Cfülermanns <^yma/-^T
Wie verstandig is,naait met
yj
ctaar^\^ elastisek is, sterk cn kleurecht.
is de teste.
Uw vacant ie MOET prettig zijn!
27
LET U OP HET HAN DELSAAERK SCHAAKBORD.
PANORAMA, Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met een der periodieken
De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam. 'sGravenbage in Beeld. Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland
f lA2y, per kwartaal of f 0.12y, per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 (ter jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post.
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal862.
Telefoon Interc. 35170. Giro nr. 97046. ROTTERDAM. Stationsweg 24. Telefoon Iuterc. 50540. Giro nr.
101981. 's GRAVENHAGE. Stationsweg 95, 'I el. Interc. 111666. Giro nr. 45141. UTRECHT, Biltstroat 142.
Telefoon Interc 13473. Giro nr. 149597. 's HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27. Telefoon Interc. 1215.
Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Stationsstraat 20. Tel. Interc. 5851. Giro nr. 124690. VUSSINGEN, Bad
huisstraat 5, Tel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Uw vrije dagen... die enkele, die U maar
heeft in 'n heel jaar van .werken... Uw
vacantie móét prettig zijn't Moeten lange,
heerlijke dagen zijn... zonder de moeheid,
die 'n ongewoon-volle dag meestal geeft.
Zonder last van stof en zónder lusteloosheid.
Uw reiskameraaddat moet een flacon
Eau de Cologne Boldoot zijn. Zoo'n flacon
vol geurige verkwikking, waarvan enkele
druppels U al nieuwe energie geven. Bet Uw
slapen en Uw polsen met 'n paar druppels
Eau de Cologne Boldoot... en Uwordteen
mensch, die 'n héérlijke vacantie beleeft!
Impériale vanaf 25 ets. Veritable vanaf 20 ets.
kregen eten en paarden, en aan het sta
tion van Terioki namen we afscheid van
onze deelgenooten in 't avontuur, die
met den trein naar Helsingfors gingen.
Ik vertrouwde mevrouw M. toe aan de
zorgen van een heer in den trein en hleef
zelf een dag of twee in Terioki, om maat
regelen te nemen voor mijn volgenden
terugkeer binnen Rusland. Het was ook
mijn bedoeling, Iwan Sergeiewitsj, den
vriend van Melnikof, in te lichten om
trent diens arrestatie, hem de groeten
over te brengen van zijn trouwe diena
ressen Stepanofna en Maria en hem te
vragen, of hij Zorinsky kende. Maar
Iwan Sergeiewitsj was inmiddels ver
trokken - ik kon hem niet vinden.
Er waren precies drie weken verloo-
pen, sinds ik door de Finnen over de
Russische grens was geholpen, en in die
drie weken had ik mij zoozeer gewend
aan mijn nieuwe, vreemde levenswijze,
dat niet deze, maar de buitenwereld me
onwerkelijk leek, toen ik haar weer be
trad.
Bij den Engelschen gezant te Helsing
fors genoot ik een warme ontvangst. Ik
kon natuurlijk niet op het gezantschap
verschijnen in den tooi, waarin ik uit
Petrograd was ontsnapt. Ik verkleedde
me dus eerst op het consulaat en ging
toen naar een barbier, om mijn lang
haar en mijn baard wat te laten op
knappen. Kwijt wou ik dien niet: ik
moest mijn verloopen voorkomen kun
nen hernemen, zoodra het noodig bleek.
De barbier werkte goedde huisknecht
op het gezantschap zei „monsieur"
tegen me.
Het hoofdkwartier van onzen inlich
tingendienst in Noord-Europa was te
Stockholm gevestigd. Ik werd dus weer
de Serviër „Sergei Ilitsj" de naam,
dien ik den laatsten keer in Stockholm
had aangenomen en reisde naar
Zweden om rapport uit te brengen. Ik
vernam inet vreugde, dat men te Lon
den zeer tevreden was geweest over de
voorloopige berichten, die ik Moeroinetz
en den anderen Engelschman had mee
gegeven Buitenlandsche Zaken had al
in geen maanden iets betrouwbaars uit
Rusland vernomen. Mijn nieuwe be
richten werden naar Londen geseind, en
vóór ik Stockholm verliet om naar
Rusland terug te keeren kreeg ik een
aanmoediging, doordat er een telegram
aan het Stockliolmsche hoofdkwartier
kwam „Dank St 25 en verstrek hem
al rvat hij wenscht."
Tien dagen, nadat ik mevrouw M.
had weggebracht,was ik weer in Terioki,
nabij de Sovjet-grens. Ik kon Iwan Ser
geiewitsj weer niet vinden, en ik dorst
niemand anders in vertrouwen te nemen,
dus besloot ik maar zonder meer naar
de grens te gaan en een beroep te doen
op mijn oude Finsclie vrienden daar.
Het liep me mee. Dezelfde mannen wa
ren er nog. De bleeke chef herkende me
ondanks mijn besnoeiden haard en
lachte. „U hebt den bourgeois uitge
hangen," zei hij. De glazen kwamen op
tafel en ik vertelde hun, hoe 't mij ver
gaan was, nadat zij mij de rivier hadden
overgezet, en hoe ik Rusland weer uit
was gekomen. Toen ik zei: „Ik had graag
dat u me weer de rivier over zette
vanavond," antwoordden zij, dat ik op
hen rekenen kon. Maar voor 't moment
moest ik maken, dat ik wegkwam,
anders was ik door hun jolige gastvrij
heid ongeschikt geworden voor het
avontuur. Te middernacht kwam ik
terug, gekleed in een oude groene over
jas met groote zakken, volgestopt met
sigaretten, chocola en een paar kleine
fleschjes whisky.
Weer voorzagen de Pinnen me van
degelijk vervaardigde papieren. Omtrent
drie uur trokken we er op uit, precies als
een maand tevoren. Alleen was het nu
hartje winter. Alles lag doodstil en be
vroren, er roerde geen windje, en liet
riviertje de Sestro was een massa ijs, de
weide aan den overkant een ongebroken
sneeuwvlak.
Toen we ons in de struiken bij de
bouwvallige villa verborgen hadden,
haalde de bleeke een groot wit laken te
voorschijn en wees hij me, hoe ik 't om
me heen moest wikkelen, zoo, dat ik
mijn beenen vrij kon bewegen.
„De geest van Cesar," merkte hij op.
De geest van Cesar drukte allen de
hand, klom voorzichtig de glooiing af,
vouwde zich dubbel, sloop de rivier over
en klauterde aan den Russischen kant
weer omhoog. De Finnen gluurden door
de struiken. Er gebeurden geen onge
lukken. Er was geen dun ijslaagje, dat
breken kon, zooals den eersten keer.
Ik hoefde geen tweeden stroom door te
waden. Alles was hard bevroren, en het
witte laken maakte me onzichtbaar.
Midden op de wei bleef ik staan. Vaag
zag ik het buisje van de roode grens
wacht, waaruit den 3rorigen keer ver
volgers naar buiten waren gekomen. Er
was daar geen licht en geen geluid.
Doodsche stilte op aarde, een heerlijke
prikkeling in de lucht, en sterren, spor
tief lachend boven mijn hoofd. Ik sloop
naar de heg, luisterde, klom er over,
en liep snel naar den anderen kant van
den weg, naar het halfvoltooide huis
Er was nog geen steen aan toegevoegd.
De omgeving had iets bekends voor me,
en ik was niet alleen ik had Johnny
Walker bij me. Ook het laken hield me!
warm. Toen de dag aanbrak, gooide ik
mijn wade opzij en liep stoutweg naar
het station. Ik had bijna een gevoel, of ik
naar huis ging. Ik had nog maar één
angst als er eens onderzoek werd ge
daan in den trein? Mijn volgepropte
zakkenzou ik veiligheidshalve mijn
heele lading chocola en sigaretten over
boord gooien? Wat! Met leege handen
terugkomen bij Maria, en Stepanofna,
en den journalist, en alle andere vrien
den, 3roor wie mijn kleine geschenken
een wondere weelde zouden zijn? Ik
klemde me zenuwachtig aan ieder pakje
vast.
Maar de sterren hadden geglimlacht.
Er werd geen onderzoek gedaan.
ZESDE HOOFDSTEK
A fir en ko iroftit Krqlenko
Er zat in revolutionnair Rusland tempo
in de gebeurtenissen. Ik merkte bij mijn
terugkomst duidelijke veranderingen op,
al was ik slechts weinige dagen weg ge
weest. Er waren bijvoorbeeld krachtige
pogingen gedaan, om het arbeidswezen
te organiseeren, en om een sterk rood
leger op de been te brengen. Het laatste,
gaf mij zorgen: ik moest zien te ont
komen aan de attenties der werfagenten.
Word f vervolgd
