HO
TE MOE
TE SLAP
OMUITTEGAAN
OM TE WERKEN
H-O Havermout
bracht haar
vreugde en voorspoed!
Bk.
31
klaar gezet. Terwijl hij at overdacht hij
wat hij schrijven zou. Beslist, het was
hier geen leven voor Jane. De warmte,
de inboorlingen, het primitief bestaan
en John Bruckerneen, hij
was verplicht haar de vrijheid terug te
geven.
Hij geeuwde herhaaldelijk, terwijl
hij alles overdacht. Het was het heetste
uur van den dag en om dezen tijd nam
hij een korte siesta. Toen hij opstond
overwoog hij wat hij zou doen'n uurtje
gaan liggen, of eerst schrijven. Tegen
een uur of zes moest de looper vertrek
ken, wilde hij niet verplicht zijn aan
één stuk door te loopen. Het was beter
eerst zijn brief te schrijven.
Met dit voornemen ging hij naar
binnen om schrijfpapier te halen, doch
toen hij weer gezeten was en het couvert
had geschreven, vocht hij tegen een
bijna onoverwinnelijken slaap. Het
was de gewoonte van jaren die zich liet
gelden en bij wist, dat hij er tevergeefs
tegen vechten zou.
„Njomo!" daverde zijn stem door het
huis.
„Ja, meneer." dook de oude neger in
de voorgalerij op.
„Ik ga liggen. Het is half twee; wek
me precies om drie uur. Vooral niet
latergoed verstaan 1
„Drie uur, meneer," beloofde Njomo.
Philip ging het huis in. Zijn slaap
kamer, een ruim, luchtig vertrek, zag uit
op het achtererf. Hij wierp zijn kleeren
uit, schoot in zijn pyama en strekte zich
onder de klamboe uit. „Drie uur. niet
later, Njomo!" riep hij nogmaals.
Ergens uit 't huis klonk een schreeuw
en langzaam vielen zijn oogen toe.
„Arme Jane," dacht hij met een steek
in zijn hart en daarop viel hij in
Philip Crone werd gekweld door won -
derlijke droombeelden. Hij leefde in een
diepen, zwarten put waar het altijd
nacht was. In dien zwarten nacht
hoorde hij verschillende stemmen. Be
kende stemmen en die van Njomo het
meest. Maar ook Jane's stem hoorde
hij. Zij klonk nu eens angstig en dan
weer feeder, liet, eene oogenblik alsof er
tranen in waren en het volgend oogen
blik innig bezwerend, liefkoozend en
troostend. John Brucker's stem liet
zich eveneens hooren. Maar zij had een
veel beschaafderen klank dan dien hij
er gewoonlijk inlegde. Hij vloekte ook
niet meer, doch sprak gekuischt, alsof
hij in een salon was in plaats van op
een plantage, waar je het meeste gedaan
kreeg met verwenschingen en schelden.
Ten slotte was er ook nog de beschaafde
stem van dr. Lenard van Stanleyville.
Hij en Jane onderhielden zich druk met
elkander en soms mengde zich ook John
Brucker in het gesprek. Maar wat zij
bespraken verstond hij niet.
Het was de vreemdste droom, waar
door Philip zich ooit bezocht wist. Maar
kwellender dan die stemmen was het
droombeeld van de onbekende mon
sters, die hem pijnigden. Hij voelde
slangen zijn keel in en uit kruipen en
dat benauwde hem tot verstikkens toe.
Tevergeefs trachtte hij zich van die
kwelgeesten te verlossen. Het was of
zijn ledematen in dien put gebonden
of verlamd waren, want hij kon geen
vin verroeren.
Die beangstigende droom plaagde
hem niet lang, maar hij keerde telkens
terug. Hoeveel malen kon hij niet ont- I
houden, maar het gebeurde zóó vaak. j
dat zijn heele leven hem ten slotte als j
een droom verscheen. Doch op een ge
geven oogenblik hoorde hij Jane luid
snikken en dat joeg de koortsige beelden
plotseling op de vlucht.
Met een lichten schok ontwaakte hij.
In de slaapkamer schemerde het al en
met schrik herinnerde hij zich, dat hij
vóór zes uur nog schrijven moest,. Die
verwenschte Njomo was zelf in slaap
gevallen en had hem rustig laten liggen.
„Njomo!" bulderde zijn stem door
het slaapvertrek. Hij schrok van zijn
eigen geluidhet klonk zwak en pieperig,
alsof iets in zijn keel hem het spreken
belette. Met 'n sprong wilde hij onder de
klamboe vandaan komen, doch tegelijk
werd de deur opengerukt.
Philip Crone sperde wijd zijn bogen j
open. Daar verschenen ze allen in de
kamer, de beelden uit zijn droom. Jane
een bleeke en vermagerde Jane met
roodomrande oogen, maar onbeschrij- i
felijk lief; dr. Lenard van Stanleyville I
en John Brucker. Waarachtig. John
Brucker, maar een onherkenbare John
Brucker. Hij droeg een hagelwit pak,
waarin hij hem nog nooit had gezien, hij
was keurig geschoren en zijn oogen ston
den zoo helder, alsof hij sinds maanden
den drank had afgezworen. Een coquette
John Brucker haha, het was om je
dood te lachen bij het idee alleen. Hij
droomde, natuurlijk weer.
