DE JARABEi
TAPATIO
i cc V_*-«;
EEN MEXICAANSCHE
VOLKSDANS:—
De danseres in het kleurige costuum, waarin de jarabe tapatio
wordt gedanst, preludeert op de gitaar.
De beenzwaai over het hoofd der gebogen danseres en den som
brero symboliseert waarschijnlijk de onderdanigheid van de
vrouw.
Schuchtere toenadering bij den jongemanbehaagzucht bij het meisje bij de eerste ken
nismaking.
Zooals de meeste volksdansen bezit ook de op deze bladzijde in een viertal tafe-
reelen afgebeelde Mexicaansche dans een bijzondere symboliek. Ofschoon ten
gevolge der eeuwenoude overlevering meestal de nauwkeurige beteekenis van som
mige gebaren en danspassen is verloren gegaan en de oorspronkelijke vorm dikwijls
vervaagd werd, kan men in dezen nationalen dans uit het land der sombrero's, welke
daar jarabe tapatio geheeten wordt, toch nog wel vrij duidelijk de uitbeelding her
kennen van de geschiedenis, welke, naar Mexicaansche overlevering, eraan ten grondslag
ligt. En zooals de meeste dansen is ook deze nationale dans weer een uitbeelding van het
aanzoek, dat de jongeman aan het meisje, zijner keuze doet. Een coquet spel van
schuchtere toenadering, van tegenstand en afwijzing, van groeiend behagen in elkander,
en ten slotte van uiteindelijke eensgezindheid.
De breedgerande sombrero, die het mannelijk gelaat der Mexicanen tegen de felle
zon beschermt, speelt ook in dezen volksdans een rol. De danser noodigt zijn tegen-
danseres bij het begin van
den dans uit tot een ronde- jje 5ej<Je dansenden zijn het eens geworden. Zij heeft zich
dans om den op den grond den sombrero op de donkere lokken gezet, hij zwaait van
geworpen hoed. De in kleu- blijdschap met zijn kleurige po-nrho.
rig gewaad gestoken dan
seres beweegt zich met klei
ne trippelpassen om den
rand en daarna tot vlak
langs den lioogen bol. Aan
het einde van den dans zet
zij den hoed zelfs met een
sierlijk gebaar zichzelf op
het hoofd en zwaait de dan
ser met levendige gebaren
zijn poncho (sierdeken)
door de lucht, ten toeken
dat zij liet beiden eens ge
worden zijn. Het slot van
oen lied, zoo oud als de
wereld