De Wildzang
1Dat De,anna Durbin ook op de kostschool populair isspreekt natuurlijk vanzelf. Uier
ziet n het jrissche, fleurige stelletje, dat deze film zoo zonnig maakt.
Er komt blijkbaar een kentering in de op
vatting, dat de aanwezigheid van een zang
ster alleen reeds voldoende is om een film
aantrekkelijk te doen zijn. De laatste films
met de lieftallige Deanna Durbin zijn daar
o.a. het bewijs voor. Deze Universal (Croese
Bosman)-film is minstens even charmant als
haar voorgangster van ,,100 mannen en een
meisje".
jTfccanna Durbin, of, zoo-
als liaar ware. naam
luidt: Edna Mae is een
aantrekkelijk en zeer
talentvol zangsterretje,
dat met één slag duizen
den harten heeft veroverd.
En dat zeker niet ten on
rechte, want slechts zij,
die geen oor liehhen voor
haar magnifieke stem,
zullen misschien niet in
die vrij algemeene bewondering deelen. Dat
zij verder een goedig, vriendelijk kind is,
blijkt uit haar lieele ma
nier van spelen. Het is
nooit geraffineerd en er
zit iets hartelijks en iets
spontaans in, dat dadelijk
voor haar inneemt. In
deze film is zij bijvoor
beeld 'n kostschoolmeisje,
dat net als de andere
meisjes wil geuren met
haar vader, hoewel zij in
werkelijkheid een halve
wees is. Haar moeder is
een bekende en gevierde
filmactrice en kan, vol
gens haar manager, zich
Nog steeds begrijpt de
rustige reiziger niet, wat
bet meisje' eigenlijk van
liem verlangt, terwijl de
b edien de op den bok (A rthur
Treaeher) er maar matig
mee ingénomen is, dat zijn
heer en meester van die stie
keme relaties heeft, waar
mede hij niet bekend was.
De pseudo-vader (Herbert Marshall) na zijn jogeuse
entree in de kostschool ontvangt va/n zijn aangewaaide
pupil een kleine informatie over hetgeen hij wel en
niet tot de beide directrices moet zeggen.
niei—de weelde permitteeren er een bijna vol
wassen dochter op na te honden. In zoogenaamde
brieven van haar vader, die het. meisje zelf laat
schrijven, fantaseert zij er steeds lustig op los, tot
eenige barer kameraadjes argwaan krijgen. Dan laat
zij stoutmoedig haar vader arriveeren, doch alsdan
de andere meisjes stilletjes naar het station zijn
gekomen, om dien grooten held en, jager te zien,
blijft haar niets anders over dan een wildvreemden
lieer als vader te adopteeren. Dat is een schatrijke
zonderling (Herbert Marshall), die er na eenigen
aandrang in berust, de taak van eonfectie-vader op
zich te nemen en die zelfs zoo goed vervult dat.
Maar dat te vertellen zou de belangstelling
misschien schaden en daarom zullen we alleen maar
opmerken, dat deze film, ondanks haar ernstigen
ondergrond, toch vol humor, geest en charme zit,
dat Deanna Durbin er weer prachtig in zingt, zonder
schadende overdaad en dat de charme van het
lieele verhaal niet onderdoet voor dat van haar beide
voorgaande films, t.w. „Drie handige meisjes" en
„1(10 mannen en een meisje".
Een heerlijke, blijde film, welke oude harten jong
maakt.
J.