Hij sloot zijn oogen, doch opende ze
weer, toen hij een zachte, koele hand op
zijn voorhoofd voelde. Het was Jane en
zij boog zich diep over hem heen.
„Gelukkig, lieveling," stamelde zij, j
,.ik had later zoo'n spijt van dien brief.
En toen ik dit hoorde, ben ik terstond
op de boot gestapt
Zij snikte en Phil dacht, dat hij gek
zou worden. „Ik begrijp je niet," sta
melde hij. „Ik kreeg vanmorgen je brief
pas. Ik had je terstond terug willen
schrijven, maar die ezel van een Njomo
heeft vergeten me te wekken."
Hij zweeg, toen hij dr. Lenard aan zijn
bed zag treden. „De. situatie eischt,
inderdaad eenige opheldering," zei hij
glimlachend. „U spreekt over drie
maanden geleden, meneer Crone. U bent
geïnfecteerd door een tsetsevlieg en al
dien tijd hebt u geslapen. We hebben u
kunstmatig moeten voeden en herhaal
delijk was u dicht aan het ontwaken toe.
Uw verloofde bevindt zich hier al twee
maanden, ik heb haar zelf telegrafisch
ge waarsch uwd
„En ik ben vast besloten te blijven,"
glimlachte Jane door haar tranen heen.
„Het is hier best uit te houden en ik heb
aan meneer Brucker veel hulp gehad...."
Phil Crone sloot nogmaals zijn oogen.
Hij kon er nog niet aan gelooven. Toen
hij ze weer opende, viel zijn blik op den
keurigen John Brucker, die zich grinni
kend en een beetje verlegen achteraf
hield. Toen keek hij naar Jane, naar
haar vermagerd gelaat en roodomrande
oogen. Zij was lief en mooi zóó lief
en mooi, dat hij bijna bang was, om
haar aan te raken na zooveel jaren. Maar
haar mond naderde zijn droge lippen
en met een zwakke beweging sloeg hij
zijn armen om haar hals.
„Dat is een streek van Amor geweest,
lieveling,om me zoolang te laten slapen,"
fluisterde hij haar in het. oor. Toen viel
er een deur dicht en waren zij alleen.
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen inet een der periodieken
De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 's Gravennage in Beeld, Ons Land, Ons Zuiden of Ons Zeeland
f 1.62Vi per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux:
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, N.Z. Voorburgwal 262.
Giro nr. 129750. MA ASTRICHT, Stationsstraat 20, Telef. Interc. 5851. Giro nr. 124690 VLISSINGEN, Bad
huisstraat 5. Tel. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
EN WE HEBBEN GE -
DANST TOT DRIE UUR
WAAR HAAL JE DE ENERGIE
VANDAAN IK KRUIP IE DE
REN AVOND OM HALF TIEN
IN BED EN IK BEN AL
MOE VOOR IK
'S MORGENS" GOED
BEGIN.
DEZE BRIEF ZIT OOK WEER
VOL FOUTEN
HET LIJKT WEL OF U SLA
PENDE WERKT .IK ZAL HET
NOG ÉÉN MAAND
MET U AANZIEN
IK WIL HEUSCH WEL BETER
WERKEN, MAAR IK KAN MUN
HOOFD ER NIET BIJHOUDEN.
NOOIT UIT EN ALTIJD MOE
DAT KLOPT NIET. JU MOEST
EENS IEDEREN MORGEN
EEN FLINK BORD H-O
ETEN DAN VOEL JE
JE EEN ANDER
MENSCH
WAT ZIE JIJ NOU. BIJNA.' EN IK ZEG
ER STRALEND MAAR. LEVE DE H-O.'
UIT, HEB JE 'kHEB NET OPSLAG GE-
DE HONDERD- KREGEN EN
DUIZEND NU KAN IK tfLri
GETROKKEN DIE BEELDIGE p.C 7J
JURK KOOPENVf
VOOR DIE FUIF VAN
MORGENAVOND
Er is niemand, die zal willen
beweren, dat het kantoor
leven niet vermoeiend is, of
dat een pretje af en toe niet
noodig is. Juist daarom is het
zoo belangrijk, datiedere wer
kende vrouw er voor zorgt,
dat haar reserve aan levens
kracht en levenslust op peil
wordt gehouden. Daarvoor is
Vitamine B onontbeerlijk. Ze
komt in gewoon voedsel wei
nig of niet voor, doch volop
in H-O en Quaker Havermout.
Goedkoop, gemakkelijk, lek
ker en uitermate voedzaam.
Het beste begin voor den
goeden dag
QUAKER
rwiui
GRATIS BESCHIKBAAR
zoolang de voorraad strekt, ons handig recepten-boekje
met vele smakelijke havermout-recepten. Aanvrager
te richten aan Quaker. Afd. A, Postbus 9Q5, Rotterda
