, een trefplaats der Witten, die,
naar men beweerde, van geldmiddelen
werden voorzien door agenten der ge
allieerden.
Vera Alexandrofna kwam bij me zit
ten. Mijn excuus over mijn voorkomen
wees ze af. „Zoo zijn we allemaal tegen
woordig," zei ze. (Zelf zag ze er keurig
uit.) Zij vertelde me, dat zij en haar
moeder de zaak op gang hielden, door
bedienden het platteland in te zenden
om levensmiddelen te halen, maar zij
leefden in een aanhoudende vrees voor
ontdekking. Meermalen hadden de Roo-
den den portier gevraagd, of er verdach
te personen in het huis woonden, maar
hij had hen weggewerkt, omdat Vera
en haar moeder hem meel gaven.
Zij ging weg, om voor haar andere
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met een der periodieken
De Stad Amsterdam. Groot Rotterdam. 'sGravenhage in Beeld. Ons Land. Ons Zuiden of Ons Zeeland -
f 1.62 y, per kwartaal of f 0.12 y, per week. Franco per post f 1.75 per kwar'aal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post-
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142701). AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal 262.
telefoon luiere. 35170. Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Stationsweg 2a. Telefoon Inlerc. 50540. Giro nr.
101981. 'sGRAVENHAGE. Stationsweg 95, Tel. Inlerc 111666. (Tiro nr. 43141. UTRECHT. Biltstran» 142
Telefoon Interc. 13473. Giro nr. 1495»)7. 's HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27. Telefoon Inlerc. 1215.
Giro nr. 129750. MAASTRICHT. Stationsstruat 20. Tel. Jntcrc. 5851. Giro nr. 124690. VLISSJNGEN, Bail
huisstraat 5, Tel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
