vorsten te lijden hebben dan in andere streken,
zullen onze Zeeuwsche telers zich te minder
laten weerhouden om onze kleistreken nog
vollediger in een kersenland om te tooveren
dan in de laatste tientallen jaren al gebeurd is.
Steeds overtuigender blijkt, dat zij geen ongelijk
hebben gehad, die de fruitteelt in Zeeland hebben
aangemoedigd. Het meest doorslaande argument is
nog altijd het voordeel. En dat zal nieuwe tegenstan
ders overwinnen.
Zoo eentje is een heele spreeuwenkolonie te erg
maar doe daar nu 'ns wal tegen!
En in den Drieweegschen boomgaard viel de opbrengst ook niet tegen.
Maar heidensch lawaai en overvloedig rookend vuur waren vaak
genoeg om. de hegeerige spreeuwen op een afstand te houden.
Hat bracht mee, dat de langs-fietsende gewest-
genoot of de rondtrekkende toerist het niet zoo
aanlokkelijk vonden, de kersen versch van den boom
in den boomgaard te komen consumeeren. Maar
daartegenover hadden dan ook weer de enkele be
zoekers, die er 'ns kwamen, zich niet te beklagen over
de gulheid van. den baas, die in de beste stemming
verkeerde, en zoo zijn er dan nog heel wat meer van
de sappige roode vruchten verdwenen in de magen
van lieftallige jongedames en onverzadiglijke kin
deren, die de stoute schoenen aantrokken en de
boomgaarden binnenstapten, dan in die van de
spreeuwen, die er met helsch lawaai en zwaar geschut
als al te onvoordeelige klanten uit werden verjaagd.
Zoo is de kersencampagne van dit jaar toch weer
een feestelijke, gezellige tjjd geworden.
En nu gebleken is, dat in het vochtige Zeeuwsche
klimaat de kersen minder van de voorjaarsnacht-
En waar het spreeuwenvolkje al te lastig werd, moest er wel 'ns
opruiming onder gehouden worden.
