HOEGEHEIMEN
1
Uit het intieme leven van
tie grooten der aarde
Op den dag der verloving....! V.l.n.r. prinses Olga, prins Paul van Joegoslavië en hun zoontje, de
moeder van prinses Marina, prins George en prinsesMarina, zijn verloofde. De foto werd genomen op 'f
kasteel van prins Paul, gelegen in een schitterende omgeving.
„Ik snap niet waarom Olga met liem moet
trouwen als zij in het geheel niet van hem
houdt. Als mij zooiets overkwam, dan..
Haar moeder onderbrak haar lachend,
„lit den mond van kindereu en...."
liet werd Olga toegestaan de stem van
haar hart te volgenKroonprins Frederik
keerde naar Denemarken terug en trouwde
daar na enkele jaren met de charmante
prinses Ingrid van Zweden.
Olga ontmoette prins Paul van Joego
slavië en zij raakten beiden verliefd op 't
eerste gezicht. Hun huwelijk is een der
gelukkigste die ik ken. Paul, vlug van geest,
temperamentvol, artistiek en een echte
idealist, is juist de echtgenoot, dien Olga
hebben moest. Zij is vroolijk, wat filoso
fisch van aard en door en door zakelijk.
Elizabeth, de tweede zuster, logeerde
bij hen op het. juweeltje van een kasteel te
Bohinj in de Julische Alpen en zij ontmoette
daar graaf Toerring, een knappen, jongen
Beier. Een paar maanden later waren
zij getrouwd.
Een vrqgevocliien prinses
In den zomer van 1934 bevond ik mij te Rome,
toen ik een geheimzinnig S.O.S. kreeg van prins
Paul van Joegoslavië.
„Neem den eersten trein den besten en kom naar
Bohinj," schreef hij me. „Wij hebben je raad noodig
in een zeer ernstige aangelegenheid."
Daar ik me werkelijk ongerust maakte, vroeg ik
een telefoongesprek aan en mijn nicht Olga kwam
aan 't toestel.
„Marina logeert op '1 oogenblik bij ons," deelde
zij me in 't Orieksch mede, „en de volgende week
door K. H. Prins Chri stoffel van Cs rick en laml
Marina bleef alleen achter bij haar ouders
en zij werd zoo'n knappe, innemende ver
schijning, dat zij, naar Nicolaas na 'n kleinen
woordentwist 'ns bitter opmerkte: „alles
gedaan kon krijgen waarop zij haar zinnen
had gezet".
Zij was de meest vrijgevochten prinses van Europa.
Ze ging schilderkunst studeeren in Parijs, waar
zij op kamers woonde en 't grootste deel van haar
tijd doorbracht. Zij ging steeds op haar eentje uit,
maakte gebruik van bussen en den ondergrondsche
zooals duizenden andere meisjes. Zij zat in die dagen
maar krap in haar geld en op die manier leerde zij
dingen, waarvan een prinses in gewone omstandig
heden niet eens durft droomen. Ze leerde koken,
stoffen, bedden opmaken, bloemen schikken en.
goedkoope jurken dragen; maar zij deed 't met zoo'n
charme, dat deeenvoudige toiletjes toch door een
modekoning speciaal voor haar schenen ontworpen.
Op deze manier leerde zij onafhankelijk te zijn en de
menschelijke natuur beter begrijpen dan vele anderen.
Marina is dikwijls verkeerd beoordeeld door men-
schen, die haar niet volledig kennen. Op hen maakt
zij soms, geheel buiten haar schuld, den indruk van
hooghartig te zijn. Diep in haar hart is zij zoo na
tuurlijk en gevoelig als men slechts zelden aantreft;
haar eigen moeilijkheden schat zij licht, terwijl de
nooden van anderen haar erg aangrijpen.
Tijdens een van haar bezoeken aan Engeland
ontmoette zij prins George en zij voelden zich van
liet eerste oogenblik af tot elkander aangetrokken.
Ik veronderstel haast dat George vooral onder haar
bekoring kwam, omdat Marina zoo geheel anders
was dan de prinsessen, die hij tot dan ontmoet had.
