LIX
RHEUMATIEK
FYNNON SALT
EEN SCHIP ZEILT UIT....
een
ftkaüeude
TOILET ZEEP
xi
iff 3ARTl«l|fllA«tJ
26
moet in de kern bestreden wor
den. lederen dag die ge hiermede
wacht, lijdt l noodeloos langer
pijn. Is dit noodig NeenF yn-
nón-Salt. het eenige uit 7 genees
krachtige minerale zouten sa
mengestelde nieuwe preparaat,
brengt uitkomst en verlichting
voor rheumatieklijders, dus ook
voor U!
Een 1 2 theelepeltje op een glas
warm water, iederen ochtend op
de nuchtere maag ingenomen,
zal na korten tijd z'n resultaten
toonen.
Mevr. A. ie C. schrijft:
,,lk heb jarenlang in hevige male aan Rheumatiek
geleden en heb verschillende middelen geprobeerd,
doch niets hielp totdat ik FYNNON-SALT ging
gebruiken. Reeds na een week
waren de pijnen zeer sterk
afgenomen. Ik kon mij bijna
met meer bukken, doch thans
gaal het weer zeer gemakke
lijk zonder eenig spoor van
pijn. Ik acht mij verplicht
U te vertellen van de groote
weldaad welke FYNNON-
SALT mij bewezen heeft.
I-vnnon-Salt. het middel t« r
bestrijding van Rheumatiek.
Spit. Ischias etc. is verkrijg
baar bij iederen apotheker
..f drogist a f 1.25 per flacon.
Laat Uw natuurlijke schoonheid niet beïn
vloeden door een „vermoeide huid". Bedenk,
dat Uw teint nergens veilig is. Wij leven vaak
in een absoluut onnatuurlijke atmosfeer-ver
ontreinigde lucht op straat, duf en oververhit
binnenshuis. Dit alles maakt de huid dor en
droog en doet U er veel te vroeg oud uitzien.
Toch kunt U hiervoor afdoende hulp vinden
Er is een zeep, speciaal gefabriceerd voor
de verzorging van het gelaal: Lux Toilet
Zeep! Zij zuivert de huid tot diep in de
poriën en houdt ze zacht en soepel. Lux
Toilet Zeep is de doelmatigste hulp om
een frisse, jeugdige teint te behouden.
-Tegen vermoeide huid
12/2CT.PER TABLET
LTZ M9-0216*
Vervolg van blz. 23
Na verloop van een paar dagen rad- teerd aan de hand van honderden tijd-
braakte hij reeds een aantal Engelsche schriftenfoto's uit den wereldoorlog, die
en Duitsche woorden, maar het bleef Dan zonder eenig begrip had aau-
moeilijk zich voor hem verstaanbaar te schouwd en die zelfs geen sprankje
maken, llij luisterde altijd oplettend, herinnering bij hem hadden wakker
doch het beste gelukte het hem de geroepen.
beteekenis van wat men van hem ver- Als er ook maar een schijn van aanwij-
langde te begrijpen, door de gebaren en zing had bestaan wie Dan was of waar
de gelaatsuitdrukking te bestudeeren hij vandaan kwam, zou het bijgeloof
van hen, die tegen hem spraken. Als hij hem wel met rust hebben gelaten. Maar
hen eindelijk begrepen had, knikte hij redelijk was het niet verklaarbaar, hoe
bevestigend en voerde de opdracht of een blanke lange jaren in een land
het verzoek punctueel uit. Aan intelli- vol geheimzinnigheden kon hebben
gentie ontbrak het hem niet en het werk geleefd, zonder dat iemand zich om hem
ging hem zoo vlot af, dat het leek, of hij bekommerde. Evenmin liet het zich
er van jaren her mee vertrouwd was verklaren, dat hij zelfs zijn ouders of
geraakt. z'n geboorteland niet kende, zich niets
„Kan men zooiets nu betitelen met herinnerde van zijn jeugd en geen ver-
instinctie vehandigheid?" vroeg Umbel, staanbare taal sprak,
de eerste stuurman, op zekeren dag aan Dat alles was raadselachtig genoeg,
kapitein Mock, met wien hij op de brug maar nog geheimzinniger leek het,
naar Dan stond te kijken, die bezig was dat Dan zich gedroeg en roerde aan
het dek te schrobben als een ervaren boord, alsof hij er heelemaal thuis
zeeman. „Kijk eens, hoe hij dien zwab- was. Hij pakte met het grootste ge-
ber hanteert. Hij draait hem even mak karweitjes aan, die eiken land-
handig rond als een oude matroos het rot verlegen zou hebben doens taan
zou doen. Ik wil er mijn hoofd onder als een kind en hij volbracht ze op
verwedden, dat die man al meer vóór een manier, die geen der anderen hem
den mast gevaren heeft." zou hebben verbeterd. Het mysterie-
„Wel, het is niet onmogelijk," oor- Dan hulde zich in een ondoorzichtiger
deelde kapitein Mock. „Hij weert zich waas, naarmate men het dieper trachtte
in ieder geval flinkwe hoeven er geen te doorgronden en wat niemand in 't
spijt van te hebben, dat we hem hebben volkslogies durfde uitspreken dacht,
meegenomen." toch iedereen: het duivelsche gaat
Stuurman Umbel bromde iets on- te werk met duivelsche begaafdheden,
verstaanbaars, doch erg vriendelijk Een gewoon, natuurlijk mensch kon
klonk het niet. Het kon vreemd schij- Dan niet zijn hij was een onnatuurlijk
nen, maar Dan was niet populair aan wezen, wie weet uitgebroed door zoo'n
boord van de Vega. Niemand had zich machtigen Indischen fakir en aan boord
over hem te beklagen en bepaald vij- van de Vega gekomen, om het schip tot
andig was geen mensch hem gezind, noodlot te zijn.
