D.D.D.
l HUIDAANDOENINGEN
Geneesmiddelen en Geneeswijzen
feu goed middel tegen huiduitslag
GENEESMIDDELTEGEN
Plaats voor monteurs bij de Luchtvaart-afdeeling!
COMMANDANT VAN DE KOLONIALE RESERVE
27
verklaarde tegenover de nieuwe wacht,
dat zij zoo laat vertrok en dat liaat pas
zoek was geraakt, doordat zij een zieke
gevangene had moeten verzorgen.
Petva had genoeg van den gevan-
genisdienst en hij had besloten, dien
nacht weg te loopen met het sommetje,
dat mijn bijdrage vormde, en naar zijn
afgelegen dorp terug te keeren. Dat
•Sonja verdwenen was, zou de eerste
dagen slechts door haar zaalgenooten
worden opgemerkt, en die zouden niet
beter weten, of zij was teruggebracht
naar de Tsjeka. Kwam haar ontsnap
ping aan 't licht, dan zou men natuur
lijk veronderstellen, dat zij met Petya
wa.s vertrokken. Het heele plan zat
prachtig in elkaar. Toch werd veilig
heidshalve besloten, dat Sonja, Akoe-
lina en Sjoera de stad zouden verlaten,
zoodra Sonja in staat was te reizen.
Zij zouden naar Orlof's geboorteplaats
gaan; die lag in een verre provincie;
bij vrienden van Akoelina zouden ze
onderdak vinden, tot Sonja sterk ge
noeg was, om over de grens te vluch
ten.
Een paar dagen later vertrokken zij
in een vollen passagierstrein van het
zelfde station, vanwaar Sjoera na den
strooptocht was gevlucht. Ongetwij
feld was het jonge paar zeer gelukkig.
Maar hun vreugde duurde helaas niet
lang. Akoelina schreef me, dat Sonja
niet meer bekomen kon van de ge
vangenisellende. 's Zomers ging het
vrijwel, maar de winter werd haar
dood. Sjoera nam weer dienst bij de
witte legers, en nadien heb ik nooit
meer iets van hem gehoord.
DERTIENDE HOOFDSTUK
Tante Natalia
Toen ik van een gebaarden proleta
riër veranderd was in een gladgescho
ren „intellectueelen hongerlijder" moest
ik mij verborgen zien te houden voor
Zorinsky en de Tsjeka. Wegens mijn
bevroren voeten moest ik mijn vriend
den dokter den eersten tijd tot last
blijven, maar hij kreeg moeilijkheden
met zijn kliniek en verhuisde dus met
zijn assistenten naar een huis op het
Wasili-eiland. Gelukkig lag het eenige
onderdak, waar ik me nog dorst wa
gen, juist in die buurt. Het was de
woning van een oude dame., die toe
vallig ook Orlof heette. Ik placht haar
aan te duiden met den naam „tante
Natalia".
Zij was een innig vrome vrouw,
ongeloofelijk goedig. Zij hing de over
tuiging aan, dat zelfs aan liet kwaad
geen geweld t en antwoord mocht worden
gegeven, en wilde uit principe niets
aannemen zij gaf alleen maar.
Tante Natalia was 'n tenger vrouwtje
van omtrent vijftig,-ongetrouwd. Zij had
altijd voor haar broer gezorgd, die een
der bibliothecarissen van den Tsaar was
geweest; vandaar dat zij zooveel boeken
en portretten van aanzienlijken bezat.
Aan de muren hingen nog steeds de
portretten van het keizerlijk gezin. Haar
broer was door de bolsjewieken gefusil
leerd één van de vijfhonderd gijze
laars, die terecht werden gesteld wegens
den moord op twee Joodsche commis
sarissen door Petrogradsohe arbeiders,
in 1918. Zij was verder met rust ge
laten, maar ook zonder middelen van
bestaan. Als „onproductief bourgeois"
kreeg zij geen voedselkaart. Zij ver
diende nu en dan iets met naaien en
schrijfwerk. Als zij gebrek leed, ging
zij naar de markt om 't een of ander
te verkoopen, en stond daar soms uren
in de sneeuw.
Eens had een milicien haar gewaar
sehuwd, dat er huiszoeking naar vuur
wapenen gedaan zou worden in het
blok, waar zij woonde. Toen hing zij
doeken over de keizerlijke portretten
heen, en mij vroeg ze, of ik ook iets
te verstoppen had. Ik was toen juist in
't bezit van inlichtingen over aanstaande
troepenbewegingen, en zij verborg die
in een rubberzakje onder in een emmei
waschgoed. Nadien liet ik dat zakje
met de papieren, die ik geheim wilde
houden, iederen avond in den bak van
het watercloset zinken. Tante Natalia
bloosde zedig, toen ik haar dien maat
regel voorstelde.
Een tijdje daarna, toen het warmer
weer werd, zei ze tegen me; „Als je
papieren hebt, die je niet onmiddellijk
noodig hebt, zal ik je een plaats wijzen,
waar je ze zoo lang verborgen kunt
houden als je maar wilt."
Met onbeperkt vertrouwen pakte ik
het een en ander in een stuk zeildoek,
dat ze me gaf, en ging niet, haar mee.
We liepen door de lange rechte stra
ten van het eiland. Zij liep met korte
vlugge stappen, bijna op een holletje.
Zwijgend naderden wij de grens van
liet eiland. Wij stonden voor het hek
van liet Smolensk-kerkhof.
„Ben je hier al meer geweest, na.de
revolutie?" vroeg tante Natalia.
„Neen."
„Houd je taai," zei ze geheimzinnig,
en zij liep door.
Wij waren al een begrafenisstoet
voorbijgeloopen. Een tweede ging juist
het hek door. Vóór ons zagen we een
derde kist de kerk binnendragen.
„Ik ga altijd de kerk even in om een
kaars op te steken," zei ze. „Wacht
buiten maar op me, ais je wilt."
Maar ik ging mee naar binnen. Er
kwam een zekere doffe verschrikking
over me. De heele kerk stond vol dood
kisten. Die bij de deur, waar we langs
drongen, kon er niet bij, de dragers
bleven staan. De rouwende families
drongen tusschen de kisten, die' op
ruwe schragen stonden. De deksels
waren afgenomen; vele hadden geen
deksel,waren slechts ruwe houten kisten.
De atmosfeer was dik van de lijken
lucht. Een uitgemagerde en blijkbaar
zieke priester kwam van het altaar en
sprak de begrafenisformule uit over alle
kisten tegelijk. Dit was «1e burgerbe
volking, die verging van gebrek en
ondervoeding. De grootste helft der kis
ten was van kleiiyformaat. kinderen.
De overlevenden spraken fluisterend,
maar beweging was er voortdurend. De
kisten waren door elkaar geraakt. De
mensehen staarden in de gezichten van
een half dozijn lijken, voor ieder zijn
kind, zijn broer, zijn moeder had ge
vonden. Maar dat deerde weinig. Weer
straalde niet verheven licht het ware
communisme, het communisme des
harten. De snik van één was de snik
van allen. Df zij nu hun eigen dooden
begroeven, of die van anderen.
Wordt vervolgd
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met een der periodieken
De Stad Amsterdam. Groot Rotterdam, 's Gravenhage in Beeld, Ons Land. Ons Zuiden of Ons Zeeland
f I.62V, per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureaux
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 15S66. Giro nr. 142700. - AMSTERDAM. N.Z. Voorburgwal 262.
t elefoon Interc. 55170. Giro nr, 97046. ROTTERDAM. Stationsweg 24. Telefoon tnterc. 50540. Giro nr.
101981 's GRAVENHAGE. Stationsweg 95, Tel. Interc. 111666. Giro nr. 45141. UTRECHT, Biftstraat 142.
Telefoon Interc. 15475. Giro nr. 149597. 's HERTOG EN BOSCH. Stationsweg 27. Telefoon Interc. 1215.
Giro nr. 129750. MAASTRICHT. Stalionsstraaf 20. Tel. Interc. 5851. Giro nr. 124690. V1JSS1NGEN. Bad
huisstraat 5, Tel. 81 De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar
Weest niet langer een prooi van de ondragelijke last en
de folterende jeuk, wanneer een eenvoudig middel uitkomst
kan brengen. Een paar druppels van de heldere vloeistof
D.D.I). op de pijnlijke plek en de jeuk l>edaart onmiddellijk,
de aandrang tot krablten verdwijnt. Denkt U eens in, weer
rustig te kunnen slapen en 's morgens verkwikt aan den
ar!>eid te kunnen gaan. Het D.D.D.-Reeept van Dr. I). Dennis
wordt sinds vele jaren met succes aangewend tegen Eczeem,
Open Beencn, Zweren, Puistjes en andere huidaandoeningen.
Flacons a 75 cent, f 1.50 en f 2,50 hij Aj»othekers en Drogisten.
KONINKLIJK NEDER LA NDSCH-INDISCH LEGER
Het Koninklijk Nederlandsch-lndisch Leger roept flinke, geschoolde, ongehuwde
jongelieden op, om bij de Luchtvaart-afdeeling tot monteur te worden opgeleid.
Sollicitatie-gelegenheid staat open voor machine-bankwerkers, instrumentmakers
bekend metbenzinemotoren, electriciens en zeer goede smid-bankwerkers. Ver-
eischt is het bezit van een getuigschrift van een 3-jarige (of sinds 1 935 2-jarige)
Ambachtsschool. Leeftijd 1 8 tot 21 jaar. Ouderen komen alleen in aanmerking,
indien zij gedurende de laatste jaren gewerkt hebben opeen goed bekend staande
fabriek, dan wel in het bezit zijn van meerdere technische diploma's (maximum
leeftijd 25 jaar). Dienstneming geschiedt bij het Wapen der Infanterie voor 5
jaar. Indien men bij de Luchtvaartafdeeling niet voldoet, dient men dus het over
blijvende deel van die vijfjaar uit bij de Infanterie. Traktement van f 0.75 per dag
(als soldaat) tot f 530.- per maand (als onderluitenant). Soldaten ontvangen
bovendien werkgeld. Nadere inlichtingen worden op aanvraag verstrekt door den
TE NIJMEGEN
Annonces betreffende
worden in dit blad slechts opgenomen, indien
zij vooraf voorzien zijn van het stempel „Geen
bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door
de Commissie van Controle op de Aanprijzing
van Geneesmiddelen en Geneeswijzen, waar
van het Secretariaat is gevestigdSegbroek-
laan 33, 's-Gravenhage.
