inylieger
35aasatf SnaKS
Het resultaat van een zucht naar records. De invlieger (Clark Cable) verliest hiermede
zijn besten vriend Gunner (Spencer Tracy), wiens zwaargewond lichaam hij nog net
bijtijds uit de vlammen weet te redden.
De staaltjes van vliegkunst, welke in deze hA. G. M.-film ie zien
worden gegeven, overtreffen de siouisie fantasieën. Niet alleen is bet
een technisch wonder, wat de vliegdemonstraties en dito ongelukken
betreft, maar daarnaast is het een psychologisch volkomen verant
woord drama met een brillanie bezetting en kostelijke spelwendingen.
Indien er wordt gesproken van een vliegfilm, een liefdesfilm of een zangfilm, dan
kan de toeschouwer er negen van de tien keer zeker van zijn, dat de geheele film
alleen uit vliegen, liefde of zang bestaat, en dat er geen sprake is van een
mooie, boeiende of spannende intrige. Er zijn natuurlijk ook uitzonderingen (in den
laatsten tijd zelfs veel frequenter dan voorheen) en daartoe behoort ook deze Test-pilot
mot Myrna Loy, Spencer Tracy en
Clark Gable. liet is een film die
alle eigenschappen bevat, welke
van een goede film geëischt kun
nen worden. Er zit vaart, in, ori
ginaliteit, bravour en een flinke
dosis geest. Daarbij zijn de drie
hoofdpersonen stuk voor stuk spe
lers van formaat Myrna Loy spon
taan, pittig en gevoelig; Spencer
Tracy robuust, onverschillig, wiens
spel altijd van binnen uit schijnt
te komen, en Clark Gable, het pro
totype van een he-man", zooals
de Amerikanen zeggen, doch zonder die aureool van
onsmakelijke zelfgenoegzaamheid, die sommige zijner
schijnbare confrères kenmerkt en hen zoo onuitstaan
baar doet zijn.
Zij maken deze film tot een waar feest en iederen
liet valt voor herren niet mee, om een oj ander Meeding-
stuk voor een dame te koopen. Jim probeert op deze
wijze zicli een voorstelling te maken, hoe zijn vrouw dit
nachthemd staan zal.
liet jonge, blijde vrouwtje Ann (Myrna Log) en haar man Jim (Clark
Galde) bij een gelukkig weerzien na een moeilijken vliegtocht.
meter een genot om te zien. De intrige mag dan al een
beetje typisch Ainerikaansch zijn, ze is het ook d&n
waar het op duizelingwekkende vliegprestaties
aankomt en dat is werkelijk geen kleinigheid. Ze
rechtvaardigen terecht de zenuwsloopende angsten
van de jonge vrouw, die eerst rust krijgt, als haar man
een baan op den heganen grond aanneemt.
Een film als deze vergeet men dan ook niet gauw.
Het is een „populair meesterwerk", een epos van de
luchtvaart, waarvoor den regisseur Victor Fleming
alle lof toekomt