Het stemmige, vormelijke ritueel van een konink
lijke verloving, de formeele voorstelling, de weder-
zijdsche „inspectie" met de belangstellende familie
leden op den achtergrond gretig het, oogenblik af
wachtend waarop zij hun zegen kunnen geven,
bleef hier geheel achterwege.
De jongelui zagen elkaar zoo dikwijls zij wilden.
Zij maakten samen autotochtjes, dineerden in
Londensche restaurants met vrienden en vriendinnen,
allen even jong en levenslustig als zij zelf, en dansten
met elkaar op partijtjes zonder dat iemand er speciaal
op lette of er een bijzondere beteekenis aan hechtte.
Toch duurde het niet lang of hun familie begon
te vermoeden, dat zij werkelijk verliefd op elkaar
waren geworden. Maar als wij hen er over polsten,
dan ontkenden zij het beiden ten sterkste en wel
met zoo'n geveinsde verontwaardiging, dat wij
precies het tegenovergestelde aannamen!
Een geheimzinnig S.O.S.
De verloving
van den hertog
van Kent en
prinses Marina
Een fyelukkify
De jaren van onze
eerste ballingschap
waren voor mijn
broer Nicolaas van bijzondere beteekenis. Zij hielpen
hem zijn aangeboren talent voorschilderen tot
ontwikkeling te brengen en dit is nadien steeds een
bron van vreugde voor hem gebleven.
Toen NicolaaH nog een kind was, deed hij niets
liever dan uren achtereen zitten teekenen, maar bij
het verstrijken der jaren werd hij door zooveel plich
ten in beslag genomen, dat hij steeds minder gelegen
heid vond zich aan zijn lievelingsbezigheid te wijden.
Nadat er echter een groote ommekeer in ons leven
had plaatsgegrepen, legde hij zich vol ernst toe op
de schilderkunst; het was nu niet meer een kwestie
van aangenaam tijdverdrijf, maar hij trachtte ermede
in zijn levensonderhoud te voorzien.
Spoedig had hij genoeg schilderijen gemaakt om
onder den naam „Nicolaas de Prins" zijn eerste ten
toonstelling te houden. De recensenten vermoedden
niet 't minst wie er eigenlijk achter stak, want de
kunsthandelaar had plechtig de diepste geheim
houding beloofd. Zonder uitzondering beschouwden
zij het werk als dat van een kunstschilder met rijke
beloften voor de toekomst. Nicolaas kreeg nu vele
Z.K.H. prins Nicolaas van Griekenland, geboren
te Athene op 9 Januari 1872, en grootvorstin
II el ene van Rusland, de ouders van prinses Marina.
opdrachten en daarmede
werden zijn finaneieele
zorgen aanmerkelijk ver
licht.
Zijn drie kinderen,Olga,
Elizabeth en Marina,
groeiden op in de onge
dwongen sfeer, 'n kunst
atelier eigen. Er viel
geen spoor van strenge
etiquette te bespeuren;
hun opvoeding was mild
«m tusschen de lessen in
stoeiden zij als zonnige
rakkers.
Marina was de oogappel
van allen; levendig van
geest, en met denzelfden artistieken aanleg als haai'
vader. Als kind was zij gewoon als een wervelwind
zijn atelier te komen binnenstormen, hetgeen voor
de rest van 't gezin verboden terrein was en in een
minimum van tijd zaten al haar vingers vol verf.
Het vleistertje hield niet op voor hij haar teekenles
gaf en toen Nicolaas de snelle vorderingen, die zij
maakte, zag, nam hij maatregelen dat Marina zich
serieus op de schilderkunst kon gaan toeleggen.
Jaren gingen voorbij. Olga, de oudste zuster, ver
loofde zich met kroonprins Frederik van Denemarken;
er ontstond plotseling een misverstand en de ver
loving werd verbroken. Groote consternatie in de
familie! Op een middag waren allen bijeen, zij hiel
den 'n soort familieraad en Jiet onderwerp" werd
heftig besproken.
Marina; toen elf jaar oud, zat als gewoonlijk stil
in een hoekje te teekenen. Zij was zoo kalm en zoo
in haar werk verdiept, dat de ouderen haai' aanwe
zigheid totaal vergaten. Opeens, terwijl er een oogen
blik stilte heerschte, omdat iedereen op adem moest
komen, klonk haar stemmetje:
