HOFGEHEI9IEI
Uit het intieme leven van
tie grooten tier aarde
door X. K. H. Prins CiirisloffH van Griekenland
28
Koningin Alexandra van Engeland, een tante van
Phristoffel, die een ware verzamelwoede had van
allerlei, zelfs waardelooze voorwerpen.
De markies van Several, een intiem vriend van
koning Eduard, was eveneens aan boord, 's Avonds,
tijdens het diner de koningin zat tusschen hem
en mij in werd het jacht plotseling door een hooge
golf opgeheven, met 't gevolg, dat de koningin en
de markies in een hoek van de eetkamer terecht
kwamen.
Kalverliefde met een drama
tisch slot
Engeland was ook het tooneel van mijn eerste
romance, die echter nogal een dramatisch einde nam.
Een der prinsessen der Engelsche koninklijke
familie was ongetrouwd gebleven, zij was, zooals
men dat daar noemde, „teleurgesteld in de liefde".
In den loop der jaren werd zij de typische, „oude
vrijster", die allen hetzelfde zijn, van konink
lijken bloede of niet. Zij dweepte met de jeugd, maar
zij interesseerde zich vooral voor verlovingen en
trouwpartijen, terwijl zij zich met speciale voorliefde
in andermans zaken mengde.
Ik was nog maar pas in Engeland, toen zij er al
op aandrong, dat ik zou trouwen en liefst zoo
spoedig mogelijk. Zij kende zelfs een geschikte
bruid: prinses Alexis, de dochter van den hertog
van Fife. Zij wist mij ervan te overtuigen, dat,
onze verloving de algemeene goedkeuring zou weg
dragen.
Ik was er zeer mee gevleid, want ik bewonderde
prinses Alexis reeds vanaf 't oogenblik, dat ik in
Londen kwam. Toch zou ik haar nooit een ernstig
aanzoek hebben durven doen,laat staan haar vader
over dit onderwerp spreken.
De ongehuwde tante, nu geheel in haar element,
verzekerde mij, dat alles in orde zou komen en een
paar dagen later deelde zij mij triomfantelijk mede,
dat zij voor mij een invitatie had bekomen om op
Mar Lodge, het landg'oed van den hertog van Fife,
te komen logeeren. Maar, ongelukkigerwijze, ver
gat zij erbij te zeggen, dat zij deze invitatie had
afgedwongen met de plechtige verzekering, dat ik in
geen geval een aanzoek om de hand van zijn dochter
zou doen. Integendeel, zij liet mij in den waan, dat
op dit punt alles reeds in het reine was gebracht.
Ik ging dus in zalige onwetendheid naar Schotland
en een paar dagen later waren prinses Alexis en ik
in het geheim verloofd. Maar na vier dagen besloot
Alexis haar ouders toch met het blijde nieuws in
kennis te. stellen. Op 'n avond, voor het diner, zag
ik haar als een hang, schuldbewust kind de werk
kamer van haar vader binnenglippen: toen ik haar
'n uur nadien ontmoette waren haar oogen rood en
durfde, zij mijn glimlach niet te beantwoorden.
Zij was een toonbeeld van volslagen wanhoop.
liet diner verliep in ijzige stilte en na, afloop ervan
werd ik in de werkkamer van den hertog geroepen.
Ik beleefde daar het pijnlijkste kwartiertje van mijn
leven
De zomerresidentie ran den Engelsehen koning, het slot, Balmoral, waar de ontgoochelde minnaar, prins
Ghristofjel, toevlucht, en raad, vond.
Op eenentwintig-jarigen leeftijd bracht ik mijn
eerste bezoek aan Engeland en ik was daar
de gast van koning Eduard en koningin
Alexandra.
't Was in den zomer van 1909, een tijdperk van
voorspoed, vrede en kwistig amusement, gecen
traliseerd in de groote Londensche huizen, die
thans historie zijn, zooals Devonshire House, Lands-
downe House en Gvosvenor House, waar iederen
avond schitterende diners en bals werden gegeven
voor een schare van beeldschoone vrouwen en
talentvolle mannen.
Het leven op 't Buckingham-paleis was een menge
ling van de flonkering aan het Russische hof en het
eenvoudige leven aan 't hof te Athene. Koning
Eduard bracht mij en mijn neef (den tegenwoordigen
koning van Griekenland, George IT), die in die
dagen eveneens te Londen vertoefde, overal heen,
maar spoedig begon ons jeugdig enthousiasme en
uithoudingsvermogen hem te vermoeien. Hij wees
toen sir Harry Stonor aan om ons op de uitgestrekte
„ontdekkingstochten" te vergezellen. Ik ben er
vast van overtuigd, dat de arme man toen wij
„eindelijk" vertrokken, een rustkuur heeft moeten
ondergaan, want in drie weken tijd heeft hij letterlijk
niet kunnen slapen. Iederen avond waren er tooneel-
uitvoeringen of partijen, waar wij met alle geweld
heen wilden.
Koning Eduard, die den naam had van Vrede
stichter, omdat hij door zijn zonnig en zachtmoedig
humeur zeer kalmeerend en bemiddelend wist op
te treden, kon zich soms ontzettend kwaad maken.
Zoo herinner ik mij, dat hij tijdens een diner, dat
zou gevolgd worden door een bal, een beetje spinazie
morste op zijn hagelwit overhemd. Met oen ruk
vloog hij overeind, dompelde zijn beide handen in
de schaal met spinazie en smeerde zijn heele over
hemd daarmee vol. Toen hij de beleefde con
Koning Eduard 1 IJ van Engeland, die tijdens n
diner zijn hagelwit overhemd vol spinazie smeerde,
toen hij er 'n beetje op gemorst had! Naast hem
links: de latere koning George V van Engeland en
rechts: de prins van Wales, de tegenwoordige hertog
van Windsor.
Koning Eduard morst spinazie
Kalverliefde Caruso met
'»i gebroken stem
sternatie der gasten zag, begon hij op zijn aan
stekelijke manier te lachen.
„Och, ik moest mij nu toch verkleeden, waarom
zou ik mij dan niet ineens flink toetakelen?"
Koningin Alexandra had een ware verzamelwoede
van zelfs de meest gewone en waardelooze voor
werpen. Dok als zij op reis ging, nam zij steeds
een deel van haar collectie mee. Het koninklijk
jacht „Victoria en Albert" stond er vol van. Een keer
geraakten wij in een hevigen storm voor de Noorsche
kust. Koningin Alexandra bleef den geheelen nacht
op en deed niets anders, dan de voorwerpen uit haar
verzameling van den grond rapen en weer op de
tafels zetten. Nauwelijks was zij er mee kla,»r of het
jacht slingerde zoo gevaarlijk den anderen kant op,
dat alles weer omver rolde en de koningin van
voren af aan kon beginnen.