maar toch schuwde men hem eenigs- De bijgeloovige verbeelding van de
zins. bemanning vond eveneens voedsel in
De reden was niet ver te zoeken. Er de zonderlinge manier, waarop Dan
is geen zeeman die zich de verdenking zich aan George Resch had vastge-
laat aanleunen bijgeloovig te zijn en klampt. Hij was hem gevolgd door de j
in het volkslogies van de Vega zouden halve stad en had zich zonder verzet
harde woorden gevallen zijn, indien laten meetroonen naar boord. En nog j
men het zou hebben gewaagd, iemand meer voedsel vond het bijgeloof in Dan's
van bijgeloof te beschuldigen. Maar in gedrag, als hij niets te doen had. Meestal
de harten van die stoere kerels leefde kon men hem dan op het voorschip
vrees voor het mysterie-Dan. En die vinden met een strakken blik in het
vrees kwam zelfs tot uiting in een paar verschiet starend en zijn lippen bewe-
gemompelde of gefluisterde woordengend zonder klanken.
„Dat loopt nooit goed af. „Hij praat met de zee," zei iemand'in
Geen man aan boord van de Vega het volkslogies met een huivering in
zou die vrees redelijk hebben kunnen zijn stem. „Die taal is onhoorbaar voor*
verklaren. Dat Dan geen papieren had Christelijke menschen."
en geen verstaanbaar woord sprak liet Zwalkend tusschen wind en water en
iedereen onverschillig het gebeurde blootgesteld aan ernstige gevaren is een
vaker, dat men zoo iemand aan boord bijgeloovige zeeman een lachwekkende
had. Papieren kan men verliezen, of ouwe kous. Maar in het volkslogies van
opzettelijk vernietigen - ook voor dit de Vega lachte niemand om dien onzin,
laatste is wel eens een gegronde reden. Oude geschiedenissen deden de ronde.
Met Dan was het echter een geheel Geschiedenissen over geheimzinnige
ander geval. Een blanke, die zelfs zijn voorteekenen en waarschuwingen
naam niet kende en geheimzinnig had lichten, die bij een volmaakt rustige
geleefd als een schaduw, was voor de zee voor het schip uitdansten en andere
matrozen en stokers van de Vega een onverklaarbare dingen, die een ongeluk
levende doode een griezelig wezen, of schipbreuk voorafgingen. Elke
En zoo iemand moest ongeluk aan- matroos en stoker had wel eens iets
brengen.... dergelijks hooren verhalen, of zelf
Toen Resch en Paulus iets van die beleefd,
waarschuwende voorspellingen opvin- Er was nog meer geheimzinnigs aan
gen, waren zij ijverig genoeg om hun Dan's doen en laten. Toen hij aan boord
beschermeling te verschoonen van de kwam was hij zijn oude lompen kwijt,
verdenking, dat hij met het booze maar zijn jachttasch, die hij gedurende
oog of iets dergelijks rondliep. Zij haal- zijn verblijf in Bombay geen oogenblik
den herinneringen op aan bekende had afgelegd, had hij meegebracht. Die
gevallen uit den oorlog, met betrekking tasch had hij in bewaring gegeven aan
tot menschen die hun geheugen hadden George Resch en deze had hem in zijn
verloren doordat zij langen tijd bloot- kist gesloten. Uit nieuwsgierigheid had
gesteld waren geweest aan trommelvuur, hij haar vooraf willen openen, doch tot
ofwel gewond waren geraakt aan het ieders verbazing had de kalme en be
hoefd. scheiden Dan plotseling een dreigende
Doch men wierp hem tegen, dat Dan houding tegenover zijn beschermer aan- j
niet in den oorlog was geweest. Men had genomen en hem de tasch uit de handen
dit aan boord van de Vega geconsta- gerukt. George had hem daarop met I
to t>ou«
•-v..?-
jjy'VcowTf
