DE KEJNST OM TE EE VEN Dit is de geheele klaploopende familier.l.n.r.Frank Milan, Alice BradyLucille Ball en Guy Kibbee. Voeg daarbij dan nog de tweelingen Dotsy en Betsy, dan is het heele huishouden, waarvoor Maggie (Irene Dunne) werktcompleet. igenlijk is die Douglas Fairbanks Jr. een vervelende kerel. Hij heeft niet de helft van dien flair en bravour, welke zijn vader zoo'n ruime mate bezat. En dat was misschien nog niet zoo erg, als hij nu maar niet probeerde, net te doen of het wel zoo is. Irene Dunne is in dit „familiedrama" dan ook veel en veel belangrijker dan hij en we vragen ons af, waaraan ze het ver diend heeft, dat ze na al die grootsclie zelfopoffe ringen toch met hem wordt opgescheept. Want een familiedrama is liet, Hoewel Maggie (Irene Dunne) hardnekkig weigert den opdringerigen kwant I)an (Douglas Fair banks Jr.) te woord te staan, zoo raakt zij hem zelfs niet kwijt, wanneer zij in haar auto wegrijdt. Hij is op het bagagerek geklauterd en probeert haar zoo te imponeeren. lijkt het hier en daar ook nog zoo grappig. Of vindt u het soms niet nobel van een meisje, dat zich halfdood werkt, enkel en alleen om haar klaploopende familie in weelde te laten leven? Dan komt er een man en die zegt haar hoe zij van het leven kan genieten en die man is dan Douglas Fairbanks Jr. Hij is een soort salon-bohemien, die er een would- be nonchalante, doch vaak tamelijk kostbare levensbeschouwing op na houdt. Ten slotte zwicht het meisje voor zijn overredingskracht, stuurt haar familie het bosch in en gaat fijn met dien jongen man trouwen. Dit is dan de kunst om te leven, waarbij tusschen haakjes kan worden opgemerkt, dat de jongeman, die al die wijze lessen geeft, zelf een eigen schip heeft, waarop hij „laat" werken, terwijl hij in dien tijd het meisje najaagt. Maar enfin, in ieder geval is dat ook „een" kunst om te leven, en als daarbij dan nog de talrijke vroolijke en aangename momenten gevoegd wor den, dan komt de toeschouwer aan het einde toch lieusch wel tot de conclusie, dat hij zich ondanks dien jongen Douglas best geamuseerd heeft. Hoewel deze tweelingen Dorothy en Eslelle Steiner maar heel weinig met het verhaal te maken hebben, zoo doet hun aanwezigheid toeh zeker niet onaange naam aan. Het. zijn nieuwe ontdekkingen van de Radio RKO, die in deze film debuteeren. Een vroolijke zomer-comedie van de Radio RKO, waarin men met vele populaire en misschien ook enkele impopulaire sterren kennis maakt.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1938 | | pagina 32